ผมมาตามหาคนๆนึงที่ใส่ชุดสักากีที่ สนามกอล์ฟพลูตาหลวง เมื่อ 3-4 วันก่อน ครับ ผมเจอเค้าเดินผ่านไป หลังจากที่ฝนหยุดตก แต่ผมไม่แน่ใจว่าเค้าสังเกตเห็นผมหรือป่าว อาจจะเพราะเค้าดูดีด้วยมั้งครับ ทำให้ผมแอบมองเค้า แต่ก็ไม่กล้ามองมากกลัวจะเสียมารยาท และถ้าผมไม่ได้คิดไปเอง ก็มีบางจังหวะที่เค้ามองมาที่ผมเช่นกัน
ผมยืนอยู่ตรงนั้นพักใหญ่ๆ ผมสังเกตเค้าก็ยังคงเดินอยู่บริเวณนั้น...... แต่ถึงเวลาผมต้องกลับ...ความรู้สึกมันหน่วงๆ บอกไม่ถูก ผมแอบมองงเค้าครั้งสุดท้ายกับความรู้สึกที่คงไม่มีโอกาสเจอกันอีก ก่อนรถออกเค้าเดินผ่านหน้ารถไป ภาพเค้าเดินจากไปยังติดตาผมอยู่เลย ตอนแรกผมคิดว่าเวลาผ่านไปคงลืมได้ แต่ตอนนี้ยังคิงถึงหน้าเค้าอยู่ เลยทำให้ต้องสมัครสมาชิกพันทิปมาตามหาครับ
ผมรู้นะครับว่าโอกาสคงเป็นไปได้น้อยมากที่จะเจอ แต่นี่คงเป็นวิธีเดียวที่ผมสามารถทำได้..ตอนนี้ขอแค่ให้คิวปิดช่วยแผลงศรรักให้ผมทีนะครับ
ตามหาคนใส่ชุดสีกากีที่ สนามกอล์พลูตาหลวง เมื่อ 3-4 วันก่อนครับ
ผมยืนอยู่ตรงนั้นพักใหญ่ๆ ผมสังเกตเค้าก็ยังคงเดินอยู่บริเวณนั้น...... แต่ถึงเวลาผมต้องกลับ...ความรู้สึกมันหน่วงๆ บอกไม่ถูก ผมแอบมองงเค้าครั้งสุดท้ายกับความรู้สึกที่คงไม่มีโอกาสเจอกันอีก ก่อนรถออกเค้าเดินผ่านหน้ารถไป ภาพเค้าเดินจากไปยังติดตาผมอยู่เลย ตอนแรกผมคิดว่าเวลาผ่านไปคงลืมได้ แต่ตอนนี้ยังคิงถึงหน้าเค้าอยู่ เลยทำให้ต้องสมัครสมาชิกพันทิปมาตามหาครับ
ผมรู้นะครับว่าโอกาสคงเป็นไปได้น้อยมากที่จะเจอ แต่นี่คงเป็นวิธีเดียวที่ผมสามารถทำได้..ตอนนี้ขอแค่ให้คิวปิดช่วยแผลงศรรักให้ผมทีนะครับ