สวัสดีค่ะเราชื่อชมนะค่ะตอนนี้เราอายุ17แล้วแต่เรื่องที่เราจะเล่าต่อไปนี้เป็นเรื่องที่เราเข้ามาเรียน ปวช.1 ในเทคนิคได้ไหม่ๆ
คือเราเรียนสายอาชีพนะค่ะ ช่วงนั้นเป็นช่วงที่ปรับตัวไม่ค่อยทันสักเท่าไร เพื่อนก็ไม่ค่อยมี แต่นานๆไปเราก็เริ่มมีเพื่อน คือเรามีเพื่อนที่สนิทอยู่จริงๆ6 คนอีกคนหนึ่งเรียนสายสามัญ ต่างคนต่างมาต่างที่ คือช่วงที่เราอยู่ปวช.1เราได้ชอบรุ่นพี่คนหนึ่งเขาชื่อพี่ อั้ม พี่อั้ม อยู่ ปวช.3 เรามีเพื่อนอยู่คนหนึ่งที่นั่งรถรับส่งคันเดียวกันกับพี่ อั้ม เพื่อนเราก็รู้นะว่าเราชอบแต่นางก็พยายามไปสืบเสาะหา ว่าพี่เค้ามีแฟนยัง fbชื่ออะไร แต่ผลสุดท้ายก็ หาไม่เจอ และไม่รู้ด้วยว่าพี่เค้าเล่น fb หรือเปล่า(เพื่อนในกลุ่มทุกคนรู้หมด) เรากับเพื่อน พยามหาเฟสพี่เค้า เพื่อนมันก็พยายามหาไห้เราแต่ก็ไม่เจอสักที่ คือหาทั้งอาทิตย์เลยนะ (เหตุผลที่ไม่ไปถามเพราะไม่กล้าและกลัวพี่เค้ารู้)ไอ้เราก็เริ่มท้อแหละและก็บอกเพื่อนว่าท้อไม่ชอบล่ะ ผ่านมาได้ประมาณหนึ่งเดือน อยู่ๆเราก็เลื่อนหาเพื่อนที่จะไป@อยู่ๆเราก็สะดุดชื่อเฟสๆหนึ่งและก็กดเข้าไปดู ตอนนั้นตกใจมากเป็นเฟสพี่ อั้ม จริงๆ หัวใจเต้นแรงมากคือแบบว่าดีใจอ่ะ เราก็รีบ@เลยค่ะ แต่@ปุบพี่เค้าก็ตอบรับเลยนะก็แบบยิ้มอยู่ในใจอ่ะคือแบบโอ๊ยยยดีใจอ่ะเราก็ไปดูที่สเตตัสพี่เเก่ก็โสดไอ้เราก็รีบเอาไปไห้เพื่อนดูที่โรงเรียนว่าเฮ้ยแก่เราหาเจอแล้วเพื่อนเราก็บอกว่า เฮ้ยยแก่ทักเลยๆ เราก็แบบงเราไม่กล้าอ่ะเรากลัวโดน เท กลัวทักไปแล้วพี่เค้าไม่ตอบอ่ะ (คือเราตัดสินใจนานมากกกกแต่เราก็ไม่กล้าทักไปอยู่ดี) พี่อั้มเรียนที่อาคารตรงข้ามกะอาคารเราอาคารพี่เค้าจะมีโต๊ะหินไห้นั่งเล่น และ ศาลา หน้าอาคารเรามักจะชวนเพื่อนไปนั่งเล่นที่นั้นประจำเพราะพี่เค้าชอบเดินผ่านบ่อยๆ ทุกครั้งที่พี่เค้าเดินผ่านเพื่อนมันก็ชอบแซว พี่เค้าเดินถือผลไม้เพื่อนมันก็แบบว่า เฮ้ยยยย ชม พี่เขาซื้อผลไม้มาฝากแก่ว่ะ ไอ้เราก็นี่อย่าแซวเดี๋ยวพี่เค้าก็รู้ว่าเราชอบหรอก? ในความเป็นเพื่อนมันก็รู้ว่าเราชอบพี่เค้า มันก็บอกเราว่าเฮ้ยย ชม ถ้าแก่ไม่รีบบอกระวังนะ จะเสียใจ เราก็เฮ้ยยยยไม่หรอกรอ ปวช.3ก่อน พี่เค้าก็ปวส.2ก็จบพร้อมกันค่อยบอกทีเดียวเลยล่ะกัน เพื่อนเรามันก็บอกนะว่า