เปิดตำนาน MSN ของข้าพเจ้า (ผม)
นี่เป็นเมลล์ จากเค้า(ญ) ส่งถึงผม
...................................
เกริ่นก่อนน..
ตอนแรกอ่ะ กุกะพิมในเอ็มไว้ให้มึมอ่าน
แต่พอกุพิมไปได้ซักพักนึง ข้อความ
พิมต่อมะด้าย มันเกินลิมิตแล้ว
ละกุกะพิมทีเดียวไง
กุเลยต้องมาใช้วิธีส่งมาทางเมลล์แทน งิงิ
วันนี้กุจะส่งไรให้มึมอ่าน แทนเพลง1เพลงละกันเน๊อะ(ถ้าเปนเพลงคงชื่อ เพลงสุดท้ายย..)
อ่ะ!
พร้อมนะ..
5
4
3
2
1
อ่านโลดด!!
กุมาลามึมนะเบ้น กุคิดอยุ่นานว่าจะพิมคุยกะมึม
แต่ไม่เอาดีกว่า วันนี้กุปล่อยมึมฟรี (จากไปแบบให้รู้เดี๋ยวมันไม่เท่)
ตอนนี้มึมคงกะลังเพลิดเพลินกะนมมหึมาของมึมอยู่
(แต่กุสงสัยว่ามึมคงสุขปนทุกข์เล็กๆเวลาตึง หึหึ)
แต่มึมมีความสุขก๊ะดีแระ กุก้อกะจะบอกมึมเหมือนกันว่ากุคงไม่ได้ออนเอ็มแล้ว
โลกอีกใบของกุคงยุติลงแล้ว(กุไม่แน่ใจว่าใช้คำว่าตลอดไปได้รึป่าว)
เหตุผลนั้นมึมไม่ต้องรู้ก๊ะด้ายเนอะ มึมจำแต่เรื่องดีๆพอ
แต่กุจะบอกว่ากุดีใจที่เจอมึมเบ้น
กุอยากขอบคุณอะไรก้อแล้วแต่ที่ทำให้วันนั้นมึมออนเอ็มแล้วแอดกุมา
ขอบคุณที่มึมขาหัก(ดีใจมั๊ยยย? อิอิ)
ขอบคุณระยะเวลา1เดือนที่กุได้เจอมึม
กุอยากจะบอกมึมว่า มึมเปนมนุดคนเดียวในดาวโลกที่กุคุยได้อย่าง
ที่สุดตั้งแต่กุจำความได้และใช้ภาษาเปน
(เปนครั้งแรกที่กุรู้สึกว่ากุใช้ภาษาได้คุ้มเหยๆ และสำนึกในบุญคุณพ่อขุนรามที่ประดิษฐ์อักษรไทยและคิดค้นภาษาพูดได้สะใจกุเหลือเกิน)
แต่ก้อนั่นแหละ กุสบายใจสุด และกุนั่งยิ้มหน้าคอมได้บ่อยที่สุด
กุเคยคิดว่าถ้ากุไม่อยู่ ไม่มีกุละมึมจะเหงามั๊ย?
กุห่วงมึมเบ้น แต่ตอนนี้กุสบายใจแระ ที่มึมอยู่ได้
เพราะมนุดถูกออกแบบมาให้เปนสัตว์สังคมและสามารถเอาตัวรอด(จากความเหงา)ได้ตามสัญชาติญาณอยู่แระ
(อย่างที่มึมกะลังเพลินเพลินกะอวัยวะเด้งดึ๋งคล้ายถุงลมนิรภัยขนาดยักษ์นั่นอยู่ในตอนนี้)
กุไม่พูดคำลานะเบ้น แต่ถ้ามึมเหนกุออนนั่นอาจจะหมายถึงกุตัวปลอม(เหมือนจะขำแต่กุขำไม่ออกแฮะ เห่อๆ)
กุดีใจที่ได้เจอมึมเบ้น กุขอให้ขามึมหายไวๆ มึมจะได้ออกไปลั๊นลาโลดแล่นบนแผ่นฟิลม์ได้อีก หึหึ
กุคงคิดถึงแย่..
