New LN Review: Eirun Last code: เทคนิคการนำเสนอที่น่าสนใจ


รูปจาก http://www.animagshop.net

วันที่ 9 กันยายน 1999 มีสิ่งมีชีวิตปริศนาขนากยักษ์ปรากฏตัวขึ้นพร้อมกัน 108 แห่งทั่วโลก
กัดกินผืนดิน สัตว์ พืช มนุษย์ ชีวิต
สัตว์ประหลาดเหล่านั้นถูกเรียกว่า “มาริส” ศัตรูของมนุษยชาติ
มนุษย์ได้ใช้ทุกอาวุธที่มี ทุกเทคโนโลยีคิดได้และทุกกลยุทธ์ที่มีผลสูงสุด เพื่อต่อต้านมาริสมาตลอด แต่มาริสเองก็วัฒนาการเผ่าพันธุ์ของตนได้อย่างรวดเร็ว เมื่อเวลาผ่านไป 50 ปี มนุษย์ก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของมาริสอีกต่อไป

ถูกกิน ถอยล่น ถูกกิน ถอยล่น ถูกกิน ถอยล่น แล้วมนุษยชาติก็จะถึงจุดจบในที่สุด

ถ้าไม่เกิดจุดผลิกผันขึ้นสองประการ
1. “เนเบอร์” เครื่องจักรสงครามที่มีอานุภาพสูงสุดเท่าที่มนุษย์เคยครอบครอง ไพ่ตายในการต่อต้านมาริส
2. การค้นพบว่ามีมนุษย์กลุ่มพิเศษที่มีแรงดึงดูดความสนใจของมาริสอย่างมาก โดยไม่ทราบสาเหตุว่าทำไหมแต่มนุษย์กลุ่มนี้จะตกเป็นเป้าการโจมตีของมาริสก่อนเสมอ มนุษย์กลุ่มพิเศษนี้ถูกเรียกว่า “เฮคซ่า”

สองสิ่งนี้ได้สร้างยุทธวิธีใหม่เพื่อดิ้นรนต่อสู้ชะตากรรมการสูญสิ้นเผ่าพันธุ์
รวบรวม “เฮคซ่า” จำนวนหนึ่งมาอยู่ร่วมกันพร้อมกองทัพและอาวุธที่ดีที่สุด ทันสมัยที่สุดอย่างเต็มพิกัด รวมถึง “เนเบอร์”  
สร้างจุดดึงดูดความสนใจ เป็นเหยื่อล่อการโจมตีของเหล่าสัตว์ประหลาดออกจากเมืองใหญ่

นกต่อติดอาวุธเพื่อล่อมาริสมาสังหาร

เกาะเทียม “ฟูจิที่ 2”
เป็นอีกวันของเหล่า นกต่อ ที่เต็มไปด้วยเลือด ควันปืน และซากศพ
แต่คราวนี้สถานการณ์เสียเลวร้าย “เนเบอร์” เสียท่า
ถ้าสูญเสีย “เนเบอร์” ไปล่ะก็จะไม่สามารถรักษาแนวป้องกันนี้ได้อีกต่อไป พร้อมชีวิตพลเรือนอีกราว ๆ 50,000 คนด้วย
แต่จู่ ๆ ก็มีเครื่องบินรบสีแดงขนาดใหญ่ไม่ทราบฝ่ายตกลงมาจากฟ้า
ด้วยการร้องขอความร่วมมือแก้มบังคับจากผู้บังคับบัญชา เครื่องบินไม่ทราบฝ่ายดังกล่าวจึงให้ความช่วยเหลือในการต่อต้านมาริส พร้อมแสดงพลังทำลายในระดับน่าตกใจได้เห็น

อาวุธรุ่นใหม่ที่ออกมาทดสอบภาคสนาม?
แต่เป็นเครื่องบินที่ใหญ่ไปหน่อยไหม รูปร่างก็ดูคุ้นคุ้นเหมือนเคยเห็นที่ไหนมาก่อน

"ขอบใจที่ช่วยนะคุณนักบินเครื่องบินปริศนา ช่วยบอกชื่อกับหน่วยที่สังกัดหน่อยได้ไหม"

"ราชอาณาจักรโคลเวอร์แห่งดวงจันทร์กองทัพไรน์ฮาร์ท___"

!!?

