หน้าแรก
คอมมูนิตี้
ห้อง
แท็ก
คลับ
ห้อง
แก้ไขปักหมุด
ดูทั้งหมด
เกิดข้อผิดพลาดบางอย่าง
ลองใหม่
แท็ก
แก้ไขปักหมุด
ดูเพิ่มเติม
เกิดข้อผิดพลาดบางอย่าง
ลองใหม่
{room_name}
{name}
{description}
กิจกรรม
แลกพอยต์
อื่นๆ
ตั้งกระทู้
เข้าสู่ระบบ / สมัครสมาชิก
เว็บไซต์ในเครือ
Bloggang
Pantown
PantipMarket
Maggang
ติดตามพันทิป
ดาวน์โหลดได้แล้ววันนี้
เกี่ยวกับเรา
กฎ กติกา และมารยาท
คำแนะนำการโพสต์แสดงความเห็น
นโยบายเกี่ยวกับข้อมูลส่วนบุคคล
สิทธิ์การใช้งานของสมาชิก
ติดต่อทีมงาน Pantip
ติดต่อลงโฆษณา
ร่วมงานกับ Pantip
Download App Pantip
Pantip Certified Developer
***ใต้เงาจันทร์***
กระทู้สนทนา
แต่งกลอน
บทกวี
อดีตกาลหวานชื่นเริงรื่นร่า
ยินเสียงคำพร่ำหาคราห่างหาย
เฝ้าคำนึงถึงอยู่มิรู้คลาย
แต่บัดนี้กลับคล้ายกลายลืมเลือน
“หรือ”ฉันทำสิ่งใด?ให้เคืองขุ่น
ความเคยคุ้นอุ่นไอจึงไม่เหมือน-
วานวันที่คอยถามติดตามเตือน
หมั่นเยี่ยมเยือนหยอกเย้าเฝ้าดูแล
“หรือ”ฉันสิ้นความหมายในคุณค่า
ไร้ราคาสิ้นนวล ชวนแยแส
เป็นคนเหงาเศร้าสร้อยถูกลอยแพ
รอกระแสธาราพัดพาไป
“อดีตกาลหวานชื่นเริงรื่นร่า”
เหมือนแสงจันทร์เจิดจ้ากลางฟ้าใส
แต่..บัดนี้คลุมเครือไม่เหลือใคร
ต้องนอนหนาวทรวงใน.ใต้เงาจันทร์.....
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
กลอนนี้สุเขียนไว้ที่เฟซนานแล้ว ต้องขออภัยด้วยนะคะ ถ้าใครได้อ่านแล้ว
“สุนันท์ยา”
▼
กำลังโหลดข้อมูล...
▼
แสดงความคิดเห็น
กระทู้ที่คุณอาจสนใจ
มีใครรู้จักเพลงฝนหลวง ที่มีเนื้อร้องว่า "ยามฝนพร่ำ ชื่นฉ่ำ เมื่อยามฝนโปรย สาดสายโรย ละออง สู่พื้น นาไร่สวน" บ้างไหมคะ
คุณพ่อของเรา (ว่าที่ร.ต.อวบ เหมะรัชตะ) ได้แต่งเพลง "ฝนหลวง" เอาไว้ ซึ่งคำร้องคล้องจอง ไพเราะมาก แต่ก็ไม่ทราบว่าทำไมถึงได้หายไป จนไม่มีใครรู้จักอีกแล้ว เราเสียดายในความไพเราะ และ เนื้อหาของเพ
อีกหนึ่งคนกับหนึ่งความคิด
...ใต้เงาจันทร์ ฝันคำนึง...
จินตนาภาพฝัน กับจันทร์เจ้า เหมือนมีเงา เกี่ยวก้อย คอยห่วงหา เดินเคียงคู่ กันไป มิไกลตา ดูคลื่นครา อิงซบ กระทบทราย นวลละออง ฟองน้ำ เย็
สุนันท์ยา
All Saints' Day toshare
กาพย์สุรางคนางค์ ๒๘ @ จากธุลีเถ้า พระสรรค์สร้างเรา.....ดั่งเงาทรงชัย ยกย่องยิ่งล้ำ.............มอบอำเภอใจ อีกสิทธิ์เนาใน...........แดนไท้ธาตรี @ ดุจเด็กเกเร ผยองเจ้าเล่ห์..........
