ผ่านพ้นเรื่องที่ 14 ก็ต่อด้วยเรื่องที่ 15 เลยครับ จั่วหัวมาเลยว่า "เพราะรัก" ตามด้วยวงเล็บ (18+)

โอ้วว์.......ของชอบสำหรับกรรมการเล้ยย !!

จะบวกมากน้อยปานใด มาเสพกันเลยครับ แหะ!







ทับทิม เอนกายลงบนโซฟาในห้องนั่งเล่น กดรีโมทโทรทัศน์เปลี่ยนไปยังช่องที่ต้องการ

ละครหลังข่าวซึ่งเป็นที่โจษจันในหน้าหนังสือพิมพ์ บนกระทู้ต่าง ๆ รวมถึงกระแสในโซเชียลมีเดีย วิพากษ์วิจารณ์กันแบบถึงพริกถึงขิงในเรื่อง ความแรง ของเนื้อหา

กลุ่มคนเหล่านั้นเรียกมันว่า ละครตบจูบ

ผู้หญิงหลายคนให้ความเห็นว่า เนื้อเรื่องสนับสนุนความรุนแรงต่อเพศแม่ บางความเห็นออกแนวสตรีนิยมที่ต่อว่าว่าเป็นละครสร้างวัฒนธรรมเห็นผู้หญิงเป็นวัตถุทางเพศ หรือจะมีความเห็นสุดโต่งสักหน่อยก็ว่าสร้างความชอบธรรมในกรณีข่มขืนสตรี

หล่อนได้แต่เบ้ปากมองความเห็นเหล่านั้น...ผู้หญิงพวกนี้ช่างไม่รู้อะไรเสียบ้างเลย

ภาพเคลื่อนไหวตรงหน้าปรากฏชายหนุ่มคนหนึ่ง รูปลักษณ์หล่อเหลาจนน่าห่อกลับบ้านอย่างยิ่ง สีหน้าเขาแสดงความอดทนตอนฟังผู้หญิงคนหนึ่งใช้ถ้อยคำรุนแรงบริภาษใส่เขา สองคนนี้เป็นคู่พระนางในเรื่อง ฉากนี้พวกเขากำลังมีปากมีเสียงกัน

เดาได้ไม่ยากว่ากำลังจะเกิดอะไรขึ้นกับนางเอกในฉากถัดไป

ต่อให้มีเสียงวิจารณ์ยังไง ทับทิมคิดว่าเรตติ้งละครวันนี้คงสูงสุดเมื่อเทียบกับตอนอื่น ทุกคนรอฉากนี้ใจจดใจจ่อ

จะพูดไปทำไมให้มากความว่าสนับสนุนความรุนแรง เผลอ ๆ แม่พวกที่โพสต์ต่อต้านก็นั่งรอชมฉากนี้หล่อนเช่นกัน

สมกับที่โฆษณาเรียกคนดูมาทั้งสัปดาห์ ในที่สุดก็ถึงตอนที่พระเอกตอบโต้นางเอกกลับบ้าง ฝั่งผู้หญิงไม่พอใจที่ถูกเหยียดหยามจึงตบจนพระเอกหน้าหัน และเป็นไปตามคาด เขาโกรธมากผลักนางเอกให้ล้มลงแล้วจับกดกับพื้นทันที!

ทับทิมเผลอยิ้มออกมา แล้วก็อุทานออกมาเบา ๆ ลืมไปเลยว่ามุมปากแตกและแก้มบวมอยู่ หล่อนสูดปากเผื่อว่าจะช่วยบรรเทาความเจ็บได้

ไม่ใช่แค่ปากกับแก้มหรอก...เรือนร่างใต้ร่มผ้าที่สวมอยู่นี่ล้วนมีรอยช้ำตรงผิวเนื้อบอบบางมีรอยขบกัด ทับทิมมักสวมเสื้อแขนยาวอยู่เสมอเมื่อออกนอกบ้าน ส่วนใบหน้าก็ใช้เครื่องสำอางช่วยปกปิดร่องรอยเสีย

ค่ำคืนที่ยาวนาน ความเจ็บปวดเกิดต่อเนื่อง บางแห่งไม่เคยมีโอกาสได้ฟื้นฟูเนื่องจากถูกทำย้ำ ๆ ณ จุดเดิมจนรอยช้ำแทบเหมือนปานติดตัว เมื่อใดที่เกิดอารมณ์วาบหวาม เขาจะลงมือกับหล่อนด้วยสีหน้าบิดเบี้ยว ไม่เหมือนชายหนุ่มผู้มีรอยยิ้มละมุนละไมในยามกลางวันตามปกติเลย

