รู้สึกเหมือนกันไหม ยิ่งโตขึ้น ยิ่งรู้สึกเหงาเนอะ

ย้อนไปถึงตอนเรียนในรั้วมหาวิทยาลัย เป็นเวลาที่สนุกสนาน ปะปนกับความเครียดเรื่องโปรเจ็คต่างๆผสมผสานกันไป แต่อย่างน้อยช่วงเวลาเหล่านี้มักทำให้เรารู้ดี ที่ทุกเช้าตื่นมาเข้ามหาวิทยาลัยก็ได้เจอเพื่อนฝูง ได้กินข้าวนั่งคุยทุกข์สุขร่วมกันทุกวัน ถึงบางครั้งกลับมาอยู่หอในห้องคนเดียวก็อาจจะเหงาบ้าง แต่ก็ออกไปร้านนั่งชิว ร้านกินนมก็ยังหายเหงา แต่หลังจากที่เรียนจบ เพื่อนแยกย้ายทำหน้าที่ของตัวเอง บางคนหนีไปมีแฟน อยู่กับแฟน บางคนทำงานหนักจนไม่มีเวลา บางคนไปเรียนต่อต่างประเทศ บางคนช่วยที่บ้านทำงาน การรวมตัวหรือเจอกันเป็นกลุ่มๆกับเพื่อนที่เคยไปไหนมาไหนด้วยกันแทบทุกวันมันยิ่งไม่มีโอกาสได้รับเวลาแบบนั้นอีกเลย คิดถึงเพื่อนๆจัง