เสียน้ำตาให้ความรักที่ไม่สมหวังครั้งล่าสุดนาน กี่วัน กี่เดือน กี่ปีกันคะ

เราจะสองเดือนแล้วยังร้องไห้อยู่เลย ทั้งๆที่เป็นแค่คนคุยๆกันแท้ๆ
   เพราะความหวังที่เขาให้มันคงล้นเกินเราจะทันเตรียมใจ

   ตอนไม่เจอก็คิดว่าพอทำใจได้แล้ว แต่พอเห็นหน้าเขามันดันรู้สึกขึ้นมาอีก
   คิดถึงกลิ่นตัว คิดถึงมือคู่นั้นที่เราเคยจับ คิดถึงแววตา คิดถึงน้ำเสียง คิดถึงสัมผัส. คิดถึงทุกๆอย่างที่เป็นเขา…พอกลับมาอยู่คนเดียวก็เอาแต่ร้องๆๆๆ ต้องเจอกันที่ทำงานทุกวันมันแย่มากๆ

    ยิ่งรู้ว่าเขามีคนคุยใหม่ยิ่งสะเทือนใจ

    นิเราปกติอยู่หรือเปล่าคะ ต้องเสียใจไปอีกกี่ปีถึงจะดีขึ้น ท้อใจมาก มีคนเข้ามาใจก็ไม่กระตือรือร้นอยากพัฒนาความสัมพันธ์เลยสักนิด

   แล้วคนคุณละคะ นานสุดกี่วัน เดือน ปีกับการต้องเสียน้ำตาให้คนใจร้ายคนนนั้นของคุณ
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 53
ขอบคุณสำหรับทุก คห.นะคะ
เราได้อ่านทุก คห.เลยค่ะ
อ่านแล้วก็ทำให้คิดได้ว่าเรายังมีเพื่อน
ยังมีผู้คนอีกมากมายที่เคยพบพานเห็นการแย่ๆแบบนี้มาเหมือนกัน

   ประสบการณ์ของบางท่านก็ทำให้เรารู้สึกมีกำลังใจ รู้สึกตื่นและได้สติ ในขณะที่บาง คห.อ่านแล้วก็ทำให้ได้น้ำตา(อีกแล้ว555)
   ขอบคุณจริงๆนะคะ เรารู้สึกอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก เหมือนมีเพื่อนร่วมเดินทาง
   เดินไปด้วยกันนะคะ ข้ามผ่านความเจ็บปวดนี้ไปพร้อมกันเถอะค่ะ
   ตอนนี้เราเริ่มโอเคแล้ว ทำใจได้บ้างว่าเขาไม่ใช่ของเรา แต่ก็ยังมีบ้างบางทีที่หรืออาจจะหลายๆทีที่จู่ๆก็คิดถึงแล้วน้ำตาก็พานไหล

  กับเขาจอกันก็คุยปกติค่ะ เขาดูมีความสุขดีก็น่าจะดีแล้ว ^^ เราพยายามคิดแบบนี้ค่ะ
  แม้จะต้อวเจ็บกีบการทำตัวเกร่งต่อหน้าเขา แต่ทฝมันก็เป็นสิ่งเดียวที่เราน่าจะทำได้แล้วคงเป็นสิ่งที่ต้องทำ

😊 สักวันมันคงจะผ่านไปใช่ไหมคะ
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 19
ร้องไห้จริงจังวันเดียวค่ะ

คือ ...
อนุญาตตัวเองให้คร่ำครวญได้  จะพร่ำเพ้อรำพัน แต่งกลอนรัก ร้องเพลงเศร้าเคล้าน้ำตา
กินไอศกรีม / สวาปามช็อคโกแลต / วิ่งตากฝน / เดินเก๊กแบบนางเอกมิวสิคแถวชายหาด ฯลฯ

สารพัดที่นึกออก ให้ทำได้เต็มที่ วันเดียวเท่านั้นค่ะ

จากนั้น ... เราจะทำตัวแบบนกฟีนิกซ์เกิดใหม่จากเถ้าถ่าน


เรื่องความรัก สำหรับเราจบแล้วคือจบ
แม้ยังเป็นเพื่อนที่ดีกับทุกคน ทักมาก็คุย  แต่จบแล้วจากใจเราแบบถาวร

ฉะนั้น ... เราจะถือว่าคนที่เรา "เคยรัก" คนนั้น ได้ตายไปแล้ว
ร้องไห้เสียใจให้แล้ว เป็นอันเสร็จพิธี
ถึงเวลาก้าวต่อไป ใช้ชีวิตที่เหลือให้ดีที่สุด ...

มีบ้างที่ จิตใจยังกลับไปคิดถึงเพราะความผูกพัน เพราะความทรงจำดีๆ
เราจะรู้เท่าทันความคิดนั้นค่ะ แบบยิ้มให้กับความทรงจำนั้นได้ ยังนึกถึงเรื่องราวดีๆต่อกันได้
เรื่องไม่ดีที่เขาทำ เราจะไม่เอามาใส่ใจให้เจ็บปวดค่ะ  อภัยให้เขาหมด เพื่อใจเราเองจะได้เป็นอิสระ

วันไหน ไปเจอ สัญญาณ ที่ทำให้ระลึกถึงอดีตร่วมกัน
เราจะไม่ปล่อยให้ใจ "จมไปกับความคิดนั้น" นานเกินไป

ก็เรื่องอะไรจะเป็นฝ่ายคิดให้ทุกข์ล่ะคะ ?
หัวใจเราเอง เราต้องรับผิดชอบตัวเอง และดูแลจิตใจตัวเองให้ห่างไกลจากทุกข์ที่สุดค่ะ

flower
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่