คิดถึงมนุดหัวสกินเฮดเบอร์0(ป่านนี้ผมคงยาวแล้ว)ที่มีความหื่นกระหายและมีแอลกอฮอล์อยู่ในกระแสเลือดตลอดเวลา
คิดถึงไอ้เป๋น้อยๆที่มีมุมน่ารักเล็กๆและอบอุ่นจังเวลามึมอยู่กะป๊า
คิดถึงสัดเบ้นที่ไม่เคยรักษาคำพูดกะกุเล๊ยย ทั้งที่กุหงุดหงิด ที่มึมคุยไม่รู้เรื่องแต่กุก๊ะยัง
คุยกะมึมอยู่
มึมมีดีหลายอย่างเบ้น หัวสมองก้อนนี้ของยังสร้างสรรอะไรได้อีกเยอะ กุเชื่ออย่างนั้น กุเชื่อมึม!
เพราะงั้นมึมอย่าเหงา อย่าเก็บไรมาคิดมากมายให้รกสมองมึม
(บางทีที่มึมพูดถึงเมียเก่าแต่ละคน กุก๊ะแอบรำคานเหมือนกัน เอิ้กๆๆ)
มึมสอนให้กุโตขึ้น(ตอนไหนวะ?)
มึมทำให้กุรู้ว่ากุนี่ก้อโรคจิตเหมือนกัน หึหึ
ตลอดเวลาที่คุยกะมึมกุมีความสุขมากกเบ้น
เหมือนกุมีโลกใสๆของกุกะมึม กุไม่ต้องคิด
ไรมาก อย่างกะกุได้กลับไปเปนเดกอีกครั้ง(เดกแก่แดดรึป่าววะกุ เหอๆ)
มันมีพื้นที่มากพอสำหรับไว้ให้จินตนาการกุได้วิ่งเล่นตลอดเวลา อย่างเสรี
ทุกๆวันเราต้องแลกเพลงกันฟังวันละ1เพลง ละมึมก้อนับถอบหลัง ละเราก้อฟังเพลงพร้อมกัน(น่ารักดี)
แต่กุมักจาหาเพลงมะเจอเสมอๆ แล้วบางทีกุเจอกุก้อ
ฟังก่อนทุกที ไม่ได้รอมึมนับเล๊ยย555++
(แต่มึมก้อยังคงนับเหมือนเดิมทุกครั้งที่ฟัง มึมนี่เสมอต้นเสมอปลายดีจัง^^)
(อ่าา..ตี5:57 ออฟไลน์ไปแล้ว..)
กุเคยถามมึมว่า.."ปกติทุกๆวันที่เราต้องแลกเพลงกันฟังวันละ1เพลงอ่ะ ถ้าเกิดกุหายไป365วันกุไม่ต้องส่งให้มึม365เพลงเลยเหล๋อ?"
มึมก๊ะตอบกุว่าไงจำได้ป่าวว??
มึมบอกว่า.."ถ้าในนรกมันมี365ก้อตามนั้นเลยค่ะเลดี้เอมขา แต่ของกุมันมี1000วันแน่ะ เพราะงั้น1000เพลง" -0-
(ละตกลงนี่กุต้องส่งย้อนหลังให้มึมกี่เพลงเนี่ยยย???)
(เอาเปนว่า..มึมก๊ะฟังเพลงทุกเพลงในโลกที่มี ที่คิดว่ากุชอบละกุจาส่งให้มึมละกัน กุฝากมึมเปนธุระให้หน่อยน๊ะ)
กุจะพูดอะไรต่อดี?....(เหมือนกุมาลาตายยังไงไม่รู้เนอะ)
เออออ..นึกออกล๊ะ
กุจะบอกมึมว่ากุฝันถึงด้วยเว้ย ตั้งคืนนึงแน่ะ
ไม่ดิ่ แป๊บนึงที่กุเผลอหลับตอนกุคุยกะมึมละมึมหลุดมาอยู่ในฝันกุ
กุเหนตัวมึมด้วยเว้ย(เพราะกุเคยเหนรูป) แต่กุไม่ได้ยินเสียง(เพราะกุไม่เคยได้ยินเสียงมึม)ภาพฝันกุเลยไม่สมบูรณ์ หะๆ
กุกะนอนต่อ ละดูดิ๊ว่ามึมยังอยู่มั๊ย แต่ก๊ะม่ายมีแฮะ ฮ่าๆมึมนี่เฮี้ยนจิง!
