ไม่มีอะไรมากค่ะ เห็นข้อสอบเข้ามหา'ลัยแล้วมึน กำลังคิดว่ามันยากไปหรือเราโง่เอง อย่างPAT1นี่ซ้อนหลายตลบ กว่าจะโจทย์ กว่าจะแก้ นี่ต้องฝึกกันกี่เดือนกี่ปีกว่าจะสำเร็จวิชานี้(ฮา)
คือเราเกิดมาในช่วงยุดที่ประเทศกำลังพัฒนา(และยังคงกำลังพัฒนาเหมือนเดิม) มีมือถือเชื่อมเน็ตได้เครื่องแรกตอนม.1ม.2 อะไรทำนองนี้ ตั้งแต่เด็กตนถึงป.6ไม่เคยเรียนพิเศษจริงๆจังๆ แต่ตั้งใจในห้องเอา เราขอพ่อแม่ว่าเรายังอยู่ประถม ยังอยากใช้ชีวิตตอนเด็กๆในคุ้มก่อน อะไรทำนองนี้ค่ะ ที่บ้านก็ให้ข้อตกลงว่าเล่นได้ พักได้ แต่เวลาเรียนก็ต้องเรียน เราก็โอเค พอม.1ก็เรียนภาษาอังกฤษเพิ่ม เล็กๆน้อยๆ 2ชม./สัปดาห์ จนถึงม.3 เรียนแค่วิชานี้ จำนวนชั่วโมงเท่านี้ตลอดค่ะ เพื่อนก็ทักว่าทำไมเรียนน้อยจัง แต่ได้เกรดมากกว่า(เกรดเราไม่ได้สวยงามมากนะ แต่โอเคอยู่) เราก็บอกว่าตั้งใจในห้อง จดอย่างเดียว ตาดู หูฟังพอ พอกลับบ้านหรือช่วงสอบก็หยิบมาอ่าน เพราะทั้งหมดมันผ่านมือเรามาแล้ว จนม.4 เรียนคณิตศาสตร์เพิ่มวิชานึง (อันนี้ขอแม่เรียน รู้สึกมันยากกว่าที่เราจะอ่านเองได้) ตอนนี้ม.5 เรียนเสาร์-อาทิตย์หมดเลยค่ะ มาเริ่มปีแรก(ฮา) ขอเรียนเองหมดเพราะจะใกล้จะสอบเข้าแล้ว เสริมวิชาที่อ่อนด้วย คือเต็มใจและอยากเรียนเองก็เลยรู้สึกไม่หนัก แต่วันนี้เดินจะไปเรียนได้ยินคุณแม่คนนึงคุยกับลูกสาวที่เหมือนกำลังงอแง ประมาณป.1 ป.2
ลุกสาว : (พูดเสียงดัง เลยหันไปมอง) แม่คะ แม่รู้มั้ยว่าตอนนี้หนูกดดันมากกกก
แม่ : ทำไมคะลูก ลูกรู้มั้ยว่าลูกต้องเพิ่มเกรดมากกว่านี้
ลูก : แต่หนูไม่อยากเรียนแล้ว หนูเครียด หนูไม่ชอบ
แม่ : แต่หนูต้องเรียนนะ รู้มั้ย เพื่อนแม่เขาบอกว่าน้องxxx(อะไรจำไม่ได้) สอบได้ที่1 เขาขอบตุณมากเลยนะที่น้องxxxเกิดมาเป็นลูกเค้า
แล้วเราก็เดินผ่านไป... ตกใจหน่อยๆว่าเด็กประถมเดี๋ยวนี้เครียดกันขนาดนี้แล้วหรอ อนาคตไม่เรียนมันตั้งแต่เป็นตัวอ่อนเลยหรอ เข้าใจว่าคุณพ่อคุณแม่อยากให้ลูกๆมีอนาคตที่ดี จริงอยู่levelของข้อสอบและการแข่งขันมันสูงมาก แต่อยากให้คุยกับลูกๆดูก่อนว่าเขาต้องการอะไร ตกลงกับเขา ให้เขาได้เลือก บางคนอาจจะคิดว่าคุยกับเด็กประถมอาจจะไม่ได้อะไร แต่เราว่าถ้าเขาถูกสอนมาให้คิด หรือเราฝึกเขาให้ใช้เหตุผล เราก็ตกลงกับเขาได้ ว่าเล่นได้ แต่อย่าทิ้งการเรียน เรียนให้จบนะ อะไรทำนองนี้
ในความคิดเรา เรายังเชื่อคติที่ชีวิตมีครั้งเดียวใช้ให้คุ้ม ถ้าเราจะมีเงินเดือนสูงๆ ตำแหน่งดีๆ (คือมันก็ดี555) แต่ถ้าเราไม่มีความสุข แล้วมาคิดได้ตอนเกษียณไปแล้ว คงนึกอยากกลับไปตบหน้าตัวเองตอนนั้นเนอะ555 แบบอีนี่ ทำไมใช้ชีวิตไม่คุ้มเลยวะ
สรุป Learn and Play ค่ะ ใช้ชีวิตให้พอดี
ปล.กระทู้นี้ตั้งตามอารมณ์ ณ ขณะนั้น อาจจะรู้สึกงงเล็กน้อยแต่ไม่เข้าใจมากๆ ก็โปรดจงรู้...จขทก.ก็เช่นกัน55555
ประเทศไทยต้องการSuper(Smart)Heroหรอคะ?