บางครั้งเขาก็ตบ บางครั้งก็ต่อย เม้มกัดจนเกิดรอยฟันเป็นประจำ มือแข็ง ๆ นั่นกดหนักจนเจ็บ กลายเป็นปื้นช้ำเต็มไปหมด

พอทุกอย่างผ่านพ้นไป เขาจะทำท่ารู้สึกผิดเสมอ คอยกอดทับทิมอย่างปลอบประโลม เอาแต่พร่ำขอโทษว่าเขาไม่ได้อยากทำร้าย ไม่ต้องการให้หล่อนเจ็บตัว แต่เขาต้องทำเพราะเขารักหล่อน

ทับทิมถึงได้แน่ใจว่าผู้หญิงปากกล้าช่างวิจารณ์พวกนั้นไม่รู้อะไรถึงได้ชอบพูดไร้สาระนัก ผู้ชายทำร้ายเพราะเขารักผู้หญิงคนนั้นนั่นเอง

สามีรักหล่อน...ที่ตบตีเวลาขึ้นเตียงเพราะรักนั่นเอง

เขารักหล่อน...รักหล่อน

น้ำตาไม่รู้มาจากไหนไหลลงอาบแก้มช้ำ หญิงสาวตกใจ ไม่คิดฝันมาก่อนเลยว่าฉากที่นางเอกกรีดร้อง ร้องไห้น้ำตาเป็นสายเลือดตอนที่พระเอกบังคับให้ตกเป็นของเขาด้วยกำลังที่เหนือกว่าจะทำให้หล่อนซาบซึ้งในความรักนั้นเสียจนร้องไห้ตามนางเอกไปด้วย

คงอินกับละครมากไปหน่อย

ทับทิมเช็ดน้ำตาเบา ๆ สามีคงไม่ชอบใจถ้าเขาเห็นหล่อนร้องไห้ หญิงสาวเงยหน้ามองนาฬิกา

นี่ใกล้เวลาเขากลับบ้านเต็มทีแล้ว เขาโทรมาบอกตอนเย็นว่าจะกลับดึกสักหน่อยมีประชุมข้ามประเทศ ในเวลาเช่นนี้เขามักจะเครียดกว่าปกติ

หญิงสาวปิดโทรทัศน์ รีบไปอาบน้ำ ชำระร่างกายให้หอมสะอาด ขจัดคราบเหงื่อไคลจากงานบ้าน

เธอพยายามอย่างหนักเพื่อให้เขาพอใจ เป็นแม่บ้านที่ดูแลบ้านให้สวยงามสะอาดตา ใช้เสน่ห์ปลายจวักทำอาหารอร่อยให้สามีจนเขาไม่ไปติดใจรสมือหญิงอื่น รอยยิ้มของเขาทำให้เธอเป็นสุข ทุกอย่างเป็นไปด้วยดี ทว่าแค่เพียงอย่างเดียวเท่านั้นที่ไม่ราบรื่นนัก นั่นคือเวลาที่อยู่ด้วยกันบนเตียง

คืนนี้ ทับทิมจึงลองใช้ครีมรองพื้นกลบรอยให้เนียนสวย พรมน้ำหอม เลือกชุดนอนแสนหวานในแบบที่เขาชอบเมื่ออยู่บนเรือนร่างหล่อน หญิงสาวพิถีพิถันเป็นพิเศษตอนเลือกชุดนี้ หากทำให้เขาพอใจ ทุกอย่างอาจจะดีขึ้นบ้าง ทับทิมหวังเช่นนั้น

กระจกสะท้อนใบหน้าเนียนที่ออกซีดเล็กน้อย หญิงสาวเลือกปัดแก้มเป็นสีชมพู ปกปิดรอยช้ำที่แก้มไปในตัว ใบหน้าจึงมีสีระเรื่อดูเป็นธรรมชาติด้วยเพราะรู้ว่าสามีไม่ชอบเห็นรอยอัปลักษณ์นี้

มือเรียวเล็กจุดเทียนหอมในห้องนอน สั่นน้อย ๆ จนรู้สึกได้ หล่อนไพล่นึกไปถึงเหตุการณ์คืนอื่น ๆ ที่เคยเกิดขึ้นมาก่อน สามีหล่อนฉุดกระชากมาที่ห้องนอน กดร่างของหล่อนลงกับเตียง ตบตีให้ยอมจำนนใต้ร่างของเขา จากนั้นก็มัดมือหล่อนไว้กับเตียงเพื่อทำอะไรตามใจชอบ แล้วค่อยปลดปล่อยทับทิมให้เป็นอิสระในยามเช้า