(นี่กุพิมยาวขนาดนี้เลยเหลอวะ
ยย-*-)
กุจะพูดไรต่อดีล่ะ???
กุคิดได้แต่คำพูดเดิมๆอ่ะ
-กุคงคิดถึงมึมแย่..(กุใจหายนะเนี่ย ทำเปนเล่นไป*^*)
-ดูแลตัวเองดีๆนะมึม(หน้าที่ทำลายแอลกอฮอล์ปล่อยให้เปนหน้าที่ลูกหลานชาวบ้านมั่งกะได้มั๊ง)
-มึมกินข้าวบ้าง อย่า-แต่เบียร์(อย่าหวังอ้วนด้วยวิธีนี้เลยกุขอ)
-มึมจะยังคงนอนแอ้งแม้งอยู่ในความทรงจำของกุตลอดไป(ถึงกุจะขี้ลืม เพราะเมมในสมองกุน้อย แต่รับรองว่ากุจำมึมได้แม่นเลยแหละ^^)
-เอออ..กุยังไม่ทันได้ไปหามึมเลยนี่หว่า..เน๊อะ!!! (กุก๊ะอยากไปดูแลเหมือนกันนะไอ้เป๋)
อ่ะ!
สุดท้ายแล๊ะ
-กุรักมึมจังเบ้น^^
นักข่มขืนประจำฟาร์มหมูของกุ
ปล.ไว้ว่างๆ กุจะไปหลอนมึมเล่นน๊ะ งิงิ :p
ฝันดีเมิงงง...
..........................................
ปัจจุบัน ย้ายอาชีพจากนักข่มขืนประจำฟาร์มหมู
มาเป็น ผู้ควบคุมการเทขยะอวกาศ
คำว่า เมิง ถูกใช้ แทนด้วย มึม Hear แทนโดยรอยยิ้มของลิง
เรื่องจริงนี้ไม่ได้แต่งเติมใดๆจากเมลล์ต้นฉบับ ยกเว้นคำหยาบที่ต้องปรับให้อ่านเข้าใจ
ถ้าย้อนเวลาได้ คุณจะอยากกลับไปแก้ไขมันไหม?
นี่เป็นเมลล์ จากเค้า(ญ) ส่งถึงผม
...................................
เกริ่นก่อนน..
ตอนแรกอ่ะ กุกะพิมในเอ็มไว้ให้มึมอ่าน
แต่พอกุพิมไปได้ซักพักนึง ข้อความ
ละกุกะพิมทีเดียวไง
กุเลยต้องมาใช้วิธีส่งมาทางเมลล์แทน งิงิ
วันนี้กุจะส่งไรให้มึมอ่าน แทนเพลง1เพลงละกันเน๊อะ(ถ้าเปนเพลงคงชื่อ เพลงสุดท้ายย..)
อ่ะ!
พร้อมนะ..
5
4
3
2
1
อ่านโลดด!!
