คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 12
ขอบคุณทุกท่านครับสำหรับคำตอบ
ในส่วนที่ว่าผมทำอะไรได้นั้นก็ไม่ได้พิเศษอะไรหรอกครับ อย่างที่บางท่านว่าเค้าโยนอะไรให้ทำก็ทำ ไม่รู้จะเรียกเป็ดได้เปล่า555
_เกรดไม่เคยต่ำกว่า3.5
-ภาษาอังกฤษ, จีน พอกล้อมแกล้ม
-รำวงมาตรฐานที่3ระดับจังหวัด(ม.2)
-คอมเสียซ่อมเอง(ตอนผมม.2เมื่อก่อนแถวบ้านไม่มีเน็ตครับผมเลยเข้าซีเอ็ดไปซื้อหนังสือมาอ่านละซ่อมเอา)
-เป็นประธานสภานักเรียนเหรียญเงินระดับภาค(ม.3)(เป็นความภูมิใจที่ชนะโรงเรียนประจำจังหวัดครับ)
-แต่งอินทรวิเชียรฉันท์ที่4ระดับจังหวัด(ม.4)
-เล่นดนตรีได้(ปี1เป็นนักดนตรีมหาลัย)
คือครูพาไปไหนก็มึนๆไปกับเขา เอาเราไปบ่มอาทิตย์นึงแล้วไปแข่ง... อย่างงานสภาฯครปกครองบอกให้ผมไปรวมกับเพื่อนที่ตั้งพรรคอยู่ผมก็ไป พอหาประธานทุกคนดันโหวตผมทั้งที่ยังมึนๆว่าตูต้องทำไรบ้างแฟะ
เอาง่ายๆก็ไม่เคยคิดเองทำเองตั้งแต่เด็กละคับทำอะไรก็ได้แต่ไม่เคยคิดทำอะไรเอง...
บ้านอยู่ไกลโรงเรียนครับ ต้องตื่นตีสี่ครึ่งมาทำอะไรรอรถประจำทาง พอเลิกเรียนก็รอขึ้นรถนั่งรถกลับบ้าน ไม่มีสังคมหลังเลิกเรียนครับ ถึงบ้านทานข้าว อาบน้ำ ทำการบ้าน(ไม่ค่อยมีเพราะถ้าการบ้านน้อยๆผมมักจะทำเสร็จตั้งแต่อยู่โรงเรียน)ดูทีวี นอน
-เคยทำงานเป็นเด็กเสิร์ฟครับอยู่ร้านลูกค้าส่วนใหญ่เป็นชาวต่างชาติ
-ขายประกัน
-ผู้ช่วยเชฟ
-เซลส์แมน
ผมไม่รู้นะว่าไอที่เขียนๆมานี่เรียกความสามารถหรือเปล่า ผมเคยทำแค่นี้แหละ
ผมตั้งกระทู้หาแนวทางหาคำปรึกษาครับ ถ้ากระทืบผมแล้วถ่มน้ำลายใส่นี่ผมต้องไปนอนช้ำดื่มน้ำใบบัวบกแน่ๆ แต่ถ้ากระทืบผมแล้วสอนหน่อยผมไม่ถือครับและจะเป็นพระคุณด้วยครับ
ขอบคุณครับ
ในส่วนที่ว่าผมทำอะไรได้นั้นก็ไม่ได้พิเศษอะไรหรอกครับ อย่างที่บางท่านว่าเค้าโยนอะไรให้ทำก็ทำ ไม่รู้จะเรียกเป็ดได้เปล่า555
_เกรดไม่เคยต่ำกว่า3.5
-ภาษาอังกฤษ, จีน พอกล้อมแกล้ม
-รำวงมาตรฐานที่3ระดับจังหวัด(ม.2)
-คอมเสียซ่อมเอง(ตอนผมม.2เมื่อก่อนแถวบ้านไม่มีเน็ตครับผมเลยเข้าซีเอ็ดไปซื้อหนังสือมาอ่านละซ่อมเอา)
-เป็นประธานสภานักเรียนเหรียญเงินระดับภาค(ม.3)(เป็นความภูมิใจที่ชนะโรงเรียนประจำจังหวัดครับ)
-แต่งอินทรวิเชียรฉันท์ที่4ระดับจังหวัด(ม.4)
-เล่นดนตรีได้(ปี1เป็นนักดนตรีมหาลัย)
คือครูพาไปไหนก็มึนๆไปกับเขา เอาเราไปบ่มอาทิตย์นึงแล้วไปแข่ง... อย่างงานสภาฯครปกครองบอกให้ผมไปรวมกับเพื่อนที่ตั้งพรรคอยู่ผมก็ไป พอหาประธานทุกคนดันโหวตผมทั้งที่ยังมึนๆว่าตูต้องทำไรบ้างแฟะ
เอาง่ายๆก็ไม่เคยคิดเองทำเองตั้งแต่เด็กละคับทำอะไรก็ได้แต่ไม่เคยคิดทำอะไรเอง...
