เพื่อน! ทุกเรือน toshare

โคลงสี่โสภา @ รักแท้ แล้ซึ้ง ไม่ ...ลืมเลือน รักแน่ ไป่แชเชือน ....รับใช้ ทุกข์ท้น มั่น! มุเยือน ....สุขส่ง นวลนา นางดุจเดือน พลังให้ ....ใช้ชีพเพื่อผอง

@ ปัญญาคมขจัดร้าย .....เลวทราม ไป่ปล่อยกิเลสลุกลาม .....รุ่มร้อน ธรรมปฏิบัติทุกยาม .....ยั้งหยุด  ทุกข์นา ร้องร่ำกึกก้องสะท้อน .....ทั่วหล้าธรรมไสว

โคลงสี่สุภาพ ....ตรุษจีนตรองตรึกย้ำ...........เตือนใจ คนใหม่กายใจไสว..................ผ่องแผ้ว ปณิธานทุกวันไป....................หล้าสุข...สวัสดิ์เฮย ผองเพื่อนศัตรูแคล้ว................ทุกข์สิ้นสุขเส

โคลงสี่สุภาพ ....ตรุษจีนตรองตรึกย้ำ...........เตือนใจ คนใหม่กายใจไสว..................ผ่องแผ้ว ปณิธานทุกวันไป....................หล้าสุข...สวัสดิ์เฮย ผองเพื่อนศัตรูแคล้ว................ทุกข์สิ้นสุขเส

ใช่เพื่อ สุขกาย สบายตน มวลชน ทุกข์แท้ แชเชือน ...ขอข้า ช่วยเหลือ ผู้อื่น แช่มชื่น กระทำ ดุจเสมือน รับใช้ องค์พระ เสด็จเยือน สู่เรือน ข้านี้ ดีใจ ...ยามข้า ผันผก ตกต่ำ เจ็บซ้ำ อย่าคิด เฉไฉ อวดอ้า

....คริสต์มาส ใช่วันวาร........สนุกสนาน พวกพ้องตน "เพื่อกู" สู้เปรอปรน.............ผู้ทุกข์ท้น ไป่ใส่ใจ ....แท้วัน อันประเสริฐ..........พระทรงบังเกิด หล้าโลกไสว ปวงบาป ธ ทรงอภัย............

ฉันท์ อัษฎาดุริยางค์/อัษฎางค์ดุริยา สัมผัสสระ คำที่ ๒ กับ ๔ เว้น วรรค ๒, ๖ @ แท้"รัก" ประจักษ์ชัด ผูกมัด "กระทำ"จริง ไป่เฉย ละเลย, นิ่ง โรครุก ฤ ทุกข์ทน แท้"รั

ร่ายสุภาพ ....รักคือธรรมแท้เที่ยง...........บ่เบี่ยงเพราะฤทธิ์อวิชชา ฤ ตัณหาโลภโกรธหลง..........รักมั่นคงสันติสงบ เคารพสิทธิ์ศักดิ์ศรี................เมตตามีต่อผู้ ร่วมโลกย์ทุกข์สุขสู้...............

 ความหวัง            ....ความหวังหวังวาดไว้............วิไล "ธรรมสถิต"แนบเนื้อใน............สนิทแล้ ปรากฏดั่งสุริยะไข..................ขับมืด แสงสู่ถิ่นทั

ชื่อเสียง เงินทอง ของข้าฯ ได้มา ด้วยพระ ส่งเสริม หวังให้ เรียนรู้ สร้างเติม พูนเพิ่ม เพื่อผอง ผู้คน ใช่เพื่อ อวดว่า ข้าฯเก่ง ข่มเหง ผู้ด้อย ขัดสน ใช่เพื่อ สุขกาย สบายตน มวลชน ทุกข์แท้ แชเชือน ขอข้าฯ