[SR] สาวเศร้าให้เขาโอ๋ (ปางอุ๋ง จ่าโบ่ แม่ฮ่องสอน)

เริ่มต้นทริป




ตอนแรกเราตั้งใจ
จะใช้บริการรถทัวร์สุดคลาสสิค
ที่ได้แวะกินข้าวต้มตอนตีสอง






แต่เพราะเป็นการเที่ยวครั้งแรก
การวางแผนจึงผิดพลาด
เราไม่สามารถซื้อตั๋วรถได้ทันเวลา




ดังนั้น
ทางเลือกประหยัดเดียวที่มีตอนนี้
ก็คือบริการรถไฟฟรี
กรุงเทพปลายทางเชียงใหม่





พวกเราสาวเศร้า
ออกเดินทางในวันเสาร์ที่ 21 ตุลาคม
รถไฟออกจากสถานีหัวลำโพงเวลาบ่ายโมงครึ่ง
และระยะเวลา 15 ชั่วโมงบนรถไฟก็ได้เริ่มขึ้น

____________________________________



ซึ่งขณะที่อยู่บนรถไฟ
เราได้เห็นคนเดินทางคนอื่น

เราได้เห็นวิวสวยๆ จากหน้าต่าง

ซึ่งมันอาจจะสามารถ
คลายความเศร้าของเราไปได้บ้าง










________________________________
























และเพราะการนอนรถไฟในคืนนั้น
ทำให้เราสาวเศร้าดูเข็มขัดนายพรานเป็น
นอกจากนั้นก็ดูดาวค้างคาวเป็นเหมือนกัน

_______________________________













และที่สำคัญคืนนั้นเราได้เห็น
ปรากฎการณ์ฝนดาวตกโอไรโอนิดส์
บนรถไฟคืนนั้นด้วย








_____________________________________________






l 04:03 น. l
วันที่ 22 ตุลาคม
สถานีปลายทางเชียงใหม่
จุดหมายปลายทางของวันนี้ก็คืออ ปางอุ๋ง









รถไฟถึงสถานีปลายทางเชียงใหม่
ตามกำหนดการที่เราวางแผนกันมา
เราจะต้องเดินทางไปที่อาเขต
เพื่อจะนั่งรถบัสโดยสารของบริษัทเปรมประชา
จากเชียงใหม่เข้าแม่ฮ่องสอน





.
.
.






เราสาวเศร้าทั้งห้าคน
ก็ดำเนินตามแผนการณ์
คือนั่งรถแดงไปลงอาเขต
และเพราะเรามาถึงกันเช้ามาก
เราเลยพากันเดินหากาแฟกินเพื่อรอซื้อตั๋วรถ









l 06:30 น. l
ตลาดอาเขต
เราก็รีบจะไปต่อแถวด้วยความตื่นเต้น
แต่เมื่อมาถึงคนก็ต่อแถวกันเต็มแล้ว
_________________________________






แต่เราไม่หวั่นผู้คน สู้ต่อไป
เราท่องคำพูดที่จะจองตั๋วรถมาอย่างดี
"จองรถบัสเข้าแม่ฮ่องสอน ห้าที่ค่ะ"



แต่บทจะนก
อะไรๆ ก็นก





เพราะว่า วันนั้นรถบัส
ดันไม่มีให้บริการ
เท่านั้นยังไม่พอ !!!
รถตู้ที่ให้บริหารเข้าแม่ฮ่องสอน
ซึ่งเป็นตัวเลือกที่สองปรากฎว่า "เต็ม"




เราสาวเศร้าทั้งห้าคน
ยืนงงกันอยู่ตรงที่ซื้อตั๋ว
เราไม่สามารถ
เหมารถสองแถวเที่ยวได้
เพราะเราต่างงบน้อยหอยน้อย





สุดท้าย เราพยายามไปคุยกับลุงที่ขับรถตู้
เพื่อพยายามใช้ความน่าสงสารที่มีเข้าสู้
_______________________________




