หนูอายุ 18 ปีแล้วมีแฟนคนแรกนิมันผิดมากไหมคะ(เรากับแฟนไม่มีอะไรนอกลู่นอกทางเกินเลยกันเลยค่ะ)

คือตอนนี้หนูอายุ 18 ปีแล้วและกำลังเรียนอยู่ ก็จริงค่ะหนูว่าวัยนี้ไม่เหมาะต่อการมีแฟน แต่ความรักมันห้ามกันไม่ได้หรอกค่ะ หนูเคยเกือบจะคบเป็นแฟนกับหลายๆคนแต่หนูก็ไม่ได้คบกันดับเขาเพราะคำว่าพ่อห้ามไม่ให้มีแฟน หนูเลยตัดสินใจบอกเลิกทุกครี้งที่มีคนเข้ามาแม้ว่าบางคนหนูจะชอบมากๆ พอมาวันนี้หนูคุยและคบกับผู้ชายคนหนึ่ง (จะว่าแอบคบก็ได้ค่ะ) ตอนนี้เราคบกันมาได้ เกือบ 1 ปีแล้วค่ะ เขาก็ดีค่ะ ให้เกรียติเรา หนูก็ไม่รู้หรอกค่ะว่าความรักหนูกับเขาจะไปได้ไกลขนาดไหน พ่อจะรู้เมื่อไหร่ แต่หนูกับเขาไม่ได้มีอะไรเกินเลยนะคะเขาให้เกรียติหนูมาก หนูไม่อยากเสียเขาไปค่ะ จะว่าไปเขาคือแฟนคนแรกของหนูค่ะ เพราะคนที่ผ่านๆมาเขาแค่เข้ามาจีบเราแต่เราก็ปฏิเสธไปแบบที่บอกอ่ะค่ะ  หนูมีแฟนก็ไม่ได้ทำให้ผลการเรียนตกต่ำเลยนะคะ กลับเพิ่มขึ้นด้วยซ้ำ แต่หนูว่าพ่อคงไม่เข้าใจ หนูไม่รู้จะทำไงกับชีวิตต่อไปดีค่ะ ถ้าจะไม่มีแฟนแบบที่พ่อบอกโดยการตัดใจหนูก็ทำไม่ได้ หนูทำให้คนที่หนูรักเสียใจไม่ได้ ถ้าจะคบต่อก็กลัวพ่อจะรู้ หนูก็ไม่ได้อยากมีความรักหรอกนะคะ แต่มันมีแล้วหนูไม่รู้จะทำไงดี  ใครพอคิดทางออกช่วยได้หากแวะมาว่างๆก็ช่วยตอบให้หนูหน่อยนะคะ หนูคิดไม่ตกจริงๆ ขอบคุณค่ะ