กุมาลามึมนะเบ้น กุคิดอยุ่นานว่าจะพิมคุยกะมึม
แต่ไม่เอาดีกว่า วันนี้กุปล่อยมึมฟรี (จากไปแบบให้รู้เดี๋ยวมันไม่เท่)
ตอนนี้มึมคงกะลังเพลิดเพลินกะนมมหึมาของมึมอยู่
(แต่กุสงสัยว่ามึมคงสุขปนทุกข์เล็กๆเวลาตึง หึหึ)
แต่มึมมีความสุขก๊ะดีแระ กุก้อกะจะบอกมึมเหมือนกันว่ากุคงไม่ได้ออนเอ็มแล้ว
โลกอีกใบของกุคงยุติลงแล้ว(กุไม่แน่ใจว่าใช้คำว่าตลอดไปได้รึป่าว)
เหตุผลนั้นมึมไม่ต้องรู้ก๊ะด้ายเนอะ มึมจำแต่เรื่องดีๆพอ
แต่กุจะบอกว่ากุดีใจที่เจอมึมเบ้น
กุอยากขอบคุณอะไรก้อแล้วแต่ที่ทำให้วันนั้นมึมออนเอ็มแล้วแอดกุมา
ขอบคุณที่มึมขาหัก(ดีใจมั๊ยยย? อิอิ)
ขอบคุณระยะเวลา1เดือนที่กุได้เจอมึม
กุอยากจะบอกมึมว่า มึมเปนมนุดคนเดียวในดาวโลกที่กุคุยได้อย่าง
(เปนครั้งแรกที่กุรู้สึกว่ากุใช้ภาษาได้คุ้มเหยๆ และสำนึกในบุญคุณพ่อขุนรามที่ประดิษฐ์อักษรไทยและคิดค้นภาษาพูดได้สะใจกุเหลือเกิน)
แต่ก้อนั่นแหละ กุสบายใจสุด และกุนั่งยิ้มหน้าคอมได้บ่อยที่สุด
กุเคยคิดว่าถ้ากุไม่อยู่ ไม่มีกุละมึมจะเหงามั๊ย?
กุห่วงมึมเบ้น แต่ตอนนี้กุสบายใจแระ ที่มึมอยู่ได้
เพราะมนุดถูกออกแบบมาให้เปนสัตว์สังคมและสามารถเอาตัวรอด(จากความเหงา)ได้ตามสัญชาติญาณอยู่แระ
(อย่างที่มึมกะลังเพลินเพลินกะอวัยวะเด้งดึ๋งคล้ายถุงลมนิรภัยขนาดยักษ์นั่นอยู่ในตอนนี้)
กุไม่พูดคำลานะเบ้น แต่ถ้ามึมเหนกุออนนั่นอาจจะหมายถึงกุตัวปลอม(เหมือนจะขำแต่กุขำไม่ออกแฮะ เห่อๆ)
กุดีใจที่ได้เจอมึมเบ้น กุขอให้ขามึมหายไวๆ มึมจะได้ออกไปลั๊นลาโลดแล่นบนแผ่นฟิลม์ได้อีก หึหึ
กุคงคิดถึงแย่..
คิดถึงมนุดหัวสกินเฮดเบอร์0(ป่านนี้ผมคงยาวแล้ว)ที่มีความหื่นกระหายและมีแอลกอฮอล์อยู่ในกระแสเลือดตลอดเวลา
คิดถึงไอ้เป๋น้อยๆที่มีมุมน่ารักเล็กๆและอบอุ่นจังเวลามึมอยู่กะป๊า
คิดถึงสัดเบ้นที่ไม่เคยรักษาคำพูดกะกุเล๊ยย ทั้งที่กุหงุดหงิด ที่มึมคุยไม่รู้เรื่องแต่กุก๊ะยัง
มึมมีดีหลายอย่างเบ้น หัวสมองก้อนนี้ของยังสร้างสรรอะไรได้อีกเยอะ กุเชื่ออย่างนั้น กุเชื่อมึม!
เพราะงั้นมึมอย่าเหงา อย่าเก็บไรมาคิดมากมายให้รกสมองมึม
(บางทีที่มึมพูดถึงเมียเก่าแต่ละคน กุก๊ะแอบรำคานเหมือนกัน เอิ้กๆๆ)
มึมสอนให้กุโตขึ้น(ตอนไหนวะ?)
มึมทำให้กุรู้ว่ากุนี่ก้อโรคจิตเหมือนกัน หึหึ
ตลอดเวลาที่คุยกะมึมกุมีความสุขมากกเบ้น
เหมือนกุมีโลกใสๆของกุกะมึม กุไม่ต้องคิด
มันมีพื้นที่มากพอสำหรับไว้ให้จินตนาการกุได้วิ่งเล่นตลอดเวลา อย่างเสรี
ทุกๆวันเราต้องแลกเพลงกันฟังวันละ1เพลง ละมึมก้อนับถอบหลัง ละเราก้อฟังเพลงพร้อมกัน(น่ารักดี)
แต่กุมักจาหาเพลงมะเจอเสมอๆ แล้วบางทีกุเจอกุก้อ
(แต่มึมก้อยังคงนับเหมือนเดิมทุกครั้งที่ฟัง มึมนี่เสมอต้นเสมอปลายดีจัง^^)
(อ่าา..ตี5:57 ออฟไลน์ไปแล้ว..)