คุณลุงใจดีบอกเราว่า
ให้เราหารถต่อรถแทนเพราะรถหมด




ดังนั้นเส้นทางของเราจึงเปลี่ยนเป็น
เราต้องต่อรถตู้จากอาเขตเข้าปาย
แล้วนั่งรถสองแถวจากปายเข้าแม่ฮ่องสอนอีกที

ซึ่งจุดหมายของเราวันนี้คืออุทยานปางอุ๋ง











ว่าแล้วก็ เลท สะ โก
_________________________________






จริงๆ วิวข้างทางก็คุ้มแล้ว


นั่งสองแถวรับลม





.
.






และแล้วเราก็ถึงปางอุ๋งโดยสวัสดิภาพ



แต่เราสาวเศร้าถ้าคิดจะเศร้า
ต้องเศร้าให้สุด




เราแบกเต๊นท์มาสองอัน
เพื่อจะมากางนอน
โดยที่เราไม่มีใครกางเต๊นท์เป็น





และเมื่อมาถึง
บรรยากาศก็เป็นใจ
ฝนกำลังค่อยๆ ตกลงมา
ซึ่งแทนที่จะโรแมนติก
มันกลับขัดขวางการกางเต๊นท์ของพวกเราแทน











และเพราะประสบการณ์ระดับศูนย์
เราจึงแอบมองเต๊นท์อื่นรอบๆ เรา
ว่าถ้าฝนตกจะต้องกางเต๊นท์กันยังไง




เราเห็นคนอื่น
เอาผ้าใบมากางบนเต๊นท์
ทำให้เป็นเหมือนหลังคาบ้าน





เราจึงรีบไปเช่าผ้าใบมาบ้าง
แต่อย่าลืมว่าเราเป็นพญานก
ผ้าใบหมดจึงเป็นคำตอบที่เราคู่ควร





แต่เพราะคุณลุงสงสาร
คุณลุงยอมเดินตากฝนกลับบ้าน
เพื่อไปเอาผ้าใบมาให้เราเช่า
แต่ก็ได้มาแค่ผืนเดียว
กับเต๊นท์สองหลัง
เอาน่ะ แบ่งกัน





เมื่อเราได้ผ้าใบมา
เราเริ่มกางผ้าใบก่อนเลย
เพราะความมั่นของเรา
เด็กน้อยเต๊นท์ข้างๆ ถึงกับขำออกมา




และเพราะการกางเต๊นท์ที่ดูเป็นมืออาชีพของเรา
คุณลุงเต๊นท์ข้างๆ ถึงกับทนดูอย่างเดียวไม่ได้
ต้องลงมาอธิบายถึงวิธีการเต๊นท์ตั้งแต่แรก




ที่น่าอายคือลูกของลุง
กางเต๊นท์เก่งกว่าเราอีก




และที่สำคัญผ้าใบที่เราจะกางกันฝนนั้น
ต้องกางเป็นอันสุดท้ายเลย
ไม่ใช่ขั้นแรกแบบที่เรามั่นหน้าเด้อ

____________________________

บทเรียนแรก กางเต๊นท์




.
.
.





พรุ่งนี้
เราอยากตื่นมาดูพระอาทิตย์ขึ้นในตอนเช้า
ดังนั้นสาวเศร้าอย่างเรา
จึงแยกย้ายกันนอน


แต่คืนนั้นฝนตกหนักมาก
ผ้าใบที่เรากางถึงกับหลุดออกมา
และด้วยความเป็นคนค่อนข้างระวังตัวของเรา


ไม่มีใครรู้ตัวด้วยซ้ำ
ว่าเต๊นท์เราตกอยู่ในอันตราย
มีสมาชิกกลุ่มเราเพียงคนเดียว
ที่นอนไม่หลับเพราะกลัวเต๊นท์ปลิว
ต้องออกมากางผ้าใบใหม่เพียงลำพังในคืนนั้น
เพราะไม่มีใครตื่นมาเป็นเพื่อน
เอาจริงๆ ขนาดจะนอนยังนกได้อีก




