ก่อนอื่นต้องบอกเลยว่าอาการแบบนี้เป็นตอนช่วงเปิดเทอมที่2 มันเป็นความรู้สึกที่อธิบายยากสำหรับเรามันรู้สึกว่าเรานี้มันน่าเบื่อเกินไป เรารู้สึกว่าเราไม่ค่อยโอเคกับเพื่อน กับโรงเรียนหรือแม้กระทั้งกับครอบครัว มันรู้สึกหน่วงยังไงก็บอกไม่ถูก
เราสึกว่าเหมื่อนชีวิคเรามันขาดๆหายไป เรารู้สึกอยากจะยิ้มและอยากจะหัวเราะแต่ก็ยิ้มไม่ออก เรารู้สึกเหมื่อนว่าเพลงที่ฟังอยู่มันน่าเบื่อถึงจะฟังแค่ครั้งสองครั้งก็ตาม
ช่วยบอกทีได้ไหมคะว่าเราเป็นอะไรเราพยายามหาคำตอบกับตัวเองแล้วเราก็หามันไม่เจอ แล้วพอจะมีวิธีแก้ไหมคะ
มันเป็นความรู้สึกที่แปลกๆ
เราสึกว่าเหมื่อนชีวิคเรามันขาดๆหายไป เรารู้สึกอยากจะยิ้มและอยากจะหัวเราะแต่ก็ยิ้มไม่ออก เรารู้สึกเหมื่อนว่าเพลงที่ฟังอยู่มันน่าเบื่อถึงจะฟังแค่ครั้งสองครั้งก็ตาม
ช่วยบอกทีได้ไหมคะว่าเราเป็นอะไรเราพยายามหาคำตอบกับตัวเองแล้วเราก็หามันไม่เจอ แล้วพอจะมีวิธีแก้ไหมคะ