ผมมีน้องเทคอยู่ 2 คน และเพื่อนของน้องเทอ อีก 1 คน
ในความคิดของผมนะครับ ผมคิดว่า เราสนิทกัน ?
ผมแทนเพื่อนของน้องเทคเป็น P นะครับ ที่ผ่านมาผมคุยกับน้องสนุกมาก ถึงเราจะรู้จักกันเพียงไม่นาน ผมคิดว่าผมสามารถไว้ใจน้องได้ และผมก็คิดถูก น้อง P เป็นคนที่ใจดีมาก คุยสนุก ผมคุยกับน้องได้ทุกๆเรื่องเลย แต่เมื่อคืนที่ผ่านมา ผมหนีคุยกับน้องในแชท ไปคุยกับน้องเทคผม ขอแทนเป็น A นะครับ ผมได้หนีไปคุยกับน้อง A ในแชท ผมทำถูกรึเปล่าครับ เพราะผมคุยกับน้อง P จนผมไม่รู้ว่าผมจะเอาเรื่องอะไรมาคุย ผมย้อนนึกไปในสิ่งที่น้อง P บอกกลับผมว่า น้องเป็นคนชอบคุยกับรุ่นพี่ น้องบอกผมว่า ถ้าน้องจะคุยกับคนอื่น น้องก็ใจมาใจกลับ ไม่เทกัน แต่ผมรู้ดี ผมทำผิด ผมเทน้องแล้วไปคุยกับน้อง A ส่วนน้องเทคผม อีกคน ผมขอแทนว่า B นะครับ ผมไม่รู้ว่าผมจะคุยอะไรกับน้องดี ในความคิดผม ผมดูแล้วว่า น้อง B คงเป็นคนขี้อาย ไม่กล้าคุยกับรุ่นพี่ ซึ้งผมก็ไม่ได้ว่าอะไรน้อง ไว้รอน้องโตขึ้นอีกหน่อยค่อยคุยกันก็ได้ แต่เรื่องที่ผมไม่สบายใจคือ เรื่องที่น้องๆ (P&A) ไม่คุยกับผม ผมทักน้อง P ไป น้องก็ไม่ตอบ
ส่วนน้อง A ผมทักไปเพราะอยากจะชวนคุย เพราะเราเป็นพี่เทคกัน
แต่ผมได้แค่คำตอบ ที่ดูห้วนมากๆ มันแลดูผมห่างเหินกับน้อง ที่ใช้คำตอบแบบนี้ ผมยอมรับผมเป็นคนพูดมาก ชอบคุยกับคนอื่น
แต่ของพวกน้องๆ มันไม่ใช่ ผมรู้สึกว่า ตั้งแต่ที่ผมคุยและได้เทคน้องๆมาสักระยะหนึ่ง ผมคิดว่า ผมมีน้องชายและน้องสาว
ผมชอบความเป็นเด็กของน้องๆมาก เวลาเจอน้องตรงๆผมไม่กล้าพอที่จะเอ่ยทักน้องๆไปก่อน ใช่ผมขี้อาย ผมรู้แค่ว่า ถ้าผมทำอะไรผิดไปให้น้องๆ ผมอยากจะขอโทษน้องๆ บางอย่างการกระทำผมอาจจะดูรุนแรงไปหน่อย แต่เพราะทั้งหมด ผมอยากสนิทกับน้องจริงๆ ถึงน้องๆ พี่ขอโทษนะถ้าพี่ชอบทักไปคุย ไปกวนเวลาของน้องๆกัน พี่ขอโทษ เพราะพี่อยากสนิทอยากคุยกับน้องๆจริงๆ
เวลาน้องๆทักมา พี่ดีใจมากรู้มั๊ย แต่ถ้าบางครั้งพี่ตอบช้าไปพี่ก็ขอโทษด้วยนะ หลังจากนี้ ถ้าน้องจะเลิกคุยกับพี่จริงๆ พี่ก็ไม่ได้ว่าอะไร แต่พี่ขออย่างหนึ่งคือ อยากให้จำพี่ไว้ว่าครั้งหนึ่งเราเคยรู้จักกัน และแทคแคร์กัน พี่ขอโทษนะ
พี่ขอโทษ น้องๆ
ในความคิดของผมนะครับ ผมคิดว่า เราสนิทกัน ?
