ตอนนี้เราท้อแท้กะชีวิตจัง พยายามสู้มาตลอดแต่มีแต่แย่ลง ส่วนตัวเราไม่เคยคิดทำร้ายใครวันๆเอาแต่ทำมาหากิน ไม่ชอบยุ่งเรื่องใครเพราะตัวเองยังเอาไม่รอดเลย ทั้งที่เราก็ทำดีกะคนอื่นตลอด เพียงแต่ไม่ค่อยเข้าวัด เพราะเราไม่เคยรู้สึกถึงคำว่า อิ่มบุญ เลยสักครั้งเวลาเข้าวัด แต่กับการซื้อข้าวให้คนไม่มีกิน ซื้อขนมให้เด็กๆ มันมีความสุขและรู้สึกดีมากกว่าเข้าวัด หรือเป็นเพราะแบบนี้ชีวิตเราถึงไม่ดีขึ้น....นอนไม่หลับมาหลายคืนแล้ว...เครียดกับชีวิตมาก...
มีใครบ้างที่เป็รแบบเรา..