ระวังหมาจะคาบไป-นะแก ทุกวันที่โรงอาหารเราก็เจอพี่ อั้ม ตลอดนะ มีวันหนึ่ง เราโดนเพื่อนมันแกล้งมันรู้อยู่แล้วว่าพี่เค้านั่งที่โต๊ะตรงข้ามกับโต๊ะเรา(คือแบบว่าถ้าเรานั่งหันหลังไปทางทิศใต้พี่เค้าก็จะหันหน้ามาที่ทิศใต้อ่ะนึกออกป่ะตรงกันข้ามอ่ะหน้าชนหน้าอ่ะ)แต่เราไม่ได้สังเกตุอะไรนะนึกจะกินข้าวอย่างเดียวพอดีขณะที่เรานั่งพี่เค้าเดินไปซื้อน้ำ เราก็ไปสั่งอาหารเลยมองไม่เห็นกัน พอเรามานั่งที่โต๊พี่เค้าก็มานั่งพอดีเพื่อนมันก็บอกว่าเฮ้ยยยชมกินข้าวไม่ลงแน่ เราก็งง? มันพูดไรของมันว่ะอยู่ๆพี่เค้าก็เดินมาที่โต๊ะของพี่เค้าเราก็อืมมมมม เราก็บ่นไห้พวกมันแบบเต็มๆเลยล่ะว่าทำไมต้องเลือกตรงนี้ ทำไมพวกแกเห็นแล้วไม่บอกฉานนนหะ๊ คือบ่นเบ่าๆนะค่ะไม่ได้ตะโกน พวกนางก็หัวเราะ คือเราก็กินแบบรีบๆ คือเราไม่มองอะไรเลยนะก้มกินข้าวอย่างเดียวเลย ทุกครั้งที่พี่ อั้มเดินผ่าน เรามักจะเดินหลบทุกครั้งเลยกลัวเพื่อนมันแซวและกลัวว่าพี่เค้าจะรู้ว่าเราชอบพี่เค้าอยู่ เราชอบพี่อั้มได้ประมาณครึ่งเทอมอ่ะ พอปิดภาคเรียนที่1เสร็จ และก็เปิดภาคเรียนที่2 พี่เค้าก็ไม่ขึ้นรถรับส่งเลยพี่เค้ามักจะขับรถจักรยานยนต์ มาที่เทคนิคทุกวัน มีอยู่วันหนึ่งฝนตกเรากับเพื่อนนั่งหลบฝนอยู่ที่ศาลาหน้าอาคารพี่แก อยู่ๆพี่เค้าก็วิ่ง ผ่านศาลา
พี่เค้าตัวเปียกหมดและพี่อั้มก็สบัดผม คือแบบเราแทบหัวใจวายอ่ะคือพี่แกหล่อมาก( เอ๋อ เรามักจะแทนชื่อพี่อั้มตอนนินทาว่าจิ้งเหลน อ่ะ55555) พี่อั้มก็หน้าตาไม่ถึงกับหล่อนะหน้าตาประมาณ ปานกลางอ่ะไม่หล่อไม่ขี้เหร่ แต่พี่อั้มเป็นคนเจ้าสำอางมากกกกเราเคยสังเกตุนะว่าพี่แกถ้าโดนฝุ่นนิดเดียวหน้าจะเเดงขึ้นและก็สิวขึ้นอ่ะ เราชอบเวลาที่พี่ อั้ม ยิ้ม น่ารักดี พอเพื่อนเรามันแซวเราบ่อยๆเข้าพี่เค้าก็เริ่มมองมาที่เรา เราก็สังเกตุเหมือนกันนะว่าบางทีพี่เค้าก็ชอบหลบหน้าเรานะเวลาที่เรามองพี่เค้าเราก็คิดในใจว่าพี่เค้ารู้หรือเปล่าว่าเราชอบ? เราก็บอกเพื่อนเรานะว่าอย่าแซวได้ไหม๊เรากลัวว่าพี่เค้าจะรู้ แต่เพื่อนเรามันก็สังเกตุเหมือนกันนะว่าทำไมพี่อั้มชอบมองมาที่กลุ่มเราอ่ะ หรือว่าพี่เค้าจะรู้ว่าแกชอบพี่เค้า? เราก้กลัวอยู่หน่อยๆนะ เพื่อนมันก็บอกว่า ชม ทักไปเถอะถ้าแก มัวรออยู่แบบนี้ ระวังสักวันพี่เค้าจะมีแฟนนะ หลังจากที่เราเลิกเรียน เราก็ตัดสินใจอยู่หลาย ช.ม. เลยนะและเราก็ตัดสินใจทักไป
