เริ่มเรื่องเลยนะครับ
เรื่องมันมีอยู่ว่าผมได้ไปตกหลุมรักทหารคนนึงซึ่งเราได้รู้จักผ่านมาอีกทีหน้าตาเค้าก็เหมือนผู้ชายทั่วๆไปเค้าเข้ามาครั้งแรกโดยการที่จะจีบเพื่อนของผมทีแรกผมก้ไม่ได้อะไร แต่เพื่อนผมไม่ได้ชอบเค้าสักเท่ารัยอยู่มาวันนึงเราได้ไปนั่งกินเหล้าด้วยกันผมรู้สึกประทับใจเค้าตรงที่ว่าวันนั้นผมไปงานแต่งมาแล้วผมใส่รองเท้าผ้าใบเหมือนรองเท้ามันจะกัดเท้าผม ผมเลยบอกในวงเหล้ามาเดียวมานะไปซื้อรองเท้าแตะที่โลตัสก่อนไม่ไหวเจ็บเท้าแล้วก้มีเสียงดังขึ้นมาว่าไม่ต้องหรอกเดียวเอารองเท้าเราไปใส่แล้วคืนนั้นเค้าก้ไม่ได้ใส่รองเท้าผมรู้เริ่มชอบเค้าเข้าแล้วสิ ก็นั่งกินเหล้ากันไปจนเหมือนเค้าเริ่มเมาเค้าก็เริ่มจับมือผมใต้โต๊ะตอนนั้นใจผมเต้นแรงมากเค้าเลยบอกผมว่าขอซบไล่หน่อยได้ไหมผมก็บอกว่าได้ แต่เค้าเป้นคนน่ารักเพื่อนในกลุ่มชอบแกล้งเค้าแล้วผมก้จะปกป้องเค้าแล้วเค้าก็บอกว่าวันนี้ขับรถไปส่งเค้าหน่อยนะผมก็รับปากเค้าว่าได้แล้วนี้ก็คือจุดเริ่มต้นของการที่ทำให้ผมลืมเค้าไม่ได้แม้แต่วันเดียวผมเป็นคนขับแล้วเค้าก้นั่งข้างๆขับรถออกจากร้านเหล้าได้สักพักเค้าบอกผมว่าขอนอนตักหน่อยได้ไหมผมตอบไปแบบไม่คิดเลยว่าได้ ซึ่งตอนนั้นขับรถยนเวลาจะเหลี่ยวทีลำบากมากแต่ผมก้พยายาม แล้วก้พูดขึ้นมาว่าหนาวเราก้ถามเค้ากลับไปว่าเดียวปิดแอร์ให้ไหมเค้าไม่ต้องหรอกเดียวเทอร้อนตอนนั้นมันทำให้เรารักเค้ามากขึ้นแล้วเค้าก้พูดต่อว่าขอจับมือหน่อยได้ไหมเราก้เลยจอดรถคุยกันตรงชายทะเลสักพักนึงด้วยความ
ของผมด้วยละผมขอเค้าจูบเค้าก็ให้ผมจูบนะ พอจูบเสดเค้าบอกผมว่าเรายังลืมเพื่อนเทอไม่ได้อะ ตอนนั้นเราเสียใจมาก เราขับรถไปส่งเค้าทั้งน้ำตา พอถึงที่พักเค้าบอกว่าเดียว7โมงโทรมาปลุกด้วยนะเราก็รับปากไปว่าได้ซึ่งตอนนั้นมันแค่ตี5ผมก้บ้านมาผมก้นั่งรอเวลาจน7โมงผมก้โทรไปหาเค้าแต่เค้าไม่รับสายผมก้ไม่คิดไร คิดว่าเค้าคงไม่ไปทำงานเพราะเค้าเมามาก เราก้ทักไลน์หาเค้าทั้งวันจนเค้าตอบกลับมาว่าไม่สบายง่วง ดูเค้าแปลกๆไปเราก้ไม่คิดไรคิดว่าเค้าคงอยากพักจนได้3วันมีข้อความไลน์เด้งมาว่าเลิกยุ่งกับเราเหอะตอนนั้นเราเหมือนบ้าไปเลยโลกเหมือนหยุดหมุนเราเมาทุกวันเพื่อนให้ลืมเค้าเมาหนักเค้าจนเราเหมือนคนบ้า