ผมแทนเพื่อนของน้องเทคเป็น P นะครับ ที่ผ่านมาผมคุยกับน้องสนุกมาก ถึงเราจะรู้จักกันเพียงไม่นาน ผมคิดว่าผมสามารถไว้ใจน้องได้ และผมก็คิดถูก น้อง P เป็นคนที่ใจดีมาก คุยสนุก ผมคุยกับน้องได้ทุกๆเรื่องเลย แต่เมื่อคืนที่ผ่านมา ผมหนีคุยกับน้องในแชท ไปคุยกับน้องเทคผม ขอแทนเป็น A นะครับ ผมได้หนีไปคุยกับน้อง A ในแชท ผมทำถูกรึเปล่าครับ เพราะผมคุยกับน้อง P จนผมไม่รู้ว่าผมจะเอาเรื่องอะไรมาคุย ผมย้อนนึกไปในสิ่งที่น้อง P บอกกลับผมว่า น้องเป็นคนชอบคุยกับรุ่นพี่ น้องบอกผมว่า ถ้าน้องจะคุยกับคนอื่น น้องก็ใจมาใจกลับ ไม่เทกัน แต่ผมรู้ดี ผมทำผิด ผมเทน้องแล้วไปคุยกับน้อง A ส่วนน้องเทคผม อีกคน ผมขอแทนว่า B นะครับ ผมไม่รู้ว่าผมจะคุยอะไรกับน้องดี ในความคิดผม ผมดูแล้วว่า น้อง B คงเป็นคนขี้อาย ไม่กล้าคุยกับรุ่นพี่ ซึ้งผมก็ไม่ได้ว่าอะไรน้อง ไว้รอน้องโตขึ้นอีกหน่อยค่อยคุยกันก็ได้ แต่เรื่องที่ผมไม่สบายใจคือ เรื่องที่น้องๆ (P&A) ไม่คุยกับผม ผมทักน้อง P ไป น้องก็ไม่ตอบ
ส่วนน้อง A ผมทักไปเพราะอยากจะชวนคุย เพราะเราเป็นพี่เทคกัน
แต่ผมได้แค่คำตอบ ที่ดูห้วนมากๆ มันแลดูผมห่างเหินกับน้อง ที่ใช้คำตอบแบบนี้ ผมยอมรับผมเป็นคนพูดมาก ชอบคุยกับคนอื่น
แต่ของพวกน้องๆ มันไม่ใช่ ผมรู้สึกว่า ตั้งแต่ที่ผมคุยและได้เทคน้องๆมาสักระยะหนึ่ง ผมคิดว่า ผมมีน้องชายและน้องสาว
ผมชอบความเป็นเด็กของน้องๆมาก เวลาเจอน้องตรงๆผมไม่กล้าพอที่จะเอ่ยทักน้องๆไปก่อน ใช่ผมขี้อาย ผมรู้แค่ว่า ถ้าผมทำอะไรผิดไปให้น้องๆ ผมอยากจะขอโทษน้องๆ บางอย่างการกระทำผมอาจจะดูรุนแรงไปหน่อย แต่เพราะทั้งหมด ผมอยากสนิทกับน้องจริงๆ ถึงน้องๆ พี่ขอโทษนะถ้าพี่ชอบทักไปคุย ไปกวนเวลาของน้องๆกัน พี่ขอโทษ เพราะพี่อยากสนิทอยากคุยกับน้องๆจริงๆ
เวลาน้องๆทักมา พี่ดีใจมากรู้มั๊ย แต่ถ้าบางครั้งพี่ตอบช้าไปพี่ก็ขอโทษด้วยนะ หลังจากนี้ ถ้าน้องจะเลิกคุยกับพี่จริงๆ พี่ก็ไม่ได้ว่าอะไร แต่พี่ขออย่างหนึ่งคือ อยากให้จำพี่ไว้ว่าครั้งหนึ่งเราเคยรู้จักกัน และแทคแคร์กัน พี่ขอโทษนะ