กราบชาวพุทธ ชาวอพุทธ และชาวไทยทุกท่านด้วยใจอันนอบน้อม
กิจกรรมวิ่งจากใต้ขึ้นเหนือเพื่อระดมทุนไปช่วยเหลือ รพ ของพี่ตูนอาจจะพูดได้เต็มปากเต็มคำว่าน่าจะเป็น
ซีรีส์อันดับท็อปๆที่คนไทยจำนวนไม่น้อยต่างเฝ้าติดตามคอยลุ้นคอยเชียร์กันอยู่ทุกวี่ทุกวัน
ทั้งคนที่ดูการวิ่งของพี่ตูนแบบ LIVE ผ่านแฟนเพจ รวมถึงชาวบ้านที่ไปยืนรอให้กำลังใจพี่นักร้องยอดนักวิ่งกันตามข้างทางเต็มไปหมด
ยังไม่นับคนที่เห็นต่างที่ติดตามอยู่ห่างๆอย่างเงียบๆและคนที่เปิดตัวชัดเจนว่าจะวิจารณ์ทั้งพี่ตูนและรัฐบาลอย่างเช่น ดร ปวินนี่
ซีรียส์ยอดนิยมเรื่องนี้ยังมีอีกหลาย Episode ให้เราได้ติดตามการก้าวทีละก้าวของพี่ตูนต่อไปอีกหลายวันหลายเดือน
ยังน่าจะมีดราม่า เรื่องราวซึ้งใจกินใจ หรือแม้แต่เหตุการณ์ระทึกขวัญรอให้เราได้ร่วมประสพพบเจอไปกับพี่ตูนอีกอย่างแน่นอน
ปลายทางจะเป็นเช่นไร พี่ตูนจะไปถึงเส้นชัยไหม ยอดบริจาคบาทสุดท้ายจะไปหยุดอยู่ที่กี่ร้อยกี่พันล้าน
สุดท้ายพี่ตูนจะได้รับเกียรติจากทางรัฐหรือประชาชนโดยการยกให้เป็นวีรบุรุษหรือมีการสร้างอนุสาวรีย์พี่ตูนหรือเปล่า อันนี้เป็นเรื่องของอนาคต
เรื่องของปัจจุบันคือทางทีมงานก้าวคนละก้าว (ไม่เกี่ยวกับพี่ตูน) ถือว่ายังทำหน้าที่ได้บกพร่องอยู่บ้าง
โดยเฉพาะในเรื่องของการประชาสัมพันธ์ให้ข้อมูลแก่ประชาชนในเรื่อง Dos & Don'ts ในเวลาที่พี่เค้าวิ่งอยู่
ดั่งที่เราได้เห็นภาพที่พี่ตูนวิ่ง หยุด วิ่ง หยุด เซลฟี่ ถ่ายรูปกับ FC ที่มาให้กำลังใจ เอาเข้าจริงๆการทำแบบนี้นับว่า
เป็นเรื่องที่อันตรายต่อสุขภาพของคนวิ่งเป็นอย่างยิ่ง ไหนจะภาพพี่ตูนโดนแจกกล้วยหวียักษ์ที่ชาวเน็ตเอามาล้อมาเหน็บกันอย่างฮา
ไม่รู้ว่าในอนาคตอันใกล้นี้จะมีชาวบ้านเอาโอ่งเอาไหอะไรมามอบให้พี่ตูนอีกไหม มาถึงวันนี้ทีมงานต้องมองไปข้างหน้าที่ยังเหลือระยะทางเป็น
พันกว่ากิโลได้แล้วว่ากระจาย information อย่างไรให้ถึงชาวบ้านริมข้างทางให้พวกเค้าเข้าใจว่าควรจะเชียร์หรือให้กำลังใจคนวิ่งอย่างไร
จึงจะปลอดภัยและเหมาะสมมากที่สุด ทุกวันนี้ชาวบ้านที่ไม่รู้ประสาก็โดนด่าฟรีไป น่าสงสารเพราะเค้าก็ให้ด้วยใจหรือทำไปด้วยความไม่รู้
ทำบุญแล้วเป็นทุกข์มันเรื่องธรรมดา
คนใจบุญเก็บหมายากไร้ร้อยตัวพันตัวมาดูแล ถามว่าเป็นการช่วยเหลือสัตว์โลกไหม เป็นการทำบุญไหม มันก็ใช่
แต่ก็เป็นทุกข์อยู่ดี ทุกข์ที่ต้องดูแลพวกมัน ทุกข์ที่ต้องหาเงินมาซื้อข้าวซื้อยาให้ เงินหมดแล้วจะทำอย่างไรกับตูบสี่ขาพวกนี้ ทุกข์ล้วนๆขอรับ