เราขึ้นขั่นวายน้ำทะเลหน้าร้านเหล้าแต่สิ่งที่เราเหนคือเพื่อนเค้าวายน้ำมารับเรากลับเราเมาขาดสติทุกวันเราเก็บตัวในห้องไม่ออกไปไหนข้าวไม่กินเราทำร้ายตัวเองจนแม่เราทนไม่ไหวให้น้องชายเราเอาโทรหาเพื่อนของเค้าถามว่าเราเป้นรัย จนเพื่อนเรามาเล่าให้แม่เราฟังทุกอย่าง เราคิดเสมอว่าเวลาผ่านไปเราคงลืมเค้าได้แต่กลับกันเรากลับจำทุกเรื่องราวที่ผ่านมา มันตอกย่ำเราทุกวันเราอยากเจอเค้ามากแต่มันก็สายไปแล้ว เค้าต้องย้ายกลับไปประจำการที่ดอนเมือง
ปล.เราอยากรู้ว่าจะมีทางไหนที่ลืมเค้าได้บ้าง ตอนนี้คงามรุ้สึกเราแย่จริงๆ
รักครั้งนึงที่เจ็บไม่มีวันลืม
เรื่องมันมีอยู่ว่าผมได้ไปตกหลุมรักทหารคนนึงซึ่งเราได้รู้จักผ่านมาอีกทีหน้าตาเค้าก็เหมือนผู้ชายทั่วๆไปเค้าเข้ามาครั้งแรกโดยการที่จะจีบเพื่อนของผมทีแรกผมก้ไม่ได้อะไร แต่เพื่อนผมไม่ได้ชอบเค้าสักเท่ารัยอยู่มาวันนึงเราได้ไปนั่งกินเหล้าด้วยกันผมรู้สึกประทับใจเค้าตรงที่ว่าวันนั้นผมไปงานแต่งมาแล้วผมใส่รองเท้าผ้าใบเหมือนรองเท้ามันจะกัดเท้าผม ผมเลยบอกในวงเหล้ามาเดียวมานะไปซื้อรองเท้าแตะที่โลตัสก่อนไม่ไหวเจ็บเท้าแล้วก้มีเสียงดังขึ้นมาว่าไม่ต้องหรอกเดียวเอารองเท้าเราไปใส่แล้วคืนนั้นเค้าก้ไม่ได้ใส่รองเท้าผมรู้เริ่มชอบเค้าเข้าแล้วสิ ก็นั่งกินเหล้ากันไปจนเหมือนเค้าเริ่มเมาเค้าก็เริ่มจับมือผมใต้โต๊ะตอนนั้นใจผมเต้นแรงมากเค้าเลยบอกผมว่าขอซบไล่หน่อยได้ไหมผมก็บอกว่าได้ แต่เค้าเป้นคนน่ารักเพื่อนในกลุ่มชอบแกล้งเค้าแล้วผมก้จะปกป้องเค้าแล้วเค้าก็บอกว่าวันนี้ขับรถไปส่งเค้าหน่อยนะผมก็รับปากเค้าว่าได้แล้วนี้ก็คือจุดเริ่มต้นของการที่ทำให้ผมลืมเค้าไม่ได้แม้แต่วันเดียวผมเป็นคนขับแล้วเค้าก้นั่งข้างๆขับรถออกจากร้านเหล้าได้สักพักเค้าบอกผมว่าขอนอนตักหน่อยได้ไหมผมตอบไปแบบไม่คิดเลยว่าได้ ซึ่งตอนนั้นขับรถยนเวลาจะเหลี่ยวทีลำบากมากแต่ผมก้พยายาม แล้วก้พูดขึ้นมาว่าหนาวเราก้ถามเค้ากลับไปว่าเดียวปิดแอร์ให้ไหมเค้าไม่ต้องหรอกเดียวเทอร้อนตอนนั้นมันทำให้เรารักเค้ามากขึ้นแล้วเค้าก้พูดต่อว่าขอจับมือหน่อยได้ไหมเราก้เลยจอดรถคุยกันตรงชายทะเลสักพักนึงด้วยความ
ปล.เราอยากรู้ว่าจะมีทางไหนที่ลืมเค้าได้บ้าง ตอนนี้คงามรุ้สึกเราแย่จริงๆ