เราควรรักษาเค้าไว้

เราคบกับแฟนมาได้เกือบสามปี มันก้มีบ้างที่ต้องมีช่องว่าง เบื่อกัน ทะเลาะกัน แต่เราก้ไม่เคยปล่อยจากกัน วันนึงด้วยความคิดที่ไม่ดีของเราเราแอบเล่นนั่นนี่ไปหาคุยกับคนอื่น ทั้งที่แฟนเราไม่รู้ แฟนเราทำงานเพื่อหาเงินมาเก็บมาสร้างให้กับชีวิตคู่ เราคบกับแฟนช่วงเราจบม.3และแฟนจบม.6 ซึ่งเราก้ได้เรียนต่อม.4 ตอนนั้นแฟนไม่ได้เรียนน้ะ แฟนบอกอยากอยู่ข้างๆเรา อยากไปเรียนพร้อมกัน ระหว่างรอเราจบม.6 แฟนก้ไปทำงานซึ่งเข้ากะสลับอาทิตย์เพื่อที่จะได้เจอเราตอนแฟนเข้ากะกลางคืนเราคิดว่าแฟนเราดีมากๆออกจากกะมาถึงบ้านกว่าจะได้นอนก้เกือบสิบโมงและตื่นตอนบ่ายสองครึ่งเพื่อมารอรับเราที่โรงเรียน ช่วงหลังเลิกเรียนเป็นช่วงเวลาที่เราได้อยู่ด้วยกันซึ่งเวลาไม่นานมันทำให้เรามีความสุขกันมาก เราเป็นแบบนี้มาได้สองปี แต่ด้วยตัวเราเองมันไม่ได้เรื่องความคิดเป็นเด็กก็ไปคุยกับคนอื่น แล้วเกิดเผลอใจไป คือตอนนั้นเราหลงเค้ามาก เค้าพูดไรเชื่อหมอ เราทำร้ายแฟนซ้ำแล้วซ้ำอีก เราบอกแฟนไปตรงๆว่าเรามีคนอื่น นาทีแรกที่แฟนได้ยินคือแฟนร้องไห้หนักมาก คือใจเราสลายมากๆเราเองก้รักแฟนที่สุด แฟนบอกเราว่ายังรักมากๆนะ ถ้าเรายังรักกันก้กลับมาหากันน้ะ รอเสมอ เราก้กลับไปคุยกับแฟนแต่แฟนขอให้เราเลิกยุ่งกับคนนั้น แต่เราก้ทำร้ายเค้าอีก จนเรามานั่งคิด ว่าเรากับแฟนผ่านอะไรมาด้วยกันก้เยอะ แฟนเหนื่อยทำเพื่อเรา รอเรา กว่าที่เราจะมีทุกวันนี้ก้ไม่ได้ง่าย ซึ่งแฟนให้โอกาสเรา รอเรา ครั้งนี้เรากลับมาหาแฟน เราคิด่าเราจะกลับตัว กลับใจ รักษาคนดีๆแบบแฟนไว้ แบบนี้แฟนรักเรามากใช่มั้ยค้ะ เราควรรักษาเค้าไว้ เราทำร้ายความเชื่อมั่น เชื่อใจแฟน แต่ตอนนี้เราอยากทำให้แฟนเชื่อใจเรา ว่าเรากลับใจแร้ว