แม่แฟนชอบวุ่นวายกับชีวิตเราจัง ยุ่งแทบทุกเรื่อง

เรากับแฟนยังไม่ได้แต่งงานกัน ต่างคนก็เคยผ่านชีวิตคู่มาละ เลยคิดว่าการแต่งงานมันไม่สำคัญเท่าไหร่แต่ทีสำคัญคือเราจะอยู่ด้วยกันได้มั้ย เข้าเรื่องเลยละกัน เรากับแฟนอยู่ด้วยกันมาสักพักละ ตอนนั้เราไปอยู่บ้านเค้า พ่อแม่แฟนกะอยู่ด้วย แรกๆก็ดีค่ะ ถามไถ่คุยกันปกติ แฟนเป็นลูกชายคนเดียวค่ะเราก็คิดว่าเป็นธรรมดาที่เค้าจะห่วงลูกชายเค้า เราก็ไม่คิดอะไร เมื่อไม่นานมานี้เรา2คนได้ย้ายออกจากบ้านมาทำงานที่อีกจังหวัดนึงตามคำแนะนำของแม่แฟน แฟนก็ได้งานทำก่อน แต่เราต้องรอเพราะไปสมัครละแต่เอกสารไม่ครบ เลยรอเอกสารที่เหลือจากที่ทำงานเดิม ถ้าเอกสารครบก็เริ่มงานได้เลย.... แต่...พอแม่แฟนรู้เข้าก็โทรมาหาลูกชายเค้าถามว่าเราจะได้ทำงานตอนไหน รออยู่ไม่ได้นะ ชักช้าไม่ได้นะ เราก็พยายามแล้วนะ งานนะมันได้แล้วขาดแค่เอกสารบางอย่างถึงจะได้เริ่มงาน จนเรากับแฟนทะเลาะกันเลยล่ะ ไม่รู้ทำไม่เป็นแบบนี้ ทั้งๆที่เราก็อธิบายเหตุผลให้ฟังละก็มีท่าทีเข้าใจดี แต่พอโทรมาหาลูกชายกลับพูดคนละอย่าง ยุ่งแทบทุกเรื่องเลย ทุกเรื่อง จะไปเที่ยวงานประจำปีตอนค่ำกับแฟนกะบ่นว่าจะไปทำไมไม่มีอะไรน่าสนใจ ค่ำแล้วอยู่บ้านเถอะไม่ต้องออกไปแล้วรู้ได้ไงว่าไม่มีอะไรน่าสนใจ ขนาดตอนกลางคืนแกยังดูเลยว่ารองเท้าเรากับแฟนวางทีเดิมมั้ย จะไปซื้อของเซเว่นยังต้องขออนุญาตเลย ถ้าว่าไม่ก็จบค่ะอะไรจะขนาดนั้น พ่อแม่เรายังไม่ขนาดนี้เลย แล้วแต่จะกลับจะไปไหนแค่โทรบอกกะพอ ทีแรกแกกะดีนะไม่ค่อยเยอะเท่าไหร่ แต่หลังมานิแทบทุกเรื่อง บางทีกะคิดว่าทำไมนะลูกสะใภ้คนเดิมถึงอยู่ด้วยไม่ได้ ก็เพราะแบบนี้นี้เอง ลำพังเรากับแฟนก็เข้าใจกันอยู่แล้ว แต่ทะเลาะกันทุกทีที่แกโทรมานี้ล่ะ ปวดสมองมากเลย