คืนนี้อาจเกิดขึ้นแบบเดิม...หรือเขาอาจไม่ทำอย่างนั้น

ขอเพียงทับทิมทำให้เขาพอใจ...สามีคงทำตามที่เธอต้องการ

เสียงรถยนต์เข้ามาจอดในตัวบ้านทำเอาสะดุ้งสุดตัว

หญิงสาวข่มใจ กอดตัวเองเพื่อระงับอาการสะท้าน ปลอบตัวเองว่าที่ตกใจนั้นเพียงเพราะกำลังอยู่ในภวังค์ หล่อนกำลังตื่นเต้นยินดีกับการกลับมาของสามีเท่านั้นเอง แค่ตื่นเต้น...ไม่เป็นไรนะ...ไม่เป็นไร

พอสงบใจได้ก็สูดลมหายใจเข้าลึก แล้วเดินลงไปชั้นล่างด้วยรอยยิ้ม

สามีหล่อนเข้ามาในบ้านแล้ว เขาเอนกายลงกับโซฟาที่ทับทิมเพิ่งละมาเมื่อครู่นี้ เขาคลายเนคไททั้งที่ยังหลับตาอยู่อย่างนั้น ใบหน้ามีแววเคร่งเครียดไม่ผิดกับที่หล่อนเดาไว้ แต่วันนี้ฉายแววอ่อนล้าด้วย

พอได้ยินเสียงเดินลงบันได เขาคงได้ยินจึงลืมตาขึ้น ขยับหันมามองหล่อนพร้อมรอยยิ้ม ทว่ายามเมื่อเห็นหญิงสาวในชุดนอนตัวสวย ยิ้มนั้นค่อยจางไป ใบหน้านั้นขรึมลงทันที

...กระนั้นดวงตาดำสนิทของเขากลับเป็นประกาย




ทับทิมสะลึมสะลือตื่นขึ้นมา แสงสว่างในห้องวูบไหวตามแสงเทียน กระนั้นหญิงสาวก็ยังคงจำห้องนอนของตนเองได้ทันที ความทรงจำของเหตุการณ์เมื่อคืนหลั่งรินดุจหยดน้ำใสที่หยาดลงบนพื้นหิน ทีละหยดอย่างต่อเนื่อง จวบจนสติสัมปชัญญะคืนมาเต็มที่

ริมฝีปากเผยอขึ้นน้อย ๆ ความแห้งตึงผสานกับความเจ็บทำให้หล่อนทราบทันทีว่าแผลที่มุมปากมีเลือดกรังอยู่ แผลจากแรงฝ่ามือของเขาก่อนที่หล่อนจะสลบไป

หล่อนเงยหน้าน้อย ๆ มองที่หัวเตียง ไม่ผิดจากที่คิดไว้สักเท่าไร ข้อมือขาวของหล่อนถูกพันธนาการด้วยโซ่เส้นบางทั้งสองข้าง มันเล็ก เบา ไม่บาดให้เป็นรอยแผล แต่เป็นเพราะหล่อนดิ้นด้วยความเจ็บปวด แรงกระชากเลยทำให้ข้อมือนั้นเป็นสีม่วงคล้ำ หญิงสาวขยับร่างนิดเดียว ความเจ็บก็แล่นไปทั่วสรรพางค์จนครางออกมาเบา ๆ

ฉับพลัน เงาร่างสูงใหญ่กว่าความเป็นจริงด้วยแสงเทียนดุจร่างปีศาจแห่งความตายก็ทาบทับหล่อน ดูน่าสะพรึงกลัว ทว่าต้นร่างที่ก่อให้เกิดเงานั้น คือ สามีหล่อน ที่คงเดินกลับมาจากห้องน้ำ สีหน้าของเขาเป็นห่วงเป็นใย

“เจ็บหรือ?” เขาถามอ่อนโยน นิ้วหยาบกระด้างนั้นเกลี่ยผิวแก้มหล่อนอย่างนุ่มนวลคล้ายรู้สึกผิด

เหมือนเดิม...เหมือนคืนอื่น ๆ ที่หลังตบตีหล่อน แสดงความรักกับหล่อนอย่างรุนแรงจนสาแก่ใจ เขามักทำสีหน้าและน้ำเสียงเช่นนี้เสมอ

น้ำตาหล่อนหลั่งรินออกมาทำให้เขาตกใจ ประคองแก้มจูบซับน้ำตาให้อย่างระมัดระวัง

“ไม่ทำแบบนี้ได้ไหม”

“อย่างนี้ดีแล้ว”

“แต่มันเจ็บ”

“กำลังดี คุณทำให้ฉันมีความสุขที่สุด”