ทักค่ะ คำเดียว พอไปถึง ร.ร. พอดีเป็นคาบว่างเลยเล่นโทรศัพท์ได้ เราก็เปิด ดุพี่เค้าตอบว่า
ครับ เราก็แบบเฮ้ยยยพี่เค้าตอบว่ะ มันไม่เป็นเหมือนที่เราคิดเเฮอะ เราก็เริ่มถามพี่เค้าเรื่อย ๆมีอยู่วันหนึ่งเราถามพี่เค้าว่า
พี่ อั้ม ทำอะไรอยู่ค่ะ และแล้วพี่เค้าก็ไม่ตอบอีกเลย แต่เราก็ชอบพี่เค้าอยู่นะ เราก็เลยเล่าไห้เพื่อนฟังว่าพี่เค้าคง ไม่ตอบหรอก เพื่อนก็ว่าเรานะว่าเราชวนพี่เค้าคุยไม่เป็น ไอ้เราก็คือ แค่ถามป่าวว่ะว่าทำไรอยู่ ? เฮ้อออเราว่านะว่าพี่เค้าคง มีแฟนแล้วมั้แต่ไม่ขึ้นสเตตัส เพื่อนมันก็ว่าไม่หรอก เราก็แบบเจอหน้าพี่เค้าทีไรไม่กล้ามองหน้าเลยนะทำเหมือนคนไม่รู้จักกันเลย คือแบบว่าเราก็บอกเพื่อนนะว่าเราเลิกชอบพี่เค้าแล้วพวกมันจะได้เลิกแซวซ่ะที และแล้วการปิดภาคเรียนที่ยิ่งไหญ่ก็มาถึงซ่ะที ในระหว่างที่เราปิดเทอม แม่เราก็ป่วยเราไปเฝ้าแม่ที่โรงบาลคือเรามีพี่อยู่2คนน้องมีอยู่1คน พี่เราก็มาเฝ้าแม่เหมือนกัน ในขณะที่เราจะออกไปซื้อของที่7 มีข้อความจากเพื่อนเราที่ส่งมาไห้คือพี่ อั้ม ขึ้นสเตตัสแล้วเราก็แบบ คือหยุดเดินเลยนะ มันแบบว่าอึ้งเลยอ่ะ คือรู้แล้วล่ะว่าทำไมพี่เค้า คงจะจีบผู้หญิงคนนี้ล่ะมั้ง เราก็เดินไปเล่นโทรศัพท์ส่องเฟสพี่เค้าน้ำตาก็ไหลและกำลังเดินไปที่7ด้วยอ่ะคนก็เริ่มมองเราก็ทำเหมือนฝุ่นเข้าตา คือแบบมันใช่เลยอ่ะ เราก็คิดนะว่าเราชอบพี่เค้านานขนาดนี้เลยเหรอ ตั้งเกือบ1ปีอ่ะ แต่ผู้หญิงที่พี่อั้มจีบอ่ะเรียนอยู่สายสามัญ ห้องเดียวกันกับเพื่อนเรา
หนึ่งคนที่ไปเรียนสายสามัญ พอเปิดภาคเรียน เราก็อยู่ ปวช.2 เราก็เริ่มที่จะเตรียมตัวออกฝึกงาน ก็ไม่ได้สนใจอะไร สนใจแต่เพื่อนอย่างเดียวสนุกไปวันๆในรั้วของเทคนิค เราก็เจอหน้าพี่เค้าบ่อยนะแต่คราวนี้เราก็เฉยๆนะเพราะเราเลิกชอบพี่เค้าแล้ว และพี่เค้าก็มีแฟนแล้ว คบกันนานเชียว 55555 เราก็เลยล้มเลิกความคิด ที่จะบอก ว่า #ชอบรุ่นพี่ตั้งนานล่ะ หรือจะบอกดีค่ะ เป็นเรื่องจริงนะค่ะไม่ได้แต่งขึ้น
#ถ้าเนื้อหาไม่เหมาะสม หรือผิดพลาดประการได ก็ต้องขออภัยไว้ณ ที่นี้ด้วยนะค่ะ พึ่งเขียน อย่าว่าเค้านะ
คิดว่า ยังไงกันค่ะ ควรบอกหรือเปล่า?
