ไม่อยากให้มองภาพมุมเดียวนะครับ
...ประเด็นมีอยู่ว่า ผมเป็นคนค่อนข้างเก็บตัว พูดน้อย ไม่สุงสิงใคร ไม่เผือกเรื่องชาวบ้าน(ที่ไม่ใช่เพื่อนสนิทเพราะไม่อยากเปิดโอกาสให้ใครมาเผือกผมได้เค้าจะเกรงใจ) จนคนส่วนใหญ่ก้คิดว่าไอ้เราปล่อยๆไปเถอะ มันไม่ยุ่งใครทำงานไปวันๆ กลับมาที่แพทย์อีกคนกำลังโดนผู้ใหญ่เพ่งเล็ง ทั้งคนที่ตำแหน่ง สูงกว่า ต่ำกว่า เท่ากัน ตีตัวออกห่าง เวลาทำงานเค้าเลยมาชอบขลุกอยู่กับผม สองปีก่อนก้ไม่ได้สนิทไรกันมาก ทักทายปกติ จน6-7เดือนมานี้มากินข้าวเที่ยงกับผมแทบจะทุกวันถ้าผมไม่ติดงานเที่ยง จนผมพลอยโดนเพ่งเล็งว่าเอ๊ะ ไอ้นี่เข้าข้างคนนี้หรือเปล่า ผมก้ยังเฉยๆ แต่จนหลังๆ เค้าเริ่มทำงานชุ่ย ไม่ออกตรวจตามเวลา ผมทำงานมีผู้ป่วยก้ยังนั่งกับผม ผมเริ่มเดือดร้อนแล้วซิ ผู้ใหญ่เริ่มจับตามอง ผมเลยไปคุยกับผู้ใหญ่ท่านนึง ว่า ผมไม่ได้ชวนนะ เค้าชอบมานั่ง พี่ช่วยคุยกับเค้าหน่อยสิว่าอย่ามาห้องทำงานผมนัก ผมทำงานยุ่งต่อมาเค้าโดนตำหนิ และบอกว่า ต้องออกตรวจให้ตรงเวลาใช่มัวมาขลุกที่อื่นเน้อ ผมก่อนพูดก้รู้แล้วว่าเค้าต้องเดือดร้อน แต่ผมก้ต้องเอาตัวรอด ทำไมต้องพลอยเดือดร้อนไปด้วยหละ ไม่ได้สนิทอะไรกันขนาดนั้น
เรียกว่าเป็นการหักหลังหรือเปล่า
...ประเด็นมีอยู่ว่า ผมเป็นคนค่อนข้างเก็บตัว พูดน้อย ไม่สุงสิงใคร ไม่เผือกเรื่องชาวบ้าน(ที่ไม่ใช่เพื่อนสนิทเพราะไม่อยากเปิดโอกาสให้ใครมาเผือกผมได้เค้าจะเกรงใจ) จนคนส่วนใหญ่ก้คิดว่าไอ้เราปล่อยๆไปเถอะ มันไม่ยุ่งใครทำงานไปวันๆ กลับมาที่แพทย์อีกคนกำลังโดนผู้ใหญ่เพ่งเล็ง ทั้งคนที่ตำแหน่ง สูงกว่า ต่ำกว่า เท่ากัน ตีตัวออกห่าง เวลาทำงานเค้าเลยมาชอบขลุกอยู่กับผม สองปีก่อนก้ไม่ได้สนิทไรกันมาก ทักทายปกติ จน6-7เดือนมานี้มากินข้าวเที่ยงกับผมแทบจะทุกวันถ้าผมไม่ติดงานเที่ยง จนผมพลอยโดนเพ่งเล็งว่าเอ๊ะ ไอ้นี่เข้าข้างคนนี้หรือเปล่า ผมก้ยังเฉยๆ แต่จนหลังๆ เค้าเริ่มทำงานชุ่ย ไม่ออกตรวจตามเวลา ผมทำงานมีผู้ป่วยก้ยังนั่งกับผม ผมเริ่มเดือดร้อนแล้วซิ ผู้ใหญ่เริ่มจับตามอง ผมเลยไปคุยกับผู้ใหญ่ท่านนึง ว่า ผมไม่ได้ชวนนะ เค้าชอบมานั่ง พี่ช่วยคุยกับเค้าหน่อยสิว่าอย่ามาห้องทำงานผมนัก ผมทำงานยุ่งต่อมาเค้าโดนตำหนิ และบอกว่า ต้องออกตรวจให้ตรงเวลาใช่มัวมาขลุกที่อื่นเน้อ ผมก่อนพูดก้รู้แล้วว่าเค้าต้องเดือดร้อน แต่ผมก้ต้องเอาตัวรอด ทำไมต้องพลอยเดือดร้อนไปด้วยหละ ไม่ได้สนิทอะไรกันขนาดนั้น