เช่นเดียวกันกับพี่ตูน แม้เจตจำนงค์คือการทำเพื่อให้เพื่อช่วยเหลือสังคม เป็นบุญเป็นกุศลแต่ก็มิอาจหลีกเลี่ยงทุกข์ที่เกิดขึ้นภายในใจในกายได้
วิ่งขึ้นเขาลงห้วยระยะทางขนาดนี้หลังมันก็ต้องเจ็บขามันก็ต้องปวดเท้ามันก็ต้องร้าวเป็นธรรมดาของสังขารอันไม่เที่ยง
ทำดีแท้ๆแต่ก็ยังมีคนเห็นต่าง ยังมีคนเหน็บแนม ใจมันก็ต้องรู้สึกบ้างเป็นธรรมดา คนไม่ใช่ประอิฐประปูน
คนมาให้กำลังใจขอเซลฟี่ ขอถ่ายรูป เอากล้วยมาให้ เหนื่อยก็เหนื่อย ต้องหยุดถ่ายรูปต้องยิ้มต้องยกมือไหว้แบกของที่ชาวบ้านเอามาให้
กระผมต้องยอมรับในจุดนี้ว่าใจของพี่ตูนนั้นช่างกว้างแท้
ก้าวคนละก้าวของพี่ตูนอาจจะนับว่าเป็นการธุดงค์ในอีกรูปแบบหนึ่งของฆราวาสก็เป็นได้
ฝึกกาย ฝึกใจ สองพันกว่ากิโล แถมทุกๆก้าวก็เป็นการก้าวเพื่ออุทิศ เพื่อให้แก่สังคม
คนวิ่งเค้าก็ทำหน้าที่ของเค้าไป
เราชาวบ้านก็พึงมองปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นนี้ด้วยใจที่เป็นธรรม วางใจให้เป็นกลางต่อเรื่องราวต่างๆในทริปนี้ของพี่ตูน
ด้วยรักและเกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป
กอดแมว
ทำบุญแล้วเป็นทุกข์มันเรื่องธรรมดา: พี่ตูนโดนเซลฟี่โดนแจกกล้วยโดนเหน็บ กองเชียร์อย่าไปด่าไปว่าชาวบ้านเค้าเลยขอรับ
กิจกรรมวิ่งจากใต้ขึ้นเหนือเพื่อระดมทุนไปช่วยเหลือ รพ ของพี่ตูนอาจจะพูดได้เต็มปากเต็มคำว่าน่าจะเป็น
ซีรีส์อันดับท็อปๆที่คนไทยจำนวนไม่น้อยต่างเฝ้าติดตามคอยลุ้นคอยเชียร์กันอยู่ทุกวี่ทุกวัน
ทั้งคนที่ดูการวิ่งของพี่ตูนแบบ LIVE ผ่านแฟนเพจ รวมถึงชาวบ้านที่ไปยืนรอให้กำลังใจพี่นักร้องยอดนักวิ่งกันตามข้างทางเต็มไปหมด
ยังไม่นับคนที่เห็นต่างที่ติดตามอยู่ห่างๆอย่างเงียบๆและคนที่เปิดตัวชัดเจนว่าจะวิจารณ์ทั้งพี่ตูนและรัฐบาลอย่างเช่น ดร ปวินนี่
ซีรียส์ยอดนิยมเรื่องนี้ยังมีอีกหลาย Episode ให้เราได้ติดตามการก้าวทีละก้าวของพี่ตูนต่อไปอีกหลายวันหลายเดือน
ยังน่าจะมีดราม่า เรื่องราวซึ้งใจกินใจ หรือแม้แต่เหตุการณ์ระทึกขวัญรอให้เราได้ร่วมประสพพบเจอไปกับพี่ตูนอีกอย่างแน่นอน
ปลายทางจะเป็นเช่นไร พี่ตูนจะไปถึงเส้นชัยไหม ยอดบริจาคบาทสุดท้ายจะไปหยุดอยู่ที่กี่ร้อยกี่พันล้าน
สุดท้ายพี่ตูนจะได้รับเกียรติจากทางรัฐหรือประชาชนโดยการยกให้เป็นวีรบุรุษหรือมีการสร้างอนุสาวรีย์พี่ตูนหรือเปล่า อันนี้เป็นเรื่องของอนาคต