______________________________
l DAY 1
l23/10/17




เราเริ่มนับวันนี้เป็นวันที่หนึ่ง
เพราะเราเริ่มเที่ยวตั้งแต่วันนี้
เราตั้งนาฬิกาปลุก
เพื่อจะตื่นมาดูพระอาทิตย์
แต่เพราะความง่วง
การตื่นเช้าจึงเป็นไปไม่ได้
เราตื่นมาอีกที


เต๊นท์อื่นเขาตื่นกันหมดแล้ว !!!!!
เราก็เลยพลาด อดสวัสดีพระอาทิตย์เลย


_________________________________
เมื่อเราลุกขึ้น
แล้วมองวิวออกมาจากหน้าต่างเต๊นท์
เอาจริงๆ นั่งดูวิวจากในเต๊นท์ยังฟินเลย







เราใช้เวลาตอนเช้า
เดินดูรอบๆ เราเดินเล่น
เดินถ่ายรูปทั่วปางอุ๋งในเช้าวันนั้น
โดยที่หน้ายังไม่ได้ล้าง ฟันยังไม่ได้แปรง
เอาเป็นว่าพวกเราจิตใจเราสะอาดเป็นพอ

____________________________________






เราสาวเศร้า
จึงเดินถ่ายรูปกันเต็มที่
ที่ปางอุ๋งมีต้นสนเยอะมาก



ยอดของต้นสน
ผสมกับหมอกหน่อยๆ ของตอนเช้า
มันทำให้สาวเศร้าอย่างเราถูกโอ๋ได้ทันที


____________________________



เรารู้ความหมายของต้นสน
เราจึงหลงใหลในมันอย่างมาก



สนเป็นต้นไม้เมืองหนาว
มีความทนทาน ทนแล้ง
และมีลำต้นที่สูงสง่า


ซึ่งมีความหมายถึง
ความสง่างาม
ความกล้าหาญ
ทั้งยังเป็นสัญลักษณ์
ของความเข้มแข็งทางจิตใจ


_________________________________




เราเดินศึกษาธรรมชาติ
ที่หาดูได้ยากที่กรุงเทพ



เราหาข้อมูลเกี่ยวกับปางอุ๋งมาได้ว่า

ปาง คือ ที่พักของคนทำงานในป่า
อุ๋ง เป็นภาษาเหนือ
หมายถึง ที่ลุ่มต่ำคล้ายกระทะใบใหญ่
ที่มีน้ำขังเฉอะแฉะ
“โครงการพระราชดำริปางตอง 2”
เป็นโครงการในพระราชดำริ
ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 9
ที่ทรงเห็นว่าพื้นที่บริเวณนี้
เป็นพื้นที่ติดชายแดนที่มีกองกำลังต่างๆ
มีการปลูกและขนส่งพืชเสพติด
รวมถึงการบุกรุกตัดไม้ทำลายป่าอยู่เสมอ
จึงทรงมีพระราชดำริ
ให้พัฒนาความเป็นอยู่ของชาวบ้าน
โดยการนำพืชทดแทนเข้ามา
ให้ชาวบ้านในพื้นที่ปลูกแทนพืชเสพติด
สร้างอ่างเก็บน้ำและฟื้นฟูผืนป่า
ให้กลับมาอุดมสมบูรณ์เหมือนเดิม









และสีเขียวก็กลับสู่ที่นี่
ทำให้เด็กอย่างเรามองไม่ออกด้วยซ้ำว่า
แต่ก่อนสถานที่แห่งนี้เคยแห้งแล้ง
พวกเราสาวเศร้าถ่ายรูปได้มาเยอะมาก
เราชอบมันจนอยากจะให้ทุกคนรู้ว่า
สีเขียวมันสงบขนาดไหน

_________________________________








และผู้คนในที่นี้
ก็มีรอยยิ้มอยู่กับใบหน้าเสมอ