ทับทิมพยายามยิ้มให้เขาทั้งที่ยังเจ็บที่ริมฝีปาก และน้ำตายังคงรินไหลด้วยความประทับใจในความหอมหวานที่เขามอบให้ก่อนหน้านี้

สามีหล่อนจูบแก้มหล่อนอย่างแผ่วเบา เอ่ยต่อเสียงพร่า “ผมเปลี่ยนโซ่ให้แล้วนะ แต่ยังเป็นรอยจนได้ คราวหลังไม่ต้องรัดดีไหม ผมไม่อยากให้คุณเจ็บมากไปกว่านี้แล้ว”

เขาทำท่าจะปลดสายโซ่ที่ตรึงแขนหล่อนไว้ ทว่าทับทิมไหวตัวส่งเสียงประท้วงทันที

“ไม่เอา คุณรู้นี่ว่าฉันชอบแบบไหน ปล่อยไว้แบบนี้ดีแล้ว”

อีกฝ่ายชะงักกึก สีหน้าลำบากใจเมื่อเห็นสายตาของหล่อนท่ามกลางแสงเทียน

ทับทิมเชื่อ เขาเข้าใจความนัยที่หล่อนหมายถึงเป็นอย่างดี

ชีวิตรักของหล่อนและสามีราบรื่น จะมีก็เพียงอย่างเดียวที่แตกต่าง นั่นคือ เวลาในยามราตรีเช่นนี้

ทว่าหญิงสาวทราบว่า เขาจะทำตามความปรารถนาของหล่อนอย่างแน่นอน รอยแผลที่เกิดขึ้นตามตัวบอกได้อย่างดีว่าหล่อนมีอิทธิพลเหนือเขามากเพียงใด

ยามวิกาลแห่งความหฤหรรษ์กำลังจะเริ่มต้นอีกครั้ง

หญิงสาวเกลือกแก้มกับมือของเขายามที่อีกฝ่ายนอนลงบนเตียงด้วยกัน สามีหล่อนนิ่งไป สัญญาณนั้นบ่งบอกให้รู้ว่าหล่อนต้องการให้เขาทำอะไรต่อไป

“ไม่ตบไม่ได้หรือ” หน้าตาบิดเบี้ยวด้วยความไม่เต็มใจนัก

หญิงสาวเอ่ยถ้อยคำอ่อนหวาน รบเร้าให้เขาทำตามที่หล่อนปรารถนา “คุณรู้นี่ว่าความสุขฉันเป็นยังไง คุณรักฉันไม่ใช่หรือ”

“ผมรักคุณ” เขากล่าวเสียงขม กลืนน้ำลายราวกับต้องการพลังใจแรงกล้า

เพียะ!

แก้มหมองช้ำหันไปตามแรงตบ ทว่าทับทิมกลับหัวเราะทั้งน้ำตา ร่างสั่นเทิ้มด้วยความเจ็บปวด ปากก็พร่ำสั่งให้เขาปรนเปรอความทรมานให้หล่อนครั้งแล้วครั้งเล่าจนความสุขล้นปรี่ท่วมท้นใจ

หล่อนรักเขาเหลือเกิน

ราตรีแห่งความปรารถนาของหล่อนดำเนินต่อไป ความสุขที่ได้รับความรักจากเขาช่างหวานหอมไม่มีอะไรเทียบเทียม

เห็นไหม...สามีรักหล่อน...เขารักหล่อน



รายชื่อให้เลือกตอบครับ

1. Na(นะ)
2. สวนดอก
3. WANG JIE
4. ส่องแสงตะวันฉาย
5. LUCKARD
6. ผีเสื้อสีดำ
7. เกสรผกา
8. เพ็ญพิชญา
9. peiNing
10. Lady Star 919
11. kasareev
12. KTHc
13. นลินมณี
14. ladylongleg สมาชิกหมายเลข 2326325
15. ยัยตัวร้ายมุกอันดา
16. สมาชิกหมายเลข 4103002
17. คีตมินทร์
18. ลายลิขิต
19. turtle_cheesecake
20. อิสิ
21. จอมยุทธนักสืบ
22. psycho_factory
23. Tantava
24. B-thirteen
25. ชายขอบคันนายาว

หมายเหตุ : ท่านใด ยังไม่ได้ส่งเรื่องให้กรรมการ

โปรดส่ง ภายในเวลา ไม่เกินวันที่ 16 พ.ย. พ้นจากนี้ ถือว่าสละสิทธิ์ หรือถอนตัวครับ


P.S. มีผู้ ถอนตัวแล้ว 1 ท่าน ดังนั้น จะมี 1 ชื่อ เป็น ตัวหลอก นะจ๊ะ !!!