รู้สึกว่าพื้นฐานตัวเองเป็นคนที่นิสัยขอบเขตกว้างมาก
ถ้าใครดีด้วย หรือไม่ได้มาทำร้ายเรา ก็จะดีด้วยปกติ ค่อนข้างจะ kind มากกกกในระดับนึงด้วยซ้ำ
kind จนคนที่สนิทด้วยมากๆมักล้ำเส้นกันบ่อยๆ แล้วก็จะเป็นกันแทบทุกคน
ดีด้วยมากๆ จนเคยตัว โดนเอาเปรียบ โดนข่มสารพัด ถ้าเป็นคนสนิทมักจะทำแบบนี้กับเราแทบทุกคน
สุดท้ายก็จะโดนเราเท โดนเราตีตัวห่างออกไป ไม่ได้ไปทำร้ายเค้าคืนแต่อย่างใด
แต่เวลามีใครมาร้ายใส่ หรือมาจงใจเอาเปรียบ เราก็จะร้ายกลับเช่นกัน
แล้วก็มากกว่าเป็นเท่าตัว จะไม่จบจนกว่าจะได้ยินคำขอโทษที่จริงใจ โดยเฉพาะเรื่องความรัก
คนที่พยายามจะมาปั่น มาแย่ง มาทำเนียน
ถึงรู้ว่าฝ่ายเราไม่ได้อะไร แต่เป็นนิสัยส่วนตัว ที่ไม่ชอบให้ใครมาแหยมในเรื่องแบบนี้
ออกแนวฆ่าได้หยามไม่ได้ แต่ไม่เคยทำใครก่อน
เราเหมือนเกิดมาผิดยุคเลย(เราอายุ20ต้นๆ) บอกตรงๆว่าเราเกลียดยุคนี้มาก
ฉาบฉวย ใจง่าย มั่ว เดี๋ยวคนนู้นเซ้งคนนี้ต่อจากเพื่อน
เดี๋ยวก็พี่น้อง เดี๋ยวก็เพื่อนสนิท อะไรๆต่างก็พาไปสู่การนอกใจได้ง่าย
ไหนจะค่านิยมที่แซวได้ไม่อั้น ไม่ผิด ไม่รู้ลิมิต แต่คนฟังไม่ชอบก็ผิด เพราะดันเก็บเอาไปคิดเอง
เช่น เพื่อนแฟนชวนแฟนไปซื้อบริการทางเพศ พอเราทราบ ก็บอกว่าแค่ล้อเล่น
เราคงล้าสมัยไป ไม่รู้ว่าเรื่องพวกนี้มันเป็นเรื่องราวดีๆ หรือเรื่องธรรมดาสำหรับคู่รักตั้งแต่เมื่อไหร่
สังคมประเทศอื่นเค้านิยมทำแบบนี้กันไหม
เวลามีแฟนก็ไม่เคยจะมองใคร ไม่ใช่เกรงใจหรืออะไรด้วย
มันเป็นไปด้วยตัวมันเอง ไม่ว่าแฟนเราจะเป็นยังไงก็รัก
เหมือนว่าจะมีแค่คนส่วนน้อย ที่หนักแน่น
ใครรู้สึกว่าตัวเองเป็นคนประเภท ดีสุดขั้ว ชั่วสุดขีดบ้างคะ
ถ้าใครดีด้วย หรือไม่ได้มาทำร้ายเรา ก็จะดีด้วยปกติ ค่อนข้างจะ kind มากกกกในระดับนึงด้วยซ้ำ
kind จนคนที่สนิทด้วยมากๆมักล้ำเส้นกันบ่อยๆ แล้วก็จะเป็นกันแทบทุกคน
ดีด้วยมากๆ จนเคยตัว โดนเอาเปรียบ โดนข่มสารพัด ถ้าเป็นคนสนิทมักจะทำแบบนี้กับเราแทบทุกคน
สุดท้ายก็จะโดนเราเท โดนเราตีตัวห่างออกไป ไม่ได้ไปทำร้ายเค้าคืนแต่อย่างใด
แต่เวลามีใครมาร้ายใส่ หรือมาจงใจเอาเปรียบ เราก็จะร้ายกลับเช่นกัน
แล้วก็มากกว่าเป็นเท่าตัว จะไม่จบจนกว่าจะได้ยินคำขอโทษที่จริงใจ โดยเฉพาะเรื่องความรัก
คนที่พยายามจะมาปั่น มาแย่ง มาทำเนียน
ถึงรู้ว่าฝ่ายเราไม่ได้อะไร แต่เป็นนิสัยส่วนตัว ที่ไม่ชอบให้ใครมาแหยมในเรื่องแบบนี้
ออกแนวฆ่าได้หยามไม่ได้ แต่ไม่เคยทำใครก่อน
เราเหมือนเกิดมาผิดยุคเลย(เราอายุ20ต้นๆ) บอกตรงๆว่าเราเกลียดยุคนี้มาก
ฉาบฉวย ใจง่าย มั่ว เดี๋ยวคนนู้นเซ้งคนนี้ต่อจากเพื่อน
เดี๋ยวก็พี่น้อง เดี๋ยวก็เพื่อนสนิท อะไรๆต่างก็พาไปสู่การนอกใจได้ง่าย
ไหนจะค่านิยมที่แซวได้ไม่อั้น ไม่ผิด ไม่รู้ลิมิต แต่คนฟังไม่ชอบก็ผิด เพราะดันเก็บเอาไปคิดเอง
เช่น เพื่อนแฟนชวนแฟนไปซื้อบริการทางเพศ พอเราทราบ ก็บอกว่าแค่ล้อเล่น
เราคงล้าสมัยไป ไม่รู้ว่าเรื่องพวกนี้มันเป็นเรื่องราวดีๆ หรือเรื่องธรรมดาสำหรับคู่รักตั้งแต่เมื่อไหร่
สังคมประเทศอื่นเค้านิยมทำแบบนี้กันไหม
เวลามีแฟนก็ไม่เคยจะมองใคร ไม่ใช่เกรงใจหรืออะไรด้วย
มันเป็นไปด้วยตัวมันเอง ไม่ว่าแฟนเราจะเป็นยังไงก็รัก
เหมือนว่าจะมีแค่คนส่วนน้อย ที่หนักแน่น