ช่วงม.4เทอม2 เราชอบเพื่อนผช.คนนึง ขอใช้นามแฝงว่า เอนะค่ะ เขาเป็นผช.ที่ติดเกมมากๆ แต่เขาเรียนพอใช้ได้ละดับนึง
ช่วงม.5เทอม 1 เราได้สารภาพไปว่า เราชอบเอนะ พอเอรู้ เอก็ตีตัวออกห่างจากเราไป หลบหน้าเราบ่อยๆ ไม่กล้ามานั่งคู่ด้วยเวลาเข้าแถว ไม่กล้าคุยกับเรา ไม่กล้าถามการบ้าน ใบงานเราเหมือนเมื่อก่อน
ช่วงม.5เทอม2 เราได้เจอรุ่นพี่คนนึงเป็นรุ่นพี่มหาลัยปี1 พี่เขาน่ารัก พี่เขาเฟร็นด์ลี่มากๆ เรารู้สึกดีกับพี่เขา พอวันนึงพี่เขาไม่ตอบแชท เราก็โพสท์ไปบนเฟสบุ๊คของเรา พอวันจันทร์เรียนพละ พอถึงคาบพละ ครูเขาให้เข้าแถว เรานั่งใกล้เพื่อนสนิทของเอ พอเอเดินมา เอก็บอกว่า อย่านั่งใกล้ผู้สาวกูหลาย แต่เราก็ไม่รู้ว่าผญ.คนไหน เพื่อนสนิทของเอก็บอกว่า อย่าเล่นตัวมากนะเอ
พอวันอังคารคาบคณิตมีสอบ แล้วก็มีเสียงฮิ้วๆๆๆ เสียงกะแอมของเพื่อนๆในห้อง เพื่อนสนิทของเอก็ถามว่า อ้าว ทำไมต้องไปนั่งตรงนั้นด้วยที่ตัวเองก็มีนั่ง เอก็บอกว่าจะไปนั่งกับผู้สาว เราก็ไม่รู้ว่า เอจะนั่งกับเรา เราก็นั่งทำคณิตต่อไม่สนใจ พอเอมานั่ง เราตกใจมากนึกว่าจะนั่งกับคนอื่น พอเราทำคณิตเสร็จประมาณ 4-5นาทีได้ เอก็ทำเสร็จ ทั้งที่ไม่เคยเห็นเอเสร็จไวขนาดนี้มาก่อน
พอวันพุธ เราขึ้นห้องมาเราไม่เคยเห็นเอมาคุยกับเพื่อนสนิทเรา ตามจริงเอต้องนั่งก้มเล่นเกมกับเพื่อนสนิทของเอ พอครูบอกให้เราทำเวร เราไม่ทันลุกไปทำ เขามากวาดกองๆรวมๆกันให้ทั้งที่ไม่ใช่เวรเขา เวรของเอเวรวันจันทร์ เราหันไปเจอเอพอดี แล้วเราก็เดินไปใส่ถังขยะแค่นั้นจริงๆ พอเราทำเสร็จเรารู้สึกสับสนแปลกๆ เรารู้สึกอยากร้องไห้มากๆ เรานั่งปิดตา ฟุบโต๊ะบ้างละ เอก็เดินผ่านๆมา พอเราเปิดตาเท่านั้นแหละ เขารีบเดินผ่านอย่างไวแล้วไปนั่งที่เดิมของเอแล้วเล่นเกมต่อ พอตกเย็นเราก็ส่องรูปรุ่นพี่ที่เรารู้สึกดีเป็นธรรมดา เอเดินมาด้านหลังเราเพื่อไปนั่งหน้าห้อง ทางว่างก็เยอะนะ เปิดประตูข้างหลังไปประตูข้างหน้าก็ได้ แต่เราก็งงนะทำไมเขาเดินมาทางเราแล้วก้มหน้า เพื่อนกะเทยมองแล้วถามเอว่าเป็นไรแล้วมองมาที่เรา แล้วถามว่าเป็นไรเหมือนกัน แล้วเพื่อนกะเทยก็ถามชอบเอจริงๆอ่อ ก็บอกไปว่า เคยชอบนะ เพื่อนกะเทยก็บอกว่า อ่อๆ พอสักพักเราออกไปดูลูกเสือ พอเราหันหลังไปมองเอ เพื่อนสนิทของเอก็มาคุยไรไม่รู้กับเอ แล้วพอเราผ่านก็เปลี่ยนเรื่องมาคุยเรื่องเกมเหมือนเดิม วันพฤหัสเรามองเขาด้วยหางตา เราเห็นเขามองเรา พอเรามองไปเขาหลบตาเรา
