เคยเป็นไหมคะ ตั้งใจว่าจะทำอะไร แล้วก็ทำไม่ได้ตามเป้าหมายที่วางไว้ เพราะวอกแวกบ้าง เจออะไรที่ทำให้ความสนใจตรงหน้าสะดุดลงบ้าง
ยกตัวอย่าง เป็นมาตั้งแต่สมัยเรียนเลย ตั้งใจจะอ่านหนังสือให้ได้เท่านี้ๆ คือดูเวลาทุกอย่างละกะได้นะ ว่าเวลาเท่านี้ๆ ถ้าทำเต็มที่จะทำได้เท่านี้ๆ แต่ปัญหาคือไม่เคยทำได้เต็มที่ อย่างมากคือสามส่วนสี่ของที่ตั้งเป้าหมายไว้ แล้วมันจะต้องมีหยุด เพราะอะไรก็ไม่รู้ หรือบางทีมีอะไรนิดอะไรหน่อยก็สะดุดกว่าจะมาอ่านต่อได้ หรือบางวันอ่านไม่ได้เลยถ้าใจไม่นิ่งพอ
ยกเว้นช่วงคืนก่อนสอบ อันนั้นคือเต็มร้อยมาก คือถ้าทำแบบนี้ให้ได้ตลอดจะเลิศมาก แต่ก็ไม่เคยทำได้ หรือเรื่องงานที่มันต้องเสร็จแบบรอไม่ได้ อันนั้นจะทำได้ มีสมาธิมาก 5555
เรื่องอื่นๆก็เหมือนกัน ตั้งใจ ตั้งโปรแกรมไว้ ว่าวันนี้จะทำให้ได้เท่านี้ๆ ไม่เคยทำได้เท่าที่ตั้งใจไว้เลย แล้วคือ มันไม่เหมือนตอนเรียน ทุกอย่าง เวลามันจำกัดมาก และมันก็น้อยลงเรื่อยๆ บางทีสิ่งที่ต้องทำภายในเวลาที่ตั้งใจมันก็กดดันตัวเองอยู่แล้ว พอมาเจออะไรที่ทำให้สะดุด คือจะเสียดายเวลามาก แต่ก็แก้ตัวเองไม่ได้ นอกจากจะใกล้เส้นตายขึ้นมาจริงๆ แบบนั้นอะไรก็ทำได้ มันไม่ค่อยดีอะ อยากเป็นคนที่ทำได้แบบเสมอต้นเสมอปลายมากกว่า ทำไงดี
ขอระบายนิดหน่อยละกัน
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เราเพิ่งทะเลาะกะเพื่อนที่สนิทกัน เพื่อนก็คงไม่ได้ตั้งใจพูดให้เรารู้สึกแย่ แต่เราหลุดไปแล้ว ว่าช่วงนี้เราไม่มีเวลาเลย ทำไมต้องมาทะเลาะกันด้วยเรื่องไม่มีสาระด้วย แล้วเพื่อนก็โกรธเรา สำหรับเพื่อน เรื่องนี้ก็คงสำคัญกะเค้า แต่เราก็เหนื่อย เราไม่ใช่คนเก็บรายละเอียด เดาใจใครไม่ออก เพื่อนเราก็ชอบพูดอ้อมโลก เป็นผู้หญิงที่นิสัยผู้หญิงจ๋ามาก เราก็หงุดหงิด เราไม่เข้าใจ
แล้วสิ่งที่เราตั้งใจ ก้อคงจะเฟลไปอีกคืน พยายามจะทำอะไร ก็ไม่มีสมาธิเลย เพื่อนก็ดันโกรธกันไปแล้วอีก
อีกนิด
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ว่าแล้วก็นึกได้อย่าง อาจจะเกี่ยว สมัยเรียน แฟนเป็นอะไรที่ช่วยได้เยอะมาก เค้าคือคนที่ทำให้อารมณ์เราคงที่ ไม่ขึ้นไม่ลง หาแฟนที่รู้ใจ เข้าใจกันได้ขนาดนั้นไม่ได้อีกแล้ว แม้แต่แฟนซึ่งตอนนี้เป็นแฟนเก่า ก็ไม่ได้เข้าใจหรือรู้จักเราดีแบบนั้นแล้ว แอบคิดถึงเล็กๆเหมือนกัน
ปล. ไม่รู้จะtag อะไรดี ให้พันทิปช่วยtagให้ได้ไหม เห็น auto tag โรคสมาธิสั้น ชักไม่แน่ใจว่าตัวเองเป็นไหม
ปล.2 มันจะดูงงๆไหม
เวลาเราวอกแวกไปกับสิ่งรอบข้าง ทำยังไงจะดึงสมาธิกลับมาอยู่กับสิ่งตรงหน้าได้คะ
ยกตัวอย่าง เป็นมาตั้งแต่สมัยเรียนเลย ตั้งใจจะอ่านหนังสือให้ได้เท่านี้ๆ คือดูเวลาทุกอย่างละกะได้นะ ว่าเวลาเท่านี้ๆ ถ้าทำเต็มที่จะทำได้เท่านี้ๆ แต่ปัญหาคือไม่เคยทำได้เต็มที่ อย่างมากคือสามส่วนสี่ของที่ตั้งเป้าหมายไว้ แล้วมันจะต้องมีหยุด เพราะอะไรก็ไม่รู้ หรือบางทีมีอะไรนิดอะไรหน่อยก็สะดุดกว่าจะมาอ่านต่อได้ หรือบางวันอ่านไม่ได้เลยถ้าใจไม่นิ่งพอ
ยกเว้นช่วงคืนก่อนสอบ อันนั้นคือเต็มร้อยมาก คือถ้าทำแบบนี้ให้ได้ตลอดจะเลิศมาก แต่ก็ไม่เคยทำได้ หรือเรื่องงานที่มันต้องเสร็จแบบรอไม่ได้ อันนั้นจะทำได้ มีสมาธิมาก 5555
เรื่องอื่นๆก็เหมือนกัน ตั้งใจ ตั้งโปรแกรมไว้ ว่าวันนี้จะทำให้ได้เท่านี้ๆ ไม่เคยทำได้เท่าที่ตั้งใจไว้เลย แล้วคือ มันไม่เหมือนตอนเรียน ทุกอย่าง เวลามันจำกัดมาก และมันก็น้อยลงเรื่อยๆ บางทีสิ่งที่ต้องทำภายในเวลาที่ตั้งใจมันก็กดดันตัวเองอยู่แล้ว พอมาเจออะไรที่ทำให้สะดุด คือจะเสียดายเวลามาก แต่ก็แก้ตัวเองไม่ได้ นอกจากจะใกล้เส้นตายขึ้นมาจริงๆ แบบนั้นอะไรก็ทำได้ มันไม่ค่อยดีอะ อยากเป็นคนที่ทำได้แบบเสมอต้นเสมอปลายมากกว่า ทำไงดี
ขอระบายนิดหน่อยละกัน
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
อีกนิด
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ปล. ไม่รู้จะtag อะไรดี ให้พันทิปช่วยtagให้ได้ไหม เห็น auto tag โรคสมาธิสั้น ชักไม่แน่ใจว่าตัวเองเป็นไหม
ปล.2 มันจะดูงงๆไหม