สวัสดีค่ะ เรามีเรื่องจะเล่าให้ฟังค่ะ
เราคุยกับผู้ชายคนนึง ขอเรียกเขาว่า A นะคะ เขาเป็นรุ่นพี่เราปีนึงค่ะ บ้านเราอยู่ใกล้กันค่ะ เราไม่เคยรู้จักกันมาก่อน เราเห็นเขาขับรถผ่านหน้าบ้านไปมาตลอด เลยอยากทำความรู้จัก รู้สึกชอบ เวลาไปไหนมาไหนพอเขาเราก็แอบถ่ายรูปเขาเก็บไว้ ออกแนวโรคจิตนิดๆ 55555555555 คือไม่ได้แล้วเราเลยตามหาเฟสบุ๊กเขาค่ะ หาจากเฟสผู้ชายแถวนั้นที่ทักมาจีบเรา เพราะเราเห็นเขาเล่นด้วยกัน เราหาเฟสเขาเกือบเป็นอาทิตย์ หาเท่าไหร่ก็ไม่เจอ จนคิดว่าเราคงจะไม่ได้คุยกับเขาแล้ว แล้วเราไปสะดุดที่เฟสๆ นึง รู้สึกคุ้นๆ กับโปรไฟล์ เลยเพิ่มเพื่อน ปรากฏว่าใช่ เราเลยทักไปหาเขา บอกอยากรู้จัก ตอนนั้นนั่งเล่นกับเพื่อน เพื่อนเรากลับพิมพ์ไปบอกว่าชอบนะ เขาตอบกลับมาว่ามีแฟนแล้วครับ เราก็โอเคไม่ได้อะไรแค่อยากรู้จักเฉยๆ แต่เราก็แนะนำชื่อเขามาบอกเป็นเพื่อนกันก็ได้ครับ เราก็บอกชื่อเขาไป ก็ไม่ได้คุยอะไรมาก วันต่อมาเรามีปัญหากับเด็กแถวนั้น คือโดนแกล้ง เราเลยโพสต์เฟสทำนองหงุดหงิดว่ามาแกล้งเราทำไม เขาเลยทักมาถามว่ามีเรื่องอะไร เราก็เลยขี้เกียจพิมพ์อ่ะมันยาว ไว้เจอจะเล่าให้ฟังนะ เขาเลยส่งเบอร์โทรมาให้เรา ก็ได้คุยกันเล่าให้ฟัง คุยไปคุยมาเขาบอกว่าเลิกกับแฟนเเล้วนะ ใจนึงก็รู้สึกดีใจ อีกใจนึง
ก็รู้สึกเห็นใจ เราเลยถามว่าทำไม เขาบอกว่าเเฟนไปมีคนอื่น เราก็ทำตัวเฉยๆ ปกตินะ แต่ในใจก็รู้สึกชอบอยู่ แต่ไม่กล้าพูด จากนั้นมาเราก็คุยกันทุกวันเลย คือคุยกันตอนกลางคืนแล้วคาสายหลับไปพร้อมกัน โดยที่เราเป็นคนโทรทุกวันเมื่อเขาทักมาว่าให้โทรหา พอช่วงหลังๆ เขาก็ให้ไลน์มาบอกโทรไลน์กัน จะได้ไม่เปลืองตัง งึควรคิดได้ตั้งนานแล้วมั๊ย ?