คือเราเรียนสายอาชีพนะค่ะ ช่วงนั้นเป็นช่วงที่ปรับตัวไม่ค่อยทันสักเท่าไร เพื่อนก็ไม่ค่อยมี แต่นานๆไปเราก็เริ่มมีเพื่อน คือเรามีเพื่อนที่สนิทอยู่จริงๆ6 คนอีกคนหนึ่งเรียนสายสามัญ ต่างคนต่างมาต่างที่ คือช่วงที่เราอยู่ปวช.1เราได้ชอบรุ่นพี่คนหนึ่งเขาชื่อพี่ อั้ม พี่อั้ม อยู่ ปวช.3 เรามีเพื่อนอยู่คนหนึ่งที่นั่งรถรับส่งคันเดียวกันกับพี่ อั้ม เพื่อนเราก็รู้นะว่าเราชอบแต่นางก็พยายามไปสืบเสาะหา ว่าพี่เค้ามีแฟนยัง fbชื่ออะไร แต่ผลสุดท้ายก็ หาไม่เจอ และไม่รู้ด้วยว่าพี่เค้าเล่น fb หรือเปล่า(เพื่อนในกลุ่มทุกคนรู้หมด) เรากับเพื่อน พยามหาเฟสพี่เค้า เพื่อนมันก็พยายามหาไห้เราแต่ก็ไม่เจอสักที่ คือหาทั้งอาทิตย์เลยนะ (เหตุผลที่ไม่ไปถามเพราะไม่กล้าและกลัวพี่เค้ารู้)ไอ้เราก็เริ่มท้อแหละและก็บอกเพื่อนว่าท้อไม่ชอบล่ะ ผ่านมาได้ประมาณหนึ่งเดือน อยู่ๆเราก็เลื่อนหาเพื่อนที่จะไป@อยู่ๆเราก็สะดุดชื่อเฟสๆหนึ่งและก็กดเข้าไปดู ตอนนั้นตกใจมากเป็นเฟสพี่ อั้ม จริงๆ หัวใจเต้นแรงมากคือแบบว่าดีใจอ่ะ เราก็รีบ@เลยค่ะ แต่@ปุบพี่เค้าก็ตอบรับเลยนะก็แบบยิ้มอยู่ในใจอ่ะคือแบบโอ๊ยยยดีใจอ่ะเราก็ไปดูที่สเตตัสพี่เเก่ก็โสดไอ้เราก็รีบเอาไปไห้เพื่อนดูที่โรงเรียนว่าเฮ้ยแก่เราหาเจอแล้วเพื่อนเราก็บอกว่า เฮ้ยยแก่ทักเลยๆ เราก็แบบงเราไม่กล้าอ่ะเรากลัวโดน เท กลัวทักไปแล้วพี่เค้าไม่ตอบอ่ะ (คือเราตัดสินใจนานมากกกกแต่เราก็ไม่กล้าทักไปอยู่ดี) พี่อั้มเรียนที่อาคารตรงข้ามกะอาคารเราอาคารพี่เค้าจะมีโต๊ะหินไห้นั่งเล่น และ ศาลา หน้าอาคารเรามักจะชวนเพื่อนไปนั่งเล่นที่นั้นประจำเพราะพี่เค้าชอบเดินผ่านบ่อยๆ ทุกครั้งที่พี่เค้าเดินผ่านเพื่อนมันก็ชอบแซว พี่เค้าเดินถือผลไม้เพื่อนมันก็แบบว่า เฮ้ยยยย ชม พี่เขาซื้อผลไม้มาฝากแก่ว่ะ ไอ้เราก็นี่อย่าแซวเดี๋ยวพี่เค้าก็รู้ว่าเราชอบหรอก? ในความเป็นเพื่อนมันก็รู้ว่าเราชอบพี่เค้า มันก็บอกเราว่าเฮ้ยย ชม ถ้าแก่ไม่รีบบอกระวังนะ จะเสียใจ เราก็เฮ้ยยยยไม่หรอกรอ ปวช.3ก่อน พี่เค้าก็ปวส.2ก็จบพร้อมกันค่อยบอกทีเดียวเลยล่ะกัน เพื่อนเรามันก็บอกนะว่า ระวังหมาจะคาบไป-นะแก ทุกวันที่โรงอาหารเราก็เจอพี่ อั้ม ตลอดนะ มีวันหนึ่ง