สวัสดีค่ะ เคยเข้ามาปรึกษาปัญหาชีวิตตัวเองในนี้มาครั้งนึงค่ะ ตอนนั้นเรายังมีพ่อ
อยู่ แต่ตอนนี้เราไม่เหลือใครแล้วค่ะพ่อเราเสียเมื่อต้นปีที่ผ่านมา เสียด้วยโรคหัวใจ
คือเส้นเลือดที่ไปเลี้ยงหัวใจมันแข็งแล้วก็แตกเฉียบพลัน อันนี้ที่หมอเค้าว่ามาอย่างนี้
คือช่วงนั้นกีฬาสีค่ะ เราต้องเตรียมงานหลายอย่างเลยไม่ได้คุยกับพ่อบ่อยนัก
ช่วงก่อนพ่อเสีย เราไปทะเลกับเพื่อนค่ะ วันนั้นพ่อยังงอนเราอยู่เพราะเรากลับดึก
แล้วทำเงินหาย เรากะว่าหลังกลับจากไปเที่ยวเราจะกลับมาง้อพ่อแต่มันไม่ทัน
พ่อโทรหาเราครั้งสุดท้าย เรียกชื่อเรา แล้วบอกว่าเค้าอ้วก เค้าเจ็บมาก
แล้วก็ร้องดังมาก เรารีบกลับไป แต่มันไม่ทัน เราไม่เคยรู้ว่าพ่อเป็นโรคหัวใจ
ไม่เคยรู้ว่าแม่เป็นมะเร็ง ไม่เคยรู้อะไรเกี่ยวกับคนในครอบครัวเลย
ตอนนี้เราย้ายบ้านมาอยู่กับอา เคยทำงานกับบริษัทนึงทำเป็นคนจัด
เอกสาร เราไม่อยากเลือกงาน แต่เราไม่ชอบสังคมแบบในออฟฟิศนี้มากๆ
ให้ทำพาร์ทไทม์ร้านอาหารยังสนุกกว่า ขอโทษที่นอกเรื่องค่ะ แล้วก็เรา
ไม่ได้มีเจตนาจะว่าร้ายใครนะคะ เราขอโทษเผื่อคนเข้าใจผิดตอนนี้เรา
จะบอกว่าเครียดก็เครียด ปัญหาของคนที่ชีวิตเป็นแบบนี้เลยก็คือเงิน เราอยาก
ทำงานพิเศษค่ะ แต่บ้านที่เราย้ายมามันไกลจากโรงเรียนมาก เราเหนื่อยกับ
การไปโรงเรียนทุกวันเพราะว่ามันไกลมาก เราต้องทำงานบ้านเพิ่มมากขึ้น
เราไม่สามารถที่จะแบ่งเวลาไปทำงานเลยค่ะ คนที่ชีวิตคล้ายกับเรา
ตอนนี้ทำยังไงถึงจะมีชีวิตต่อไปได้ค่ะ. ช่วยแนะนำเราทีค่ะ. เราหมดหนทางแล้วค่ะ
เราไม่มีเงินไปจ่ายค่าสมัครเข้ามหาลัย บางครั้งก็ไม่มีเงินกลับบ้านต้องยืมเพื่อน
แล้วเราก็ไม่มีคืนอีก ขอคำแนะนำด้วยค่ะ
ชีวิตใครเหมือนละครแต่แย่กว่ามั้ยคะ ?
อยู่ แต่ตอนนี้เราไม่เหลือใครแล้วค่ะพ่อเราเสียเมื่อต้นปีที่ผ่านมา เสียด้วยโรคหัวใจ
คือเส้นเลือดที่ไปเลี้ยงหัวใจมันแข็งแล้วก็แตกเฉียบพลัน อันนี้ที่หมอเค้าว่ามาอย่างนี้
คือช่วงนั้นกีฬาสีค่ะ เราต้องเตรียมงานหลายอย่างเลยไม่ได้คุยกับพ่อบ่อยนัก
ช่วงก่อนพ่อเสีย เราไปทะเลกับเพื่อนค่ะ วันนั้นพ่อยังงอนเราอยู่เพราะเรากลับดึก
แล้วทำเงินหาย เรากะว่าหลังกลับจากไปเที่ยวเราจะกลับมาง้อพ่อแต่มันไม่ทัน
พ่อโทรหาเราครั้งสุดท้าย เรียกชื่อเรา แล้วบอกว่าเค้าอ้วก เค้าเจ็บมาก
แล้วก็ร้องดังมาก เรารีบกลับไป แต่มันไม่ทัน เราไม่เคยรู้ว่าพ่อเป็นโรคหัวใจ
ไม่เคยรู้ว่าแม่เป็นมะเร็ง ไม่เคยรู้อะไรเกี่ยวกับคนในครอบครัวเลย
ตอนนี้เราย้ายบ้านมาอยู่กับอา เคยทำงานกับบริษัทนึงทำเป็นคนจัด
เอกสาร เราไม่อยากเลือกงาน แต่เราไม่ชอบสังคมแบบในออฟฟิศนี้มากๆ
ให้ทำพาร์ทไทม์ร้านอาหารยังสนุกกว่า ขอโทษที่นอกเรื่องค่ะ แล้วก็เรา
ไม่ได้มีเจตนาจะว่าร้ายใครนะคะ เราขอโทษเผื่อคนเข้าใจผิดตอนนี้เรา
จะบอกว่าเครียดก็เครียด ปัญหาของคนที่ชีวิตเป็นแบบนี้เลยก็คือเงิน เราอยาก
ทำงานพิเศษค่ะ แต่บ้านที่เราย้ายมามันไกลจากโรงเรียนมาก เราเหนื่อยกับ
การไปโรงเรียนทุกวันเพราะว่ามันไกลมาก เราต้องทำงานบ้านเพิ่มมากขึ้น
เราไม่สามารถที่จะแบ่งเวลาไปทำงานเลยค่ะ คนที่ชีวิตคล้ายกับเรา
ตอนนี้ทำยังไงถึงจะมีชีวิตต่อไปได้ค่ะ. ช่วยแนะนำเราทีค่ะ. เราหมดหนทางแล้วค่ะ
เราไม่มีเงินไปจ่ายค่าสมัครเข้ามหาลัย บางครั้งก็ไม่มีเงินกลับบ้านต้องยืมเพื่อน
แล้วเราก็ไม่มีคืนอีก ขอคำแนะนำด้วยค่ะ