บ้านอยู่ไกลโรงเรียนครับ ต้องตื่นตีสี่ครึ่งมาทำอะไรรอรถประจำทาง พอเลิกเรียนก็รอขึ้นรถนั่งรถกลับบ้าน ไม่มีสังคมหลังเลิกเรียนครับ ถึงบ้านทานข้าว อาบน้ำ ทำการบ้าน(ไม่ค่อยมีเพราะถ้าการบ้านน้อยๆผมมักจะทำเสร็จตั้งแต่อยู่โรงเรียน)ดูทีวี นอน
-เคยทำงานเป็นเด็กเสิร์ฟครับอยู่ร้านลูกค้าส่วนใหญ่เป็นชาวต่างชาติ
-ขายประกัน
-ผู้ช่วยเชฟ
-เซลส์แมน
ผมไม่รู้นะว่าไอที่เขียนๆมานี่เรียกความสามารถหรือเปล่า ผมเคยทำแค่นี้แหละ
ผมตั้งกระทู้หาแนวทางหาคำปรึกษาครับ ถ้ากระทืบผมแล้วถ่มน้ำลายใส่นี่ผมต้องไปนอนช้ำดื่มน้ำใบบัวบกแน่ๆ แต่ถ้ากระทืบผมแล้วสอนหน่อยผมไม่ถือครับและจะเป็นพระคุณด้วยครับ
ขอบคุณครับ
แสดงความคิดเห็น
ผมเป็นมนุษย์เป็ดชั้นเลวครับ ช่วยผมด้วย!
ผมอายุยี่สิบนิดๆแล้วครับ ยังไม่ได้เริ่มทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอันเลยครับและยังไม่รู้ด้วยว่าตัวเองควรทำอะไร ตอนนี้มหาวิทยาลัยก็ยังไม่ได้เรียนครับ
เมื่อก่อนผมคิดว่าตัวเองไม่ได้แย่นะครับเพราะด้วยความที่ทำอะไรได้ไปซะหมดในขั้นพื้นฐานและตัวเลขหลักหน่วยทศนิยมสองตำแหน่งมันทำให้ผมรู้สึกแบบนั้น เวลาประกาศผลสอบผมมักจะอยู่หัวตารางตลอด แต่ตอนนี้ผมกลับคิดว่าตัวผมดันแย่กว่าคนที่อยู่ท้ายตารางเสียอีกครับ
ผมเพิ่งจะเริ่มมารู้ตัวก็ตอนที่ลาออกจากมหาลัยปีหนึ่งมาทำงานนี่แหละครับ(ไม่มีเงิน) หลายๆสิ่งที่ผมเจอมามันทำให้ผมคิดแบบนั้น ในขณะที่เพื่อนๆหลายๆคนเค้ามีเป้าหมายที่ชัดเจนแล้วกำลังพัฒนาตนเองในเส้นทางนั้นๆของพวกเขา ตัวผมเองยังหาตัวเองไม่เจอเลยครับ แย่มากๆ...
