ก็อยากถามเหมือนหัวข้อกระทู้เลยค่ะว่ามีใครเป็น"โรค"เดียวกันกับเราบ้าง นี่เปนกระทู้แรกของเราถ้าผิดพลาดยังไงก็ขอโทษด้วยน๊าาาา
ก่อนอื่นต้องบอกก่อนเลยว่าเรามีพี่น้องทั้งหมด 3 คน มีพี่สาว พี่ชาย ส่วนเราเปนน้องเล็กสุด
เราเปนคนผิวค่อนข้างคล้ำและเราคิดว่าตัวเองไม่ใช่ผญ.ในอุดมคติของผช.เลยยยย (มันอาจเปนปัจจัยที่ทำให้เราเปนโรคนี้รึเปล่า)
ตอนนี้เราเข้ามหาลัยปีที่ 2 แล้ว แต่เราไม่เคยมีแฟนเลยยยยยยยยยยยย แต่เราก็มีคนคุยบ้าง.....
เราคุยกับคนคนหนึ่งมาเรื่อยๆได้เกือบ 2 ปีแล้วตอนนี้ก็ยังคุยอยู่แต่!!!เราคุยแบบเหมือนคนเปนแฟนกันทุกอย่างแต่!!!ว่าเราไม่มีสถานะที่ชัดเจน (ตอนที่จขกท.กำลังพิมกท.นี้อยู่เค้าก็โทมาขออณุญาติออกไปเที่ยวข้างนอก) (ไว้ถ้าเผื่อมีใครอยากฟังเรื่องเรากับคนๆนั้นเดี๋ยวเราจะมาตั้งกระทู้แชร์ความรู้สึกอีกกระทู้นึ่งละกันเนอะ)
***มาต่อเรื่องที่เกี่ยวกับหัวข้อกท.กันค่ะ มีหลายครั้งที่เราก็มีโมเม้นแอบชอบ และมีโอกาสได้คุยได้ทำความรู้จักกับคนที่เราแอบชอบบ้าง แต่เราก็ยังไม่เคยได้คบหรือว่าใช้สถานะคำว่าแฟนกับใครเลย พอเราได้มีโอกาสคุยกับคนที่ตัวเองแอบชอบอยู่แล้ว ตอนแรกเราก็คิดว่าดีนะ แต่พอสักพักเหตุการณ์เก่าๆ ความรู้สึกเก่าๆ มันก็กลับมา
เราไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร
พอเราเริ่มรู้สึกว่าความสัมพันธ์ของเรากับคนคนนั้นมันเรื่มใกล้ชิดกันมากขึ้น
เราจะไม่เหมือนกับผญ.คนอื่น ที่อาจมีความสุข ดีใจ พอใจ อะไรแบบนั้น แต่เรากับมีความสุขไปด้วยแต่ในสมองก็สับสนอยู่กับอะไรอยู่ก็ไม่รู้
แต่ที่แน่ๆ ยิ่งรู้เรารู้สึกว่าความสัมพันธ์มันใกล้ชิดกันมากเท่าไหร่เราก็พร้อมจะดีดตัวเองออกมามากเท่านั้นและพร้อมดีดตัวเองออกมาตลอดเวลา กับคนที่เราคุยอยู่ตอนนี้ เราก็เริ่มรู้สึกว่าความรู้สึกแบบนั้นมันกลับมาอีกแล้ว แต่เค้าก็ไม่เหมือนกับผช.คนอื่นที่เราเคยคุยมา เราเริ่มรู้สึกว่าความสัมพันธ์ของเรามันเริ่มใกล้ชิดกันมากขึ้นเรื่อยๆ
เรากลัวว่าเราดีดตัวเองออกมาเหมือนทุกครั้งอีก
***เราไม่รู้ว่าเราจะเรียกอาการแบบนี้ว่ายังไง แต่เราเคยได้ยินมาว่ามันเปนอาการของ"โรคกลัวความรัก"มีคนที่เป็นแบบเราบ้างรึป่าว????
