ปัญหาครอบครัว

๑. ที่บ้านผมมักจะเป็นคนหัวโบราณ ชอบให้ตื่นเช้ามาตักบาตร ไม่ชอบให้ดื่มเหล้า ดูดบุหรี่ เมายา ดมกาวครับ "เพราะเขารักคุณ เขาคิดว่าสิ่งที่เขาให้ทำ หรือห้ามนั้น เป็นสิ่งที่ดีครับ"
๒. ทุกคนชอบเอาเรื่องของตัวเอง มาระบายให้ผมฟัง "คุณเป็นคนที่เขารัก และไว้ใจ ไม่มีใครไปคุยปัญหากับคนที่เขาเกลียด และไม่ไว้ใจหรอกครับ"
๓. ผมก็ต้องเก็บทุกเรื่องเป็นความลับทั้งๆที่ไม่ใช่เรื่องของตัวเองเลย "ไม่จำเป็นต้องเก็บครับ เขาแค่อยากมีที่พึ่งทางใจ เหมือนที่คุณอยากมีเพื่อนคอยรับฟังปัญหา ถ้าให้กำลังใจเขาได้ก็ให้ครับ และถ้าให้วิธีแก้ปัญหาเขาไปได้จะดีมากครับ ถ้าไม่อยากทำก็ฟังเฉยๆ สร้างความรู้สึกสงสารเขาให้เกิดขึ้นในใจเราให้ได้แล้วเราจะรับฟังเขาได้ด้วยความเต็มใจครับ"
๔. บางทีก็โยนปัญหามาให้เราแก้ ทั้งที่เราไม่ได้สร้าง เราก็เหนื่อยเหมือนกันนะเว้ย "ข้อนี้ผมไม่แน่ใจนัก เพราะที่จริงแล้วปัญหาของเขาเขาน่าจะแก้เอง แต่อาจจะมาพึ่งความช่วยเหลือจากคุณ (คิดจากความรุ้สึกนะครับ) อันนี้ก็ขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของคุณ ว่าจะแก้ไข หรือช่วยเหลือไหม การที่เราไม่แก้หรือไม่ช่วย เราไม่ผิดอะไร แต่ใจเราต้องเข้มแข็ง เพราะคนทั่วไปเมื่อถูกปฏิเสธ มักมีอารมณ์ไม่พอใจเกิดขึ้น ซึ่งมันก็เป็นธรรมดาของความไม่สมหวัง เพราะฉะนั้นต้องพิจาณาเป็นเรื่องๆไปครับ"
๕. ฝากความหวังไว้ที่เรา เรียนจบต้องกลับมาช่วยงานที่บ้านนะ "อยู่ที่เราตัดสินใจครับ แต่เพื่อเป็นการรักษากำลังใจของคนที่รักเรา และหวังดีกับเรา เราก็น่าจะช่วยในเรื่องที่สามารถช่วยได้ เท่าที่มีเวลา ความสามารถครับ เมื่อไหร่ที่เขาเห็นว่าสิ่งที่เราทำ(งานอื่นที่เราอยากทำ)ประสบความสำเร็จ หรือมีเวลาน้อยลง เขาก็จะเข้าใจเองครับ เข้าใจจากสิ่งที่เขาเห็น และสัมผัสได้ เพราะบางครั้งคำอธิบายก็ทำให้เกิดความรู้สึกไม่ได้
๖. เป็นกำลังใจให้นะครับ ไม่ว่าจะเพศไหนก็เป็นคนดีได้
๗. อยากให้ลองคิดถึงตัวเองว่าตัวเราเองเป็นคนอย่างไร มีนิสัยอย่างไร ชอบอะไร ไม่ชอบอะไร มีวิถึชีวิตยังไง แล้วก็คิดต่อไปว่าทำไม่เราถึงเป็นแบบนี้ มีนิสัยอย่างนี้ ชอบสิ่งนี้ ไม่ชอบสิ่งนี้ มีวิถีชีวติแบบนี้ ฯลฯ เราจะพบคำตอบว่าเพราะการเรียนรู้ในสิ่งแวดล้อมรอบรอบตัวเรา ที่เราได้เห็น ได้ยิน ได้คิด และได้สัมผัส แล้วก็เอาความคิดนั้นๆมาสร้างให้เกิดความเป็นตัวตนของเราขึ้นมา เมื่อเราเห็นอย่างนี้ เราก็จะเข้าใจความรู้สึก และเห็นอกเห็นใจคนอื่นมากขึ้น เพราะรู้ว่าสิ่งที่ทำให้เขาเหล่านนั้น มีนิสัยอย่างนั้นก็เพราะสิ่งที่เข้าได้รับรู้ ได้สัมผัส และได้คิด แล้วก็สร้างความเป็นตัวตนของเขาขึ้นมา เมื่อไหร่ที่ใจเรามีความเมตตา สงสารคนอื่น เมื่อนั้นความทุกข์ใจของเราเรื่องที่เกี่ยวกับคนอื่นก็จะหมดไป
๗. หากความคิดเห็นใดที่ทำให้ไม่สะบายใจ หรือไม่พอใจ ต้องขอโทษด้วย แค่อยากให้เธอมีความสุข....สู้ๆ...ขอบคุณครับ