สวัสดีคะทุกคน นี่เป็นกระทู้แรกในชีวิตเลยค่ะ ถ้าผิดพลาดยังไงก็ขอโทษด้วยนะค่ะ
เราเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนมาอยู่ต่างประเทศค่ะ นี่ก็มาอยู่ต่างประเทศได้เกือบปีแล้ว วางแผนจะอยู่ต่อและเรียนมหาลัยที่ต่างประเทศเลย ด้วยความที่เคยเป็นอิสระครั้งแรกในชีวิตเราเลยออกไปเที่ยวบ่อยมาก แต่ไม่ใช่เที่ยวผับอะไรนะค่ะ เพราะอายุยังไม่ถึง เข้าไม่ได้ แต่พอออกไปเราก็กลับบ้านดึกขึ้นเรื่อยๆ จนปัจจุบันถึงบ้านทีเกือบเที่ยงคืน ด้วยความที่นิสัยเราเหมือนเด็กน้อย อ่อนต่อโลกมาก เลยไม่มีใครไว้ใจเรากลับบ้านคนเดียว ทุกครั้งที่ไปเที่ยวกับเพื่อนจะมีเวรเปลี่ยนกันไปส่งเราที่บ้านเสมอ
จน 4 เดือนที่แล้วมีเด็กใหม่เข้ามาเรียนภาษาอังกฤษห้องเดียวกัน แต่เขาเข้ามาเป็นรุ่นน้องเราปีนึง แต่เขาอายุมากกว่าเราปีนึง(ซึ่งเป็นเรื่องปกติของคนจีนที่มาเรียนต่างประเทศ ที่จะมาเรียนม.4 แต่อายุ17-18 แล้ว) ขอแทนชื่อเขาว่า E แล้วกันคะ (คอร์สเรียนภาษาสำหรับเด็กอินเตอร์ของรร.ให้ทุกระดับชั้นเรียนรวมกัน ใครสอบผ่านแล้วก็ไม่ต้องมาเรียน)
แล้วเรากับE ก็สนิทกันมาก แล้วห้องเราก็มีนัดออกไปเที่ยวกันบ่อยๆ ซึ่ง E กับ เราจะไปด้วยเสมอ ตอนแรกก็ไม่ค่อยได้คุยกันเท่าไหร่ เริ่มคุยกันครั้งแรกคือตอนที่เราเลิกกับแฟนคนแรก ก็มี E คอยปลอบใจ แล้วก็เหมือนจะเป็นห่วงเรามาก แต่ตอนนั้นเราไม่ได้สนใจเพราะเราก็มีคนปลอบเยอะแล้ว (เราเป็นคนไม่ชอบร้องต่อหน้าเพื่อน กลัวเขาเป็นห่วง ต่อหน้าเพื่อนเราร่าเริงปกติมากจนเพื่อนนึกว่าคงไม่เป็นไร แต่ว่ากลับบ้านมาร้องตลอด แล้วเหมือน E จะสังเกตเห็นในจุดนั้น)
พอเวลาผ่านไปนานเข้าเราก็คุยกันบ่อยขึ้น มีโทรคุยบ้าง นัดมากินข้าวด้วยกันบ้าง ซึ่งส่วนมาก E จะเป็นคนนัดเรา เพราะ E รู้ว่าเราเป็นคนเดียวที่ใครชวนไปไหนก็ไปหมด ชวนง่าย555 ก็ไปกันสองต่อสองบ้าง สามคนบ้าง แล้วแต่โอกาศซึ่งเราเองเป็นคนที่มีเพื่อนผู้ชายเยอะมาก เอาเป็นว่าเพื่อนเราที่นี่มี่แค่1-2 คนที่เป็นผู้หญิง(จนสองคนนั้นมีแฟนเราเลยไม่ได้ออกไปไหนด้วยกันอีก) ก็เลยไม่ได้คิดอะไรมากมาย
แต่เริ่มรู้สึกแปลกๆ ตอนหลังๆว่า E ทำตัวเหมือนเราเป็นแฟนกันเลยค่ะ ทั้งมากอดคอบ้าง ลูบหัวบ้าง จับมือบ้าง โอบไหล่บ้าง แรกๆก็ไม่ยอมนะ แต่หลังๆเริ่มขี้เกียจเลยปล่อยเลยตามเลย เพราะเรามีความคิดที่ว่าถ้าเราทำแบบนั้นกับเพื่อนผู้หญิงได้ทำไมถึงทำกับเพื่อนผู้ชายด้วยไม่ได้ ?