***ที่เราตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาเราอยากให้คนที่เข้ามาอ่านมาแชร์ประสบการณ์ประมานนี้ของตัวเอง หรือว่ามาช่วยให้คำแนะนำ หรือมาช่วยหาทางออกให้เราก็ได้ค่ะเราก็ไม่อยากเจอเหตุการณ์แบบที่ผ่านๆมาแล้ว
มีใครเป็น"โรค"เดียวกันกับเราบ้าง?????
ก่อนอื่นต้องบอกก่อนเลยว่าเรามีพี่น้องทั้งหมด 3 คน มีพี่สาว พี่ชาย ส่วนเราเปนน้องเล็กสุด
เราเปนคนผิวค่อนข้างคล้ำและเราคิดว่าตัวเองไม่ใช่ผญ.ในอุดมคติของผช.เลยยยย (มันอาจเปนปัจจัยที่ทำให้เราเปนโรคนี้รึเปล่า)
ตอนนี้เราเข้ามหาลัยปีที่ 2 แล้ว แต่เราไม่เคยมีแฟนเลยยยยยยยยยยยย แต่เราก็มีคนคุยบ้าง.....
เราคุยกับคนคนหนึ่งมาเรื่อยๆได้เกือบ 2 ปีแล้วตอนนี้ก็ยังคุยอยู่แต่!!!เราคุยแบบเหมือนคนเปนแฟนกันทุกอย่างแต่!!!ว่าเราไม่มีสถานะที่ชัดเจน (ตอนที่จขกท.กำลังพิมกท.นี้อยู่เค้าก็โทมาขออณุญาติออกไปเที่ยวข้างนอก) (ไว้ถ้าเผื่อมีใครอยากฟังเรื่องเรากับคนๆนั้นเดี๋ยวเราจะมาตั้งกระทู้แชร์ความรู้สึกอีกกระทู้นึ่งละกันเนอะ)
***มาต่อเรื่องที่เกี่ยวกับหัวข้อกท.กันค่ะ มีหลายครั้งที่เราก็มีโมเม้นแอบชอบ และมีโอกาสได้คุยได้ทำความรู้จักกับคนที่เราแอบชอบบ้าง แต่เราก็ยังไม่เคยได้คบหรือว่าใช้สถานะคำว่าแฟนกับใครเลย พอเราได้มีโอกาสคุยกับคนที่ตัวเองแอบชอบอยู่แล้ว ตอนแรกเราก็คิดว่าดีนะ แต่พอสักพักเหตุการณ์เก่าๆ ความรู้สึกเก่าๆ มันก็กลับมา
เราไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร
เราจะไม่เหมือนกับผญ.คนอื่น ที่อาจมีความสุข ดีใจ พอใจ อะไรแบบนั้น แต่เรากับมีความสุขไปด้วยแต่ในสมองก็สับสนอยู่กับอะไรอยู่ก็ไม่รู้
แต่ที่แน่ๆ ยิ่งรู้เรารู้สึกว่าความสัมพันธ์มันใกล้ชิดกันมากเท่าไหร่เราก็พร้อมจะดีดตัวเองออกมามากเท่านั้นและพร้อมดีดตัวเองออกมาตลอดเวลา กับคนที่เราคุยอยู่ตอนนี้ เราก็เริ่มรู้สึกว่าความรู้สึกแบบนั้นมันกลับมาอีกแล้ว แต่เค้าก็ไม่เหมือนกับผช.คนอื่นที่เราเคยคุยมา เราเริ่มรู้สึกว่าความสัมพันธ์ของเรามันเริ่มใกล้ชิดกันมากขึ้นเรื่อยๆ
***เราไม่รู้ว่าเราจะเรียกอาการแบบนี้ว่ายังไง แต่เราเคยได้ยินมาว่ามันเปนอาการของ"โรคกลัวความรัก"มีคนที่เป็นแบบเราบ้างรึป่าว????
***ที่เราตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาเราอยากให้คนที่เข้ามาอ่านมาแชร์ประสบการณ์ประมานนี้ของตัวเอง หรือว่ามาช่วยให้คำแนะนำ หรือมาช่วยหาทางออกให้เราก็ได้ค่ะเราก็ไม่อยากเจอเหตุการณ์แบบที่ผ่านๆมาแล้ว