เราโดนเพื่อนมันแกล้งมันรู้อยู่แล้วว่าพี่เค้านั่งที่โต๊ะตรงข้ามกับโต๊ะเรา(คือแบบว่าถ้าเรานั่งหันหลังไปทางทิศใต้พี่เค้าก็จะหันหน้ามาที่ทิศใต้อ่ะนึกออกป่ะตรงกันข้ามอ่ะหน้าชนหน้าอ่ะ)แต่เราไม่ได้สังเกตุอะไรนะนึกจะกินข้าวอย่างเดียวพอดีขณะที่เรานั่งพี่เค้าเดินไปซื้อน้ำ เราก็ไปสั่งอาหารเลยมองไม่เห็นกัน พอเรามานั่งที่โต๊พี่เค้าก็มานั่งพอดีเพื่อนมันก็บอกว่าเฮ้ยยยชมกินข้าวไม่ลงแน่ เราก็งง? มันพูดไรของมันว่ะอยู่ๆพี่เค้าก็เดินมาที่โต๊ะของพี่เค้าเราก็อืมมมมม เราก็บ่นไห้พวกมันแบบเต็มๆเลยล่ะว่าทำไมต้องเลือกตรงนี้ ทำไมพวกแกเห็นแล้วไม่บอกฉานนนหะ๊ คือบ่นเบ่าๆนะค่ะไม่ได้ตะโกน พวกนางก็หัวเราะ คือเราก็กินแบบรีบๆ คือเราไม่มองอะไรเลยนะก้มกินข้าวอย่างเดียวเลย ทุกครั้งที่พี่ อั้มเดินผ่าน เรามักจะเดินหลบทุกครั้งเลยกลัวเพื่อนมันแซวและกลัวว่าพี่เค้าจะรู้ว่าเราชอบพี่เค้าอยู่ เราชอบพี่อั้มได้ประมาณครึ่งเทอมอ่ะ พอปิดภาคเรียนที่1เสร็จ และก็เปิดภาคเรียนที่2 พี่เค้าก็ไม่ขึ้นรถรับส่งเลยพี่เค้ามักจะขับรถจักรยานยนต์ มาที่เทคนิคทุกวัน มีอยู่วันหนึ่งฝนตกเรากับเพื่อนนั่งหลบฝนอยู่ที่ศาลาหน้าอาคารพี่แก อยู่ๆพี่เค้าก็วิ่ง ผ่านศาลา
พี่เค้าตัวเปียกหมดและพี่อั้มก็สบัดผม คือแบบเราแทบหัวใจวายอ่ะคือพี่แกหล่อมาก( เอ๋อ เรามักจะแทนชื่อพี่อั้มตอนนินทาว่าจิ้งเหลน อ่ะ55555) พี่อั้มก็หน้าตาไม่ถึงกับหล่อนะหน้าตาประมาณ ปานกลางอ่ะไม่หล่อไม่ขี้เหร่ แต่พี่อั้มเป็นคนเจ้าสำอางมากกกกเราเคยสังเกตุนะว่าพี่แกถ้าโดนฝุ่นนิดเดียวหน้าจะเเดงขึ้นและก็สิวขึ้นอ่ะ เราชอบเวลาที่พี่ อั้ม ยิ้ม น่ารักดี พอเพื่อนเรามันแซวเราบ่อยๆเข้าพี่เค้าก็เริ่มมองมาที่เรา เราก็สังเกตุเหมือนกันนะว่าบางทีพี่เค้าก็ชอบหลบหน้าเรานะเวลาที่เรามองพี่เค้าเราก็คิดในใจว่าพี่เค้ารู้หรือเปล่าว่าเราชอบ? เราก็บอกเพื่อนเรานะว่าอย่าแซวได้ไหม๊เรากลัวว่าพี่เค้าจะรู้ แต่เพื่อนเรามันก็สังเกตุเหมือนกันนะว่าทำไมพี่อั้มชอบมองมาที่กลุ่มเราอ่ะ หรือว่าพี่เค้าจะรู้ว่าแกชอบพี่เค้า? เราก้กลัวอยู่หน่อยๆนะ เพื่อนมันก็บอกว่า ชม ทักไปเถอะถ้าแก มัวรออยู่แบบนี้ ระวังสักวันพี่เค้าจะมีแฟนนะ หลังจากที่เราเลิกเรียน เราก็ตัดสินใจอยู่หลาย ช.ม. เลยนะและเราก็ตัดสินใจทักไป