แล้;muouhตอนหลังๆ E ก็ไปส่งเราที่บ้านตลอด ก่อนเราแยกกัน E ก็ชอบเข้ามากอด พอเราว่าเขาก็บอกว่าเป็นค่าแรงที่เขาอุตสาห์เดินมาส่งถึงบ้าน แล้วมีตอนที่เพื่อนคนอื่นสังเกตเห็นว่า ตอนดูหนังด้วยกัน E ชอบเอาหัวมาซบไหล่เรา แล้วเอามือเราไปจับบ้าง กอดบ้าง บางครั้งถึงกับจูบมือเราก็มี แต่เราทำเป็นไม่รู้ไม่เห็น ทุกวันนี้คือเดินจับมือกันเป็นเรื่องปกติไปแล้วค่ะ จนเขาคิดว่าเป็นแฟนกัน แต่พอคนอื่นถาม E ก็บอกว่าไม่ใช่ เพื่อนกันเฉยๆ
ปล.จริงๆเราก็มีคนที่ชอบอยู่แล้วเป็นรุ่นพี่ในโรงเรียน E ก็รู้ด้วย แล้ว E ก็เป็นพ่อสื่อให้ด้วยในบางที แต่ทุกครั้งที่ E ช่วยเรา E ชอบพูดเสมอเลยว่า ขอแค่เรามีความสุขเขาก็ไม่ขัดอะไร แต่เราแค่อย่าร้องไห้อีกก็พอ
เหมือนเพื่อนสนิทจะชอบเรา แต่ไม่กล้าถาม ทำไงดีคะ?
เราเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนมาอยู่ต่างประเทศค่ะ นี่ก็มาอยู่ต่างประเทศได้เกือบปีแล้ว วางแผนจะอยู่ต่อและเรียนมหาลัยที่ต่างประเทศเลย ด้วยความที่เคยเป็นอิสระครั้งแรกในชีวิตเราเลยออกไปเที่ยวบ่อยมาก แต่ไม่ใช่เที่ยวผับอะไรนะค่ะ เพราะอายุยังไม่ถึง เข้าไม่ได้ แต่พอออกไปเราก็กลับบ้านดึกขึ้นเรื่อยๆ จนปัจจุบันถึงบ้านทีเกือบเที่ยงคืน ด้วยความที่นิสัยเราเหมือนเด็กน้อย อ่อนต่อโลกมาก เลยไม่มีใครไว้ใจเรากลับบ้านคนเดียว ทุกครั้งที่ไปเที่ยวกับเพื่อนจะมีเวรเปลี่ยนกันไปส่งเราที่บ้านเสมอ
จน 4 เดือนที่แล้วมีเด็กใหม่เข้ามาเรียนภาษาอังกฤษห้องเดียวกัน แต่เขาเข้ามาเป็นรุ่นน้องเราปีนึง แต่เขาอายุมากกว่าเราปีนึง(ซึ่งเป็นเรื่องปกติของคนจีนที่มาเรียนต่างประเทศ ที่จะมาเรียนม.4 แต่อายุ17-18 แล้ว) ขอแทนชื่อเขาว่า E แล้วกันคะ (คอร์สเรียนภาษาสำหรับเด็กอินเตอร์ของรร.ให้ทุกระดับชั้นเรียนรวมกัน ใครสอบผ่านแล้วก็ไม่ต้องมาเรียน)
