ผมกับแฟนคบกันมาหลายเดือนแล้วครับ เราไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด เขาเป็นคนน่ารักครับนิสัยดี ไม่ขี้โวยวายอะไร แต่ขี้หึงและขี้ห่วงมากกครับ
แรกๆ ก็ไม่มากมายอะไรผมก็เข้าใจว่าเป็นช่วงโปร์โมนชั่นแน่ๆ แต่พอนานไป เขาก็ห่วงผมมากขึ้นชนิดแบบผมไปทำธุรเขาจะตามไปเฝ้า ผมก็คิดว่ามันเกินไปหน่อยแต่ถ้าเขาสบายใจก็โอเค วันนั้นเป็นวันที่ผมต้องไปเข้าสีตัวเองครับ เพราะที่โรงเรียนเริ่มมีการซ้อมกีฬาสีแล้ว พอเราไปรวมสีเขาก็นั่งจับมือผมโดยไม่อายใครแต่ผมโครตอาย พี่ประธานสีเรียกผมไปถ่ายรูปอะไรสักอย่างครับซึ่งผมก็ไปถ่ายและขณะที่ถ่ายรูปผมเอียงหัวไปทางพี่เขากับพี่เขาเอามือโอบไหล่ผมเท่านั้นละครับเป็นเรื่อง มันหึงผมมากโกรธผมด้ยซ้ำ ผมเลยขี้เกียจคุยเพราะเหนื่อยกับอาการมัน ขณะกลับบ้านด้วยกันมันก็ไม่คุยกับผมสงสัยยังไม่หายโกรธ แต่ผมไม่มีอารฒณ์ไปคุยด้วยครับ และตอนนี้ดีขึ้นแต่ยังโกรธผมอยู่ ผมทำผิดด้วยเหรอคับ และจะต้องง้อมันไหม???
มันเป็นอาการที่ตะงิดๆมากไปหน่อยครับ
อาการแบบนี้คือ.............
แรกๆ ก็ไม่มากมายอะไรผมก็เข้าใจว่าเป็นช่วงโปร์โมนชั่นแน่ๆ แต่พอนานไป เขาก็ห่วงผมมากขึ้นชนิดแบบผมไปทำธุรเขาจะตามไปเฝ้า ผมก็คิดว่ามันเกินไปหน่อยแต่ถ้าเขาสบายใจก็โอเค วันนั้นเป็นวันที่ผมต้องไปเข้าสีตัวเองครับ เพราะที่โรงเรียนเริ่มมีการซ้อมกีฬาสีแล้ว พอเราไปรวมสีเขาก็นั่งจับมือผมโดยไม่อายใครแต่ผมโครตอาย พี่ประธานสีเรียกผมไปถ่ายรูปอะไรสักอย่างครับซึ่งผมก็ไปถ่ายและขณะที่ถ่ายรูปผมเอียงหัวไปทางพี่เขากับพี่เขาเอามือโอบไหล่ผมเท่านั้นละครับเป็นเรื่อง มันหึงผมมากโกรธผมด้ยซ้ำ ผมเลยขี้เกียจคุยเพราะเหนื่อยกับอาการมัน ขณะกลับบ้านด้วยกันมันก็ไม่คุยกับผมสงสัยยังไม่หายโกรธ แต่ผมไม่มีอารฒณ์ไปคุยด้วยครับ และตอนนี้ดีขึ้นแต่ยังโกรธผมอยู่ ผมทำผิดด้วยเหรอคับ และจะต้องง้อมันไหม???
มันเป็นอาการที่ตะงิดๆมากไปหน่อยครับ