จากแอบชอบเป็นแอบรัก

อันนี้เป็นกระทู้เเรกในชีวิตเนอะ อยากระบายบ้างหลังจากอ่านกระทู้ของคนอื่นมาเยอะ คือ เราเเอบชอบคนนึงมา ตั่งแต่ ป.2 เค้าดีกับเรามาก ตอนนั้นมาจาก รร. ชนบทด้วย ย้ายมาเรียนรร.ประจำจังหวัด เค้าอยู่เป็นเพื่อนเราตลอด ทำให้เรารู้สึกดีกับเค้า แล้วมารู้อีกว่าบ้านเราใกล้กัน ยิ่งรู้สึกดีเข้าไปใหญ่ เราก็เรียนด้วยกันเล่นด้วยกัลความรู้มันก้อเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ จนอายุประมาณ 14-15 ส่องกระจก คิดว่าเอาหล่ะถึงเวลาที่เราจะเปลี่ยนแปลงตัวเพื่อคนที่ชอบได้เเล้ว พอถึงวันที่เราพร้อมดูดีเเล้วเราจะไปบอกความในใจกับเค้า ผ่านไป 1 ปีจุดมุ่งหมายเรากำลังจะสำเร็จเเล้ว เราจะได้บอกความในใจกับเค้าเเล้ว แต่ กลับพบกับข่าวร้ายเพราะเค้าจมน้ำตายเเล้ว ในงานศพของเค้าเราตัวสั่นมาก ในใจคิดแต่ว่า "ทำไม ทำไมว่ะ รอกูอีกสักนิดไม่ได้หรอว่ะ ? กุกำลังจะบอกชอบไง ? ทำไม ทำไมไม่รอกุ ? " เเล้วตรงที่เค้าตายเราต้องขี่ผ่านเพื่อไป รร. ทุกวัน ปีแรก ร้องไห้ทุกครั้งที่ผ่าน ปีที่สอง เริ่มหยุดร้องเปลี่ยนเป็นยิ้มอ่อนๆเเล้วบอกมันว่า "กุคิดถึงว่ะ รักนะ " ถึงแม้มันจะตายไป 4 ปี ใจเราก็ยังปฎิเสธทุกคนที่เข้ามาคุย เข้ามาจีบ ถ้ารู้ว่ามาคุยเกินกว่าเพื่อนคือตัดขาดไปเลย มันปฎิเสธเอง จนตอนนี้บอกกับตัวเองว่า ตอนนี้กุรักเเค่ จะรัก จนกว่าจะเจอคนที่เปลี่ยนใจกุได้ ล่าสุดไปเจอคนนึงเหมือนเค้ามากเเล้วนั่งใกล้ๆกัน เราก็มองน่าเค้า เเล้วก็น้ำตาซึม เหมือนคนบ้า 555