คือผมแอบรักคนคนหนึ่งมา7ปีแล้วนะครับ ได้แต่คอยดูแลเขาห่างๆเท่าที่พอจะทำได้ ไปต่างประเทศทีไรก็หาของฝากให้เขา คือเวลาผมทำอะไรผมจะนึกถึงเขาตลอด. เธอยังไม่มีแฟนครับแต่คนตามจีบมีแต่ระดับนายแบบ ผมก็คนธรรมดาๆคนหนึ่งนะครับไม่มีอะไรพิเศษหรอก คือผมมีความปรารถนาอย่างเดียวเลยคืออยากให้เธอมีความสุข คือถ้าเธอจะได้เจอกับคนที่ดีผมก็ยินดี แต่อีกใจลึกๆมันก็แอบหวังว่าจะเป็นเรานะครับ555 ผมไม่เชื่อใจใครไปมากกว่าตัวผมเองหรอกถึงผมจะไม่ได้ดูดีไปกว่าคนอื่นก็เถอะ แต่ยังไงผมก็จะเคารพการตัดสินใจของเธอเพราะผมเชื่อว่าผมไม่มีสิทที่จะไปบงการชีวิตใคร. ผมอยากขอความคิดเห็นว่าความรู้สึกของผมเท่าที่คุณผู้อ่านคิดมันคือความรักหรืออะไร มันคู่ควรพอที่จะพูดออกไปให้เขารู้หรือเปล่า แล้วที่ผมไม่ยอมบอกความรู้สึกของผมออกไปมันผิดไหม แล้วมีอะไรที่ผมควรจะแก้ไขหรือเปล่า(ทั้งความคิดและการกระทำ) ข้อความกรุณามา ณ ที่นี้ด้วยครับ (ถ้ามีการพิมผิดหรือสะกดผิดก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วนนะครับ) ขอบพระคุณสำหรับทุกๆ ความคิดเห็นนะครับผม.
ขอความคิดเห็นหน่อยครับ.