แล้วเรากับE ก็สนิทกันมาก แล้วห้องเราก็มีนัดออกไปเที่ยวกันบ่อยๆ ซึ่ง E กับ เราจะไปด้วยเสมอ ตอนแรกก็ไม่ค่อยได้คุยกันเท่าไหร่ เริ่มคุยกันครั้งแรกคือตอนที่เราเลิกกับแฟนคนแรก ก็มี E คอยปลอบใจ แล้วก็เหมือนจะเป็นห่วงเรามาก แต่ตอนนั้นเราไม่ได้สนใจเพราะเราก็มีคนปลอบเยอะแล้ว (เราเป็นคนไม่ชอบร้องต่อหน้าเพื่อน กลัวเขาเป็นห่วง ต่อหน้าเพื่อนเราร่าเริงปกติมากจนเพื่อนนึกว่าคงไม่เป็นไร แต่ว่ากลับบ้านมาร้องตลอด แล้วเหมือน E จะสังเกตเห็นในจุดนั้น)
พอเวลาผ่านไปนานเข้าเราก็คุยกันบ่อยขึ้น มีโทรคุยบ้าง นัดมากินข้าวด้วยกันบ้าง ซึ่งส่วนมาก E จะเป็นคนนัดเรา เพราะ E รู้ว่าเราเป็นคนเดียวที่ใครชวนไปไหนก็ไปหมด ชวนง่าย555 ก็ไปกันสองต่อสองบ้าง สามคนบ้าง แล้วแต่โอกาศซึ่งเราเองเป็นคนที่มีเพื่อนผู้ชายเยอะมาก เอาเป็นว่าเพื่อนเราที่นี่มี่แค่1-2 คนที่เป็นผู้หญิง(จนสองคนนั้นมีแฟนเราเลยไม่ได้ออกไปไหนด้วยกันอีก) ก็เลยไม่ได้คิดอะไรมากมาย
แต่เริ่มรู้สึกแปลกๆ ตอนหลังๆว่า E ทำตัวเหมือนเราเป็นแฟนกันเลยค่ะ ทั้งมากอดคอบ้าง ลูบหัวบ้าง จับมือบ้าง โอบไหล่บ้าง แรกๆก็ไม่ยอมนะ แต่หลังๆเริ่มขี้เกียจเลยปล่อยเลยตามเลย เพราะเรามีความคิดที่ว่าถ้าเราทำแบบนั้นกับเพื่อนผู้หญิงได้ทำไมถึงทำกับเพื่อนผู้ชายด้วยไม่ได้ ?
แล้;muouhตอนหลังๆ E ก็ไปส่งเราที่บ้านตลอด ก่อนเราแยกกัน E ก็ชอบเข้ามากอด พอเราว่าเขาก็บอกว่าเป็นค่าแรงที่เขาอุตสาห์เดินมาส่งถึงบ้าน แล้วมีตอนที่เพื่อนคนอื่นสังเกตเห็นว่า ตอนดูหนังด้วยกัน E ชอบเอาหัวมาซบไหล่เรา แล้วเอามือเราไปจับบ้าง กอดบ้าง บางครั้งถึงกับจูบมือเราก็มี แต่เราทำเป็นไม่รู้ไม่เห็น ทุกวันนี้คือเดินจับมือกันเป็นเรื่องปกติไปแล้วค่ะ จนเขาคิดว่าเป็นแฟนกัน แต่พอคนอื่นถาม E ก็บอกว่าไม่ใช่ เพื่อนกันเฉยๆ
ปล.จริงๆเราก็มีคนที่ชอบอยู่แล้วเป็นรุ่นพี่ในโรงเรียน E ก็รู้ด้วย แล้ว E ก็เป็นพ่อสื่อให้ด้วยในบางที แต่ทุกครั้งที่ E ช่วยเรา E ชอบพูดเสมอเลยว่า ขอแค่เรามีความสุขเขาก็ไม่ขัดอะไร แต่เราแค่อย่าร้องไห้อีกก็พอ