เราแค่อยากรู้ว่าเขาไม่คิดไรกับเราใช่ไหม
ผช.ไม่คิดอะไรกับเราใช่ไหมค่ะ
ช่วงม.5เทอม 1 เราได้สารภาพไปว่า เราชอบเอนะ พอเอรู้ เอก็ตีตัวออกห่างจากเราไป หลบหน้าเราบ่อยๆ ไม่กล้ามานั่งคู่ด้วยเวลาเข้าแถว ไม่กล้าคุยกับเรา ไม่กล้าถามการบ้าน ใบงานเราเหมือนเมื่อก่อน
ช่วงม.5เทอม2 เราได้เจอรุ่นพี่คนนึงเป็นรุ่นพี่มหาลัยปี1 พี่เขาน่ารัก พี่เขาเฟร็นด์ลี่มากๆ เรารู้สึกดีกับพี่เขา พอวันนึงพี่เขาไม่ตอบแชท เราก็โพสท์ไปบนเฟสบุ๊คของเรา พอวันจันทร์เรียนพละ พอถึงคาบพละ ครูเขาให้เข้าแถว เรานั่งใกล้เพื่อนสนิทของเอ พอเอเดินมา เอก็บอกว่า อย่านั่งใกล้ผู้สาวกูหลาย แต่เราก็ไม่รู้ว่าผญ.คนไหน เพื่อนสนิทของเอก็บอกว่า อย่าเล่นตัวมากนะเอ
พอวันอังคารคาบคณิตมีสอบ แล้วก็มีเสียงฮิ้วๆๆๆ เสียงกะแอมของเพื่อนๆในห้อง เพื่อนสนิทของเอก็ถามว่า อ้าว ทำไมต้องไปนั่งตรงนั้นด้วยที่ตัวเองก็มีนั่ง เอก็บอกว่าจะไปนั่งกับผู้สาว เราก็ไม่รู้ว่า เอจะนั่งกับเรา เราก็นั่งทำคณิตต่อไม่สนใจ พอเอมานั่ง เราตกใจมากนึกว่าจะนั่งกับคนอื่น พอเราทำคณิตเสร็จประมาณ 4-5นาทีได้ เอก็ทำเสร็จ ทั้งที่ไม่เคยเห็นเอเสร็จไวขนาดนี้มาก่อน
พอวันพุธ เราขึ้นห้องมาเราไม่เคยเห็นเอมาคุยกับเพื่อนสนิทเรา ตามจริงเอต้องนั่งก้มเล่นเกมกับเพื่อนสนิทของเอ พอครูบอกให้เราทำเวร เราไม่ทันลุกไปทำ เขามากวาดกองๆรวมๆกันให้ทั้งที่ไม่ใช่เวรเขา เวรของเอเวรวันจันทร์ เราหันไปเจอเอพอดี แล้วเราก็เดินไปใส่ถังขยะแค่นั้นจริงๆ พอเราทำเสร็จเรารู้สึกสับสนแปลกๆ เรารู้สึกอยากร้องไห้มากๆ เรานั่งปิดตา ฟุบโต๊ะบ้างละ เอก็เดินผ่านๆมา พอเราเปิดตาเท่านั้นแหละ เขารีบเดินผ่านอย่างไวแล้วไปนั่งที่เดิมของเอแล้วเล่นเกมต่อ พอตกเย็นเราก็ส่องรูปรุ่นพี่ที่เรารู้สึกดีเป็นธรรมดา เอเดินมาด้านหลังเราเพื่อไปนั่งหน้าห้อง ทางว่างก็เยอะนะ เปิดประตูข้างหลังไปประตูข้างหน้าก็ได้ แต่เราก็งงนะทำไมเขาเดินมาทางเราแล้วก้มหน้า เพื่อนกะเทยมองแล้วถามเอว่าเป็นไรแล้วมองมาที่เรา แล้วถามว่าเป็นไรเหมือนกัน แล้วเพื่อนกะเทยก็ถามชอบเอจริงๆอ่อ ก็บอกไปว่า เคยชอบนะ เพื่อนกะเทยก็บอกว่า อ่อๆ พอสักพักเราออกไปดูลูกเสือ พอเราหันหลังไปมองเอ เพื่อนสนิทของเอก็มาคุยไรไม่รู้กับเอ แล้วพอเราผ่านก็เปลี่ยนเรื่องมาคุยเรื่องเกมเหมือนเดิม วันพฤหัสเรามองเขาด้วยหางตา เราเห็นเขามองเรา พอเรามองไปเขาหลบตาเรา
เราแค่อยากรู้ว่าเขาไม่คิดไรกับเราใช่ไหม