สมาชิกหมายเลข 6522132
มดว่ายน้ำได้ไหม
ถ้าวางทิ้งของหวานไว้ จะมีมดตัวเล็กสีน้ำตาลชื่อมดละเอียดมาขึ้นเสมอ ในภาพ ผมเอาหลอดนมข้นหวานวางไว้บนถ้วยกาแฟเพื่อหนีมด ตอนแรกก็มีแค่ถ้วยสีดำหล่อน้ำไว้เ แต่เวลาผ่านไปมดพวกนี้ก็หาทางไปถึงหลอดนมจนได้ ผมเลย
กลับมาได้หรือเปล่า
…เปลวนั่นไหววาบล้ำ จรัสทั้งสายคลอง…
ขอบคุณภาพสวย ๆ จากโลกออนไลน์ เพ็ญเด่นตระหง่านฟ้า อันสลัว เมฆใหญ่คอยคืบตัว แผ่กว้าง คงเค้าอยู่หมายมัว บังบด เดือนเอ
ดุหยง
🌿 เงาแห่งวันเวลา
๑. ยามอรุณอุ่นแสงแห่งสุรีย์ พร่างพรมศรีสีทองผ่องอำไพ นกโบยบินกลิ่นลมพรมพฤกษ์ไพร พาใจให้ล่องลอยสู่ฟ้าไกล ๒. แดดแผ่วพลิ้วริ้วรื่นชื่นสายหมอก คลื่น:)กระริกระริ้วไหว เหมือนชีวิตคิดฝันพลันเรียงไป ในเส้นสา
กิรติ
💖🌜🌟 เดียวดายกลางสายลมชมจันทร์ดาว ๓ 🌟🌛💖
Leo Rojas - Der einsame Hirte (The Lonely Shepherd)https://www.youtube.com/watch?v=uOIHHMnI_Ig Gheorghe Zamfir - The Lonely Shepherd - Acoustic Guitar Cover by Kfir Ochaionhttps://www.youtube.com/watc
สมาชิกหมายเลข 6000048
>>>รอยยิ้มของดอกไม้<<<
แสงสุรีย์ สาดส่อง ต้องไอหมอก ดอกไม้งอก งามชื่น ระรื่นไหว ลมอ่อนพัด พาพร่าง ละอองไพร กลิ่นหอมไกล โรยรื่น ชื่นอารมณ์ ยามตะวัน ทาบฟ้า สีครามแจ่ม ดอกไม้งาม แซมโลก สวยสุขสม รอยยิ้มแย้ม แต้มผ่าน ม่านสายลม
รัชต์สารินท์
ช่วยแปลใบเซียมซีอันนี้ให้หน่อยค่ะ
ใบที่เจ็ดเผล็ดผลให้ตนสุข นิราศทุกข์ครอบครัวทั่วเคหา ล้วนบันเทิงเริงรื่นชื่นอุรา แต่ที่ว่าส่วนตัวนั้นกังวลมี ดูให้วุ่นคุนเคืองเรื่องภาระ จิปาถะจุกจิกสุดหลีกหนี อย่าหมกหมุ่นเกินไปจะไม่ดี ตัวเรานี้จะโทรม
สมาชิกหมายเลข 7951993
💖🌜🌟 เดียวดายกลางสายลมชมจันทร์ดาว ๒ 🌟🌛💖
@ เดียวดายกลางสายลมชมจันทร์ดาว ๒ ท่องพารา คราค่ำ ย่ำราตรีดวงฤดี สลักรอย คอยเพียงเขายินสำเนียง เสียงเพลง บรรเลงเบารู้สึกเหงา เร้ารุก ปลุกห้วงวิญญ์ จึงประพันธ์ กลอนไว้ ให้สดับประจักษ์รับ รอยซึ้ง ตรึงถวิ
สมาชิกหมายเลข 6000048
อ่านกระทู้อื่นที่พูดคุยเกี่ยวกับ
แต่งกลอน
บทกวี
บนสุด
ล่างสุด
อ่านเฉพาะข้อความเจ้าของกระทู้
หน้า:
หน้า
จาก
แชร์ : 11
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน
อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่
ยอมรับ
***ใต้เงาจันทร์***
อดีตกาลหวานชื่นเริงรื่นร่า
ยินเสียงคำพร่ำหาคราห่างหาย
เฝ้าคำนึงถึงอยู่มิรู้คลาย
แต่บัดนี้กลับคล้ายกลายลืมเลือน
“หรือ”ฉันทำสิ่งใด?ให้เคืองขุ่น
ความเคยคุ้นอุ่นไอจึงไม่เหมือน-
วานวันที่คอยถามติดตามเตือน
หมั่นเยี่ยมเยือนหยอกเย้าเฝ้าดูแล
“หรือ”ฉันสิ้นความหมายในคุณค่า
ไร้ราคาสิ้นนวล ชวนแยแส
เป็นคนเหงาเศร้าสร้อยถูกลอยแพ
รอกระแสธาราพัดพาไป
“อดีตกาลหวานชื่นเริงรื่นร่า”
เหมือนแสงจันทร์เจิดจ้ากลางฟ้าใส
แต่..บัดนี้คลุมเครือไม่เหลือใคร
ต้องนอนหนาวทรวงใน.ใต้เงาจันทร์.....
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
“สุนันท์ยา”