กุเคยถามมึมว่า.."ปกติทุกๆวันที่เราต้องแลกเพลงกันฟังวันละ1เพลงอ่ะ ถ้าเกิดกุหายไป365วันกุไม่ต้องส่งให้มึม365เพลงเลยเหล๋อ?"
มึมก๊ะตอบกุว่าไงจำได้ป่าวว??
มึมบอกว่า.."ถ้าในนรกมันมี365ก้อตามนั้นเลยค่ะเลดี้เอมขา แต่ของกุมันมี1000วันแน่ะ เพราะงั้น1000เพลง" -0-
(ละตกลงนี่กุต้องส่งย้อนหลังให้มึมกี่เพลงเนี่ยยย???)
(เอาเปนว่า..มึมก๊ะฟังเพลงทุกเพลงในโลกที่มี ที่คิดว่ากุชอบละกุจาส่งให้มึมละกัน กุฝากมึมเปนธุระให้หน่อยน๊ะ)
กุจะพูดอะไรต่อดี?....(เหมือนกุมาลาตายยังไงไม่รู้เนอะ)
เออออ..นึกออกล๊ะ
กุจะบอกมึมว่ากุฝันถึงด้วยเว้ย ตั้งคืนนึงแน่ะ
ไม่ดิ่ แป๊บนึงที่กุเผลอหลับตอนกุคุยกะมึมละมึมหลุดมาอยู่ในฝันกุ
กุเหนตัวมึมด้วยเว้ย(เพราะกุเคยเหนรูป) แต่กุไม่ได้ยินเสียง(เพราะกุไม่เคยได้ยินเสียงมึม)ภาพฝันกุเลยไม่สมบูรณ์ หะๆ
กุกะนอนต่อ ละดูดิ๊ว่ามึมยังอยู่มั๊ย แต่ก๊ะม่ายมีแฮะ ฮ่าๆมึมนี่เฮี้ยนจิง!
(นี่กุพิมยาวขนาดนี้เลยเหลอวะ
กุจะพูดไรต่อดีล่ะ???
กุคิดได้แต่คำพูดเดิมๆอ่ะ
-กุคงคิดถึงมึมแย่..(กุใจหายนะเนี่ย ทำเปนเล่นไป*^*)
-ดูแลตัวเองดีๆนะมึม(หน้าที่ทำลายแอลกอฮอล์ปล่อยให้เปนหน้าที่ลูกหลานชาวบ้านมั่งกะได้มั๊ง)
-มึมกินข้าวบ้าง อย่า-แต่เบียร์(อย่าหวังอ้วนด้วยวิธีนี้เลยกุขอ)
-มึมจะยังคงนอนแอ้งแม้งอยู่ในความทรงจำของกุตลอดไป(ถึงกุจะขี้ลืม เพราะเมมในสมองกุน้อย แต่รับรองว่ากุจำมึมได้แม่นเลยแหละ^^)
-เอออ..กุยังไม่ทันได้ไปหามึมเลยนี่หว่า..เน๊อะ!!! (กุก๊ะอยากไปดูแลเหมือนกันนะไอ้เป๋)
อ่ะ!
สุดท้ายแล๊ะ
-กุรักมึมจังเบ้น^^
นักข่มขืนประจำฟาร์มหมูของกุ
ปล.ไว้ว่างๆ กุจะไปหลอนมึมเล่นน๊ะ งิงิ :p
ฝันดีเมิงงง...
..........................................
ปัจจุบัน ย้ายอาชีพจากนักข่มขืนประจำฟาร์มหมู
มาเป็น ผู้ควบคุมการเทขยะอวกาศ
คำว่า เมิง ถูกใช้ แทนด้วย มึม Hear แทนโดยรอยยิ้มของลิง
เรื่องจริงนี้ไม่ได้แต่งเติมใดๆจากเมลล์ต้นฉบับ ยกเว้นคำหยาบที่ต้องปรับให้อ่านเข้าใจ