เราเริ่มคุยไลน์กันส่งนั่นส่งนี้มาให้กันดู ทักถามทำอะไร อยู่ไหน กินข้าวหรือยัง ถึงบ้านกี่โมง คอยช่วยเหลือซึ่งกันและกันมาตลอด เราทำแบบนี้กันได้ 3 ปี จู่ๆ เขาก็โพสต์รูปผู้หญิงคนนึงลงเฟส เพื่อนๆ เขาก็แซวว่าเป็นแฟนกัน ตอนนั้นเห็นก็รู้สึกแย่นะ แต่คือพูดอะไรไม่ได้ ได้แต่เงียบแล้วพยายามเดินออกมา เขาทักไลน์มาเราก็ไม่ตอบ คือพยายามหายออกไปจากชีวิตเขา รู้สึกหน่วงมาก เหมือนตัวเองเป็นคนอกหักไปทันที เราเสียใจอยู่พักนึง แล้วก็กลับมาทำตัวปกติ ทักมาก็ตอบ แต่ไม่ได้โทรคุยกัน ทำตัวเหมือนที่เพื่อนเขาทำกัน เราก็คิดควรเปิดใจคุยกับคนอื่นได้แล้ว
ตอนนั้นเราก็คุยกับคนๆ นึงจนตัดสินใจคบกันเป็นแฟน แต่คบกันได้ไม่นานหรอก ก็ต้องเลิกกันเพราะเเฟนเราแอบมีคนอื่น
แล้วเราก็ได้กลับมาคุยกับ A อีกครั้ง เพราะปกติคุยแชทกันไม่ได้โทรคุยกัน A เลิกกับผู้หญิงคนนั้นแล้วเพราะจับได้ว่าเขาไม่ได้คุยกับ A แค่คนเดียว เราทั้งคู่เป็นคนอกหักค่ะ แต่เราไม่ได้เล่าให้เขาฟังว่าเราคบกับใคร มีแต่เขาที่มาระบายให้เราฟัง เราก็กลับมาคุยกันแบบนี้เหมือนเดิมตลอด มีไปเที่ยวไหนมาไหนด้วยกัน เรากับเขานิสัยคล้ายกัน ชอบทำอะไรเหมือนกัน ก็ยังช่วยเหลือกันเหมือนเดิม จนถึงวันที่เราต้องย้ายบ้านบวกกับโทรศัพท์เราพังพอดี เขาเลยเอาโทรศัพท์ของเขามาให้เราใช้ เพราะเขามีอีกเครื่อง หลังๆ มาจะเป็นเขาที่โทรมาหาเราตลอด ไปไหนมาไหนกันบ่อยนะ เราคุยกันแบบนี้จนเข้าปีที่ 5 แล้วค่ะ ไม่รู้จะเรียกความสัมพันธ์แบบนี้ว่าอย่างไง เราไม่รู้ว่าเขาคิดอะไรกับเราหรือเปล่า มีใจให้เราบ้างมั๊ย 555555555555555เราไม่อยากมโนแล้ว แต่คุยกันทีไรก็เพื่อนกันทุกที เราควรทำยังไง 5555555555555555555555เราแก่แล้ว อยากมีแฟน
มันจะเป็นไปได้ไหม ช่วยตอบหน่อย5555555555 มันก็จะยาวๆ หน่อยนะ
เราคุยกับผู้ชายคนนึง ขอเรียกเขาว่า A นะคะ เขาเป็นรุ่นพี่เราปีนึงค่ะ บ้านเราอยู่ใกล้กันค่ะ เราไม่เคยรู้จักกันมาก่อน เราเห็นเขาขับรถผ่านหน้าบ้านไปมาตลอด เลยอยากทำความรู้จัก รู้สึกชอบ เวลาไปไหนมาไหนพอเขาเราก็แอบถ่ายรูปเขาเก็บไว้ ออกแนวโรคจิตนิดๆ 55555555555 คือไม่ได้แล้วเราเลยตามหาเฟสบุ๊กเขาค่ะ หาจากเฟสผู้ชายแถวนั้นที่ทักมาจีบเรา เพราะเราเห็นเขาเล่นด้วยกัน เราหาเฟสเขาเกือบเป็นอาทิตย์ หาเท่าไหร่ก็ไม่เจอ จนคิดว่าเราคงจะไม่ได้คุยกับเขาแล้ว แล้วเราไปสะดุดที่เฟสๆ นึง รู้สึกคุ้นๆ กับโปรไฟล์ เลยเพิ่มเพื่อน ปรากฏว่าใช่ เราเลยทักไปหาเขา บอกอยากรู้จัก ตอนนั้นนั่งเล่นกับเพื่อน เพื่อนเรากลับพิมพ์ไปบอกว่าชอบนะ เขาตอบกลับมาว่ามีแฟนแล้วครับ เราก็โอเคไม่ได้อะไรแค่อยากรู้จักเฉยๆ แต่เราก็แนะนำชื่อเขามาบอกเป็นเพื่อนกันก็ได้ครับ เราก็บอกชื่อเขาไป ก็ไม่ได้คุยอะไรมาก วันต่อมาเรามีปัญหากับเด็กแถวนั้น คือโดนแกล้ง เราเลยโพสต์เฟสทำนองหงุดหงิดว่ามาแกล้งเราทำไม เขาเลยทักมาถามว่ามีเรื่องอะไร เราก็เลยขี้เกียจพิมพ์อ่ะมันยาว ไว้เจอจะเล่าให้ฟังนะ เขาเลยส่งเบอร์โทรมาให้เรา ก็ได้คุยกันเล่าให้ฟัง คุยไปคุยมาเขาบอกว่าเลิกกับแฟนเเล้วนะ ใจนึงก็รู้สึกดีใจ อีกใจนึง
ก็รู้สึกเห็นใจ เราเลยถามว่าทำไม เขาบอกว่าเเฟนไปมีคนอื่น เราก็ทำตัวเฉยๆ ปกตินะ แต่ในใจก็รู้สึกชอบอยู่ แต่ไม่กล้าพูด จากนั้นมาเราก็คุยกันทุกวันเลย คือคุยกันตอนกลางคืนแล้วคาสายหลับไปพร้อมกัน โดยที่เราเป็นคนโทรทุกวันเมื่อเขาทักมาว่าให้โทรหา พอช่วงหลังๆ เขาก็ให้ไลน์มาบอกโทรไลน์กัน จะได้ไม่เปลืองตัง งึควรคิดได้ตั้งนานแล้วมั๊ย ?