ข้อเสียผมนะ ผมเป็นเป็ดที่ทำได้หลายๆอย่างหล่ะครับเรียนรู้ไวขอแค่สนใจจะเรียนรู้ แต่ไม่ทันเชี่ยวครับเพราะมักจะชอบมีอะไรบางอย่างมาดึงความสนใจเราไป
แค่เป็นเป็ดมันยังไม่สะใจพอครับ ดันเป็นคนเรื่องมากด้วยครับ คือถ้างานนั้นๆผมอยากทำหรือเต็มใจทำ ทำแล้วมันส์ ผมสามารถทำแบบลืมหิวได้เลยครับ แต่พอเป็นงานที่ไม่อยากทำดันไม่มีสมาธิจดจ่อซะงั้น วอกแวก เบื่อ เซ็งกันไปเลยทีเดียว ตรงจุดนี้ผมทราบดีเลยครับว่าตัวผมผิดและควรแก้ไขแต่ยิ่งผมพยายามหรือฝืนเหมือนยิ่งบั่นทอนกำลังครับ เฮ้อ... แค่คิดก็เหนื่อยแล้ว
แค่นั้นยังไม่พอ ผมยังเป็นคนขี้สงสัยชอบถามด้วยครับ เวลาเริ่มงานใหม่ๆผมมักจะมีคำถามประจำครับ แต่ก็คำถามพื้นๆหล่ะครับ "ทำยังไง" "คืออะไร" บลาๆ แต่ส่วนมากมักไม่ได้คำตอบครับคนเค้าคงรำคาญแหละ(ก็อยากรู้นี่นาจะได้ไม่ทำอะไรผิดพลาด) แต่ไม่ตอบก็ไม่เป็นไรผมงมเองก็ได้ เหอะๆ... ยิ้มแห้งๆ
ยังไม่หมด! เรายังสมนา(สมน้ำหน้า)คุณ ด้วยการเป็นคนสะเพร่าทำนั่นลืมนี่ ทำนี่ลืมนั่น คือต้องโฟกัสอย่างใดอย่างหนึ่งถึงจะดี
ขี้เบื่อครับ ชอบอะไรที่ได้คิดใหม่ทำใหม่เรื่อยๆไม่จำเจดี แต่อันเก่าต้องเสร็จก่อนนะไม่งั้นขาดตอน
ชอบอะไรที่ได้ปลดปล่อยจินตนาการครับ เคยทำงานที่ลงแต่แรงแต่สมองไม่ได้ใช้มันทำให้รู้สึกเครียดครับ อึดอัด(เหมือนอั้นอึ๊ไว้แต่ไม่ได้ถ่าย)
ไม่ชอบอะไรที่ทำแค่ขอให้ผ่านๆ มันไม่คุ้มหรอกมั้งที่จะมาตามเช็ดทีหลัง
นี่เป็ดยังไม่พอพกข้อเสียที่มาส่งเสริมให้ตัวเองเลวลงอีกรึ่ม โถ... ชีวิต
*ตอนนี้เครียดมากครับไม่เป็นอันทำอะไรมาสองวันแล้วครับเลยอยากหา Passion ให้ตัวเองครับ ครั้นจะไปลองทำนั่นทำนี่ก็ไม่รู้จะไปลองได้ยังไง จะมานั่งนึกมโนว่าควรทำนี่ทำนั่นก็คงจะไม่ได้การ จึงอยากขอความคิดเห็นจากเพื่อนๆพันทิปครับว่า พอจะมีวิธีการจัดการแก้ไขปรับปรุงข้อเสียแล้วก็วิธีหา Passion ของตัวเองไหมครับ
ขอบคุณครับ