ทักค่ะ คำเดียว พอไปถึง ร.ร. พอดีเป็นคาบว่างเลยเล่นโทรศัพท์ได้ เราก็เปิด ดุพี่เค้าตอบว่า
ครับ เราก็แบบเฮ้ยยยพี่เค้าตอบว่ะ มันไม่เป็นเหมือนที่เราคิดเเฮอะ เราก็เริ่มถามพี่เค้าเรื่อย ๆมีอยู่วันหนึ่งเราถามพี่เค้าว่า
พี่ อั้ม ทำอะไรอยู่ค่ะ และแล้วพี่เค้าก็ไม่ตอบอีกเลย แต่เราก็ชอบพี่เค้าอยู่นะ เราก็เลยเล่าไห้เพื่อนฟังว่าพี่เค้าคง ไม่ตอบหรอก เพื่อนก็ว่าเรานะว่าเราชวนพี่เค้าคุยไม่เป็น ไอ้เราก็คือ แค่ถามป่าวว่ะว่าทำไรอยู่ ? เฮ้อออเราว่านะว่าพี่เค้าคง มีแฟนแล้วมั้แต่ไม่ขึ้นสเตตัส เพื่อนมันก็ว่าไม่หรอก เราก็แบบเจอหน้าพี่เค้าทีไรไม่กล้ามองหน้าเลยนะทำเหมือนคนไม่รู้จักกันเลย คือแบบว่าเราก็บอกเพื่อนนะว่าเราเลิกชอบพี่เค้าแล้วพวกมันจะได้เลิกแซวซ่ะที และแล้วการปิดภาคเรียนที่ยิ่งไหญ่ก็มาถึงซ่ะที ในระหว่างที่เราปิดเทอม แม่เราก็ป่วยเราไปเฝ้าแม่ที่โรงบาลคือเรามีพี่อยู่2คนน้องมีอยู่1คน พี่เราก็มาเฝ้าแม่เหมือนกัน ในขณะที่เราจะออกไปซื้อของที่7 มีข้อความจากเพื่อนเราที่ส่งมาไห้คือพี่ อั้ม ขึ้นสเตตัสแล้วเราก็แบบ คือหยุดเดินเลยนะ มันแบบว่าอึ้งเลยอ่ะ คือรู้แล้วล่ะว่าทำไมพี่เค้า คงจะจีบผู้หญิงคนนี้ล่ะมั้ง เราก็เดินไปเล่นโทรศัพท์ส่องเฟสพี่เค้าน้ำตาก็ไหลและกำลังเดินไปที่7ด้วยอ่ะคนก็เริ่มมองเราก็ทำเหมือนฝุ่นเข้าตา คือแบบมันใช่เลยอ่ะ เราก็คิดนะว่าเราชอบพี่เค้านานขนาดนี้เลยเหรอ ตั้งเกือบ1ปีอ่ะ แต่ผู้หญิงที่พี่อั้มจีบอ่ะเรียนอยู่สายสามัญ ห้องเดียวกันกับเพื่อนเรา
หนึ่งคนที่ไปเรียนสายสามัญ พอเปิดภาคเรียน เราก็อยู่ ปวช.2 เราก็เริ่มที่จะเตรียมตัวออกฝึกงาน ก็ไม่ได้สนใจอะไร สนใจแต่เพื่อนอย่างเดียวสนุกไปวันๆในรั้วของเทคนิค เราก็เจอหน้าพี่เค้าบ่อยนะแต่คราวนี้เราก็เฉยๆนะเพราะเราเลิกชอบพี่เค้าแล้ว และพี่เค้าก็มีแฟนแล้ว คบกันนานเชียว 55555 เราก็เลยล้มเลิกความคิด ที่จะบอก ว่า #ชอบรุ่นพี่ตั้งนานล่ะ หรือจะบอกดีค่ะ เป็นเรื่องจริงนะค่ะไม่ได้แต่งขึ้น
#ถ้าเนื้อหาไม่เหมาะสม หรือผิดพลาดประการได ก็ต้องขออภัยไว้ณ ที่นี้ด้วยนะค่ะ พึ่งเขียน อย่าว่าเค้านะ