เราเริ่มคุยไลน์กันส่งนั่นส่งนี้มาให้กันดู ทักถามทำอะไร อยู่ไหน กินข้าวหรือยัง ถึงบ้านกี่โมง คอยช่วยเหลือซึ่งกันและกันมาตลอด เราทำแบบนี้กันได้ 3 ปี จู่ๆ เขาก็โพสต์รูปผู้หญิงคนนึงลงเฟส เพื่อนๆ เขาก็แซวว่าเป็นแฟนกัน ตอนนั้นเห็นก็รู้สึกแย่นะ แต่คือพูดอะไรไม่ได้ ได้แต่เงียบแล้วพยายามเดินออกมา เขาทักไลน์มาเราก็ไม่ตอบ คือพยายามหายออกไปจากชีวิตเขา รู้สึกหน่วงมาก เหมือนตัวเองเป็นคนอกหักไปทันที เราเสียใจอยู่พักนึง แล้วก็กลับมาทำตัวปกติ ทักมาก็ตอบ แต่ไม่ได้โทรคุยกัน ทำตัวเหมือนที่เพื่อนเขาทำกัน เราก็คิดควรเปิดใจคุยกับคนอื่นได้แล้ว
ตอนนั้นเราก็คุยกับคนๆ นึงจนตัดสินใจคบกันเป็นแฟน แต่คบกันได้ไม่นานหรอก ก็ต้องเลิกกันเพราะเเฟนเราแอบมีคนอื่น
แล้วเราก็ได้กลับมาคุยกับ A อีกครั้ง เพราะปกติคุยแชทกันไม่ได้โทรคุยกัน A เลิกกับผู้หญิงคนนั้นแล้วเพราะจับได้ว่าเขาไม่ได้คุยกับ A แค่คนเดียว เราทั้งคู่เป็นคนอกหักค่ะ แต่เราไม่ได้เล่าให้เขาฟังว่าเราคบกับใคร มีแต่เขาที่มาระบายให้เราฟัง เราก็กลับมาคุยกันแบบนี้เหมือนเดิมตลอด มีไปเที่ยวไหนมาไหนด้วยกัน เรากับเขานิสัยคล้ายกัน ชอบทำอะไรเหมือนกัน ก็ยังช่วยเหลือกันเหมือนเดิม จนถึงวันที่เราต้องย้ายบ้านบวกกับโทรศัพท์เราพังพอดี เขาเลยเอาโทรศัพท์ของเขามาให้เราใช้ เพราะเขามีอีกเครื่อง หลังๆ มาจะเป็นเขาที่โทรมาหาเราตลอด ไปไหนมาไหนกันบ่อยนะ เราคุยกันแบบนี้จนเข้าปีที่ 5 แล้วค่ะ ไม่รู้จะเรียกความสัมพันธ์แบบนี้ว่าอย่างไง เราไม่รู้ว่าเขาคิดอะไรกับเราหรือเปล่า มีใจให้เราบ้างมั๊ย 555555555555555เราไม่อยากมโนแล้ว แต่คุยกันทีไรก็เพื่อนกันทุกที เราควรทำยังไง 5555555555555555555555เราแก่แล้ว อยากมีแฟน