สวัสดีค่ะทุกคน
     ตอนเด็กๆคุณครูที่โรงเรียนมักถามว่า "โตขึ้นอยากเป็นอะไร?" มันเป็นคำถามที่เราเองก็ไม่รู้ว่าในอนาคตเราจะได้เป็นจริงๆมั้ย ตอนเด็กๆบางคนอาจจะไม่ได้ฝันที่จะเป็นตามที่บอกครูไป เพราะแค่บอกกับครูเพื่อให้ได้คำตอบตอนที่ครูถาม ก็เท่านั้นเอง
     ตั้งแต่ห้าขวบจนตอนนี้จะสิบหกปีแล้ว คำถามนี้ยังวนเวียนในสมอง แต่เราก็ยังหาคำตอบไม่ได้สักทีว่าโตขึ้นอยากเป็นอะไรจริงๆ จนถึง ณ วันที่ดิฉันเขียนกระทู้นี้ขึ้นมา ดิฉันคิดว่า อาชีพที่เราจะทำในอนาคต ควรเป็นอาชีพที่ควรมีความสุขกับมัน แต่ถ้าทุกคนสังเกตดีๆ อาชีพที่ทุกคนทำแล้วมีความสุขตลอดกับมัน ไม่มีสักอาชีพ กรณีของดิฉัน ตอนเด็กๆ อยากเป็นไกด์เพราะคิดว่าอยากเที่ยวรอบโลกฟรี แถมได้เงิน พอโตขึ้นมาหน่อยก็อยากเป็นครูสอนศิลปะเพราะตอนนั้นชอบวาดรูปมากๆ แต่โดนครูแซวและโดนเพื่อนล้อ แต่ตอนนั้นก็ยังไม่ค่อยชอบทำกิจกรรม เพราะอาย และไม่กล้าไปไหนมาไหนคนเดียวด้วย พอโตขึ้นมาอีกหน่อยก็อยากเป็นครูสอนคณิคศาสตร์หรือทำงานทางคณิตศาสตร์เพราะเข้าใจคณิตศาสตร์ แต่พอย้ายมาขึ้นม.4 รร.ใหม่มารู้สึกว่าเราไม่เก่งสักด้านเลย พอไม่เข้าใจอันไหนเพื่อนก็ไม่ช่วยอธิบายให้ แต่อธิบายให้กับคนอื่น คือดิฉันมีเพื่อนสนิทในกลุ่มเดียวกัน 4 คน มีอยู่คนหนึ่งที่พอเรียนไปได้ เก่งพอควร ตอนเราสนิทกันใหม่ๆ เมื่อดิฉันถามอะไรก็จะอธิบายให้เข้าใจแต่พอนานๆไป เริ่มอธิบายพอที่ดิฉันรู้อยู่ก่อนแล้วเหมือนอ่านตามในชีทไม่ขยายความ พอขอให้สอนอีกแบบขยายความ กลับอ้างว่าเคยมีประสบการณ์ สอนเพื่อนแล้วเพื่อนแบบไม่ขอบคุณประมาณว่า บอกคนอื่นว่าอ่านเอง เลยไม่อยากสอน แต่พอคนอื่นที่ไม่ใช่คนในกลุ่มมาถาม กลับบอกหมดเปลือก มันยิ่งทำให้ไม่เข้าใจวิชาที่ยากๆไม่เคยเรียน แล้วที่บ้านของดิฉันสนับสนุนให้เป็นหมอ ตำรวจ แพทย์ทหาร หรืออาชีพที่มั่นคง ดิฉันคิดว่ามันต้องมีอาชีพที่ดีกว่าหมอ เพราะทางบ้านยุยงมาก จึงคิดว่าจะทำอาชีพที่ทางบ้านโอเคและดิฉันมีความสุขด้วย ดิฉันคิดว่าอยากทำอาชีพ ตำรวจท่องเที่ยว ทุกคนคิดว่าไงค่ะ ช่วยบอกคณะที่ควรเรียน จบมาทำงานยังไงด้วยนะค่ะ


สงสารเด็ก ม.4 ตัวน้อยๆที่ปวดหัวทุกครั้ง เมื่อคนรอบข้างพูดถึงคณะที่อยากเรียนต่อ อาชีพให้อนาคตด้วยนะค่ะ

หากพิมพ์ผิดประการใดขออภัยด้วยค่ะ