เรื่องของปัจจุบันคือทางทีมงานก้าวคนละก้าว (ไม่เกี่ยวกับพี่ตูน) ถือว่ายังทำหน้าที่ได้บกพร่องอยู่บ้าง
โดยเฉพาะในเรื่องของการประชาสัมพันธ์ให้ข้อมูลแก่ประชาชนในเรื่อง Dos & Don'ts ในเวลาที่พี่เค้าวิ่งอยู่
ดั่งที่เราได้เห็นภาพที่พี่ตูนวิ่ง หยุด วิ่ง หยุด เซลฟี่ ถ่ายรูปกับ FC ที่มาให้กำลังใจ เอาเข้าจริงๆการทำแบบนี้นับว่า
เป็นเรื่องที่อันตรายต่อสุขภาพของคนวิ่งเป็นอย่างยิ่ง ไหนจะภาพพี่ตูนโดนแจกกล้วยหวียักษ์ที่ชาวเน็ตเอามาล้อมาเหน็บกันอย่างฮา
ไม่รู้ว่าในอนาคตอันใกล้นี้จะมีชาวบ้านเอาโอ่งเอาไหอะไรมามอบให้พี่ตูนอีกไหม มาถึงวันนี้ทีมงานต้องมองไปข้างหน้าที่ยังเหลือระยะทางเป็น
พันกว่ากิโลได้แล้วว่ากระจาย information อย่างไรให้ถึงชาวบ้านริมข้างทางให้พวกเค้าเข้าใจว่าควรจะเชียร์หรือให้กำลังใจคนวิ่งอย่างไร
จึงจะปลอดภัยและเหมาะสมมากที่สุด ทุกวันนี้ชาวบ้านที่ไม่รู้ประสาก็โดนด่าฟรีไป น่าสงสารเพราะเค้าก็ให้ด้วยใจหรือทำไปด้วยความไม่รู้
ทำบุญแล้วเป็นทุกข์มันเรื่องธรรมดา
คนใจบุญเก็บหมายากไร้ร้อยตัวพันตัวมาดูแล ถามว่าเป็นการช่วยเหลือสัตว์โลกไหม เป็นการทำบุญไหม มันก็ใช่
แต่ก็เป็นทุกข์อยู่ดี ทุกข์ที่ต้องดูแลพวกมัน ทุกข์ที่ต้องหาเงินมาซื้อข้าวซื้อยาให้ เงินหมดแล้วจะทำอย่างไรกับตูบสี่ขาพวกนี้ ทุกข์ล้วนๆขอรับ
เช่นเดียวกันกับพี่ตูน แม้เจตจำนงค์คือการทำเพื่อให้เพื่อช่วยเหลือสังคม เป็นบุญเป็นกุศลแต่ก็มิอาจหลีกเลี่ยงทุกข์ที่เกิดขึ้นภายในใจในกายได้
วิ่งขึ้นเขาลงห้วยระยะทางขนาดนี้หลังมันก็ต้องเจ็บขามันก็ต้องปวดเท้ามันก็ต้องร้าวเป็นธรรมดาของสังขารอันไม่เที่ยง
ทำดีแท้ๆแต่ก็ยังมีคนเห็นต่าง ยังมีคนเหน็บแนม ใจมันก็ต้องรู้สึกบ้างเป็นธรรมดา คนไม่ใช่ประอิฐประปูน
คนมาให้กำลังใจขอเซลฟี่ ขอถ่ายรูป เอากล้วยมาให้ เหนื่อยก็เหนื่อย ต้องหยุดถ่ายรูปต้องยิ้มต้องยกมือไหว้แบกของที่ชาวบ้านเอามาให้
กระผมต้องยอมรับในจุดนี้ว่าใจของพี่ตูนนั้นช่างกว้างแท้
ก้าวคนละก้าวของพี่ตูนอาจจะนับว่าเป็นการธุดงค์ในอีกรูปแบบหนึ่งของฆราวาสก็เป็นได้
ฝึกกาย ฝึกใจ สองพันกว่ากิโล แถมทุกๆก้าวก็เป็นการก้าวเพื่ออุทิศ เพื่อให้แก่สังคม
คนวิ่งเค้าก็ทำหน้าที่ของเค้าไป
เราชาวบ้านก็พึงมองปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นนี้ด้วยใจที่เป็นธรรม วางใจให้เป็นกลางต่อเรื่องราวต่างๆในทริปนี้ของพี่ตูน
ด้วยรักและเกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป
กอดแมว