คือเราเกิดมาในช่วงยุดที่ประเทศกำลังพัฒนา(และยังคงกำลังพัฒนาเหมือนเดิม) มีมือถือเชื่อมเน็ตได้เครื่องแรกตอนม.1ม.2 อะไรทำนองนี้ ตั้งแต่เด็กตนถึงป.6ไม่เคยเรียนพิเศษจริงๆจังๆ แต่ตั้งใจในห้องเอา เราขอพ่อแม่ว่าเรายังอยู่ประถม ยังอยากใช้ชีวิตตอนเด็กๆในคุ้มก่อน อะไรทำนองนี้ค่ะ ที่บ้านก็ให้ข้อตกลงว่าเล่นได้ พักได้ แต่เวลาเรียนก็ต้องเรียน เราก็โอเค พอม.1ก็เรียนภาษาอังกฤษเพิ่ม เล็กๆน้อยๆ 2ชม./สัปดาห์ จนถึงม.3 เรียนแค่วิชานี้ จำนวนชั่วโมงเท่านี้ตลอดค่ะ เพื่อนก็ทักว่าทำไมเรียนน้อยจัง แต่ได้เกรดมากกว่า(เกรดเราไม่ได้สวยงามมากนะ แต่โอเคอยู่) เราก็บอกว่าตั้งใจในห้อง จดอย่างเดียว ตาดู หูฟังพอ พอกลับบ้านหรือช่วงสอบก็หยิบมาอ่าน เพราะทั้งหมดมันผ่านมือเรามาแล้ว จนม.4 เรียนคณิตศาสตร์เพิ่มวิชานึง (อันนี้ขอแม่เรียน รู้สึกมันยากกว่าที่เราจะอ่านเองได้) ตอนนี้ม.5 เรียนเสาร์-อาทิตย์หมดเลยค่ะ มาเริ่มปีแรก(ฮา) ขอเรียนเองหมดเพราะจะใกล้จะสอบเข้าแล้ว เสริมวิชาที่อ่อนด้วย คือเต็มใจและอยากเรียนเองก็เลยรู้สึกไม่หนัก แต่วันนี้เดินจะไปเรียนได้ยินคุณแม่คนนึงคุยกับลูกสาวที่เหมือนกำลังงอแง ประมาณป.1 ป.2
ลุกสาว : (พูดเสียงดัง เลยหันไปมอง) แม่คะ แม่รู้มั้ยว่าตอนนี้หนูกดดันมากกกก
แม่ : ทำไมคะลูก ลูกรู้มั้ยว่าลูกต้องเพิ่มเกรดมากกว่านี้
ลูก : แต่หนูไม่อยากเรียนแล้ว หนูเครียด หนูไม่ชอบ
แม่ : แต่หนูต้องเรียนนะ รู้มั้ย เพื่อนแม่เขาบอกว่าน้องxxx(อะไรจำไม่ได้) สอบได้ที่1 เขาขอบตุณมากเลยนะที่น้องxxxเกิดมาเป็นลูกเค้า
แล้วเราก็เดินผ่านไป... ตกใจหน่อยๆว่าเด็กประถมเดี๋ยวนี้เครียดกันขนาดนี้แล้วหรอ อนาคตไม่เรียนมันตั้งแต่เป็นตัวอ่อนเลยหรอ เข้าใจว่าคุณพ่อคุณแม่อยากให้ลูกๆมีอนาคตที่ดี จริงอยู่levelของข้อสอบและการแข่งขันมันสูงมาก แต่อยากให้คุยกับลูกๆดูก่อนว่าเขาต้องการอะไร ตกลงกับเขา ให้เขาได้เลือก บางคนอาจจะคิดว่าคุยกับเด็กประถมอาจจะไม่ได้อะไร แต่เราว่าถ้าเขาถูกสอนมาให้คิด หรือเราฝึกเขาให้ใช้เหตุผล เราก็ตกลงกับเขาได้ ว่าเล่นได้ แต่อย่าทิ้งการเรียน เรียนให้จบนะ อะไรทำนองนี้
ในความคิดเรา เรายังเชื่อคติที่ชีวิตมีครั้งเดียวใช้ให้คุ้ม ถ้าเราจะมีเงินเดือนสูงๆ ตำแหน่งดีๆ (คือมันก็ดี555) แต่ถ้าเราไม่มีความสุข แล้วมาคิดได้ตอนเกษียณไปแล้ว คงนึกอยากกลับไปตบหน้าตัวเองตอนนั้นเนอะ555 แบบอีนี่ ทำไมใช้ชีวิตไม่คุ้มเลยวะ
สรุป Learn and Play ค่ะ ใช้ชีวิตให้พอดี
ปล.กระทู้นี้ตั้งตามอารมณ์ ณ ขณะนั้น อาจจะรู้สึกงงเล็กน้อยแต่ไม่เข้าใจมากๆ ก็โปรดจงรู้...จขทก.ก็เช่นกัน55555