"กองพันแห่งทางช้างเผือกที่ 7  สังกัดเรือลาดตระเวนพิเศษเบกัสต้า___"

‘เฮ้ย เฮ้ย เฮ้ย เฮ้ย เฮ้ย เฮ้ย เฮ้ย เฮ้ย เฮ้ย’
‘จำได้ล่ะ ทั้งเครื่องนั้น ทั้งนักบิน ชุดที่ใส่ก็ด้วย คำพูดก็อีก’

"ร้อยเอก เอรุน บาแซท ครับ"

ใช่ เอรุน บาแซท จากการตูนอนิเมชื่อดัง “ดอล วอลซ์ เรเควียม”

ไอ้โอตาคุจูนิเบียวนี่มาจากไหนฟ่ะ






เรื่องนี้เป็นอีกเรื่องที่เขียนรีวิวยากครับ
ไม่ใช่เพราะหลีกเลี่ยงจุดที่ต้อง Spoil ไม่ได้
แต่เป็นเพราะจุดสำคัญต่าง ๆ ของเรื่องถูกวางไว้ตามจุดต่าง ๆ แบบลางๆ ก่อนจะมาเฉลยทีหลัง
ทำให้ถ้าเขียนถึงจุดนั้นอาจจะลดทอนอรรถรสในการอ่านได้
ผมเลยเขียนเรื่องย่อโดยไม่ให้ไกลไปจากสโคปของเรื่องย่อปกหลัง


เนื้อเรื่องไม่ได้สักแต่จะบู๊ล้างผลาญ
ประเด็นหลักของเรื่องเน้นไปที่อารมณ์ ความคิดของตัวละครแต่ละตัวมากกว่า
ตามที่บอกไป การพูดถึงเดินเรื่องของเรื่องนี้ค่อนข้างลำบาก พูดได้แต่ว่าเขียนได้สนุกและนำเสนอไอเดียที่น่าสนใจ
แต่ก็ยังไม่ทิ้งส่วนประกอบพิมพ์นิยมตามแนวตลาดอยู่

จุดที่ผมสนใจมากที่สุด นั่นคือภาพประกอบครับ
ถ้าพูดให้ถูกต้องเรียกว่า คัทซีน  น่าจะตรงกว่า

ถ้าใครเคยเล่นเกม RPG สมัย PS1  จะเคยเจอว่าใน event สำคัญตัวเกมจะตัดเข้าสู่ภาพยนตร์หรือ คัทซีน
ซึ่งสมัยนั้นเวลาตัดเข้าสู่คัทซีนจะเห็นได้ชัดมาก จริงๆสมัยนี้ก็ยังใช้เทคนิคนี้อยู่แต่เนียนจนเราไม่รู้สึกแล้วว่านั่นเป็น Movie ไม่ใช่  Real Time Render

เรื่องนี้ใช้เทคนิคภาพประกอบที่ผมไม่เคยเห็นในเรื่องอื่นๆมาก่อน โดยในฉากที่สำคัญนั้นแทนที่จะเป็นภาพประกอบเพียง 1 หน้าเรื่องนี้กลับใช้การ์ตูนสั้นความยาว 6-7 หน้าแทนการบรรยายด้วยข้อความ

ผมคิดว่าคนอ่านหลาย ๆ คนคงได้เจอปัญหาที่ว่า ไม่เข้าใจ หรือ นึกภาพที่คนเขียนบรรยาย ออกมาได้ไม่หมด
การใช้คัดซีนแบบนี้น่าทึ่งว่าช่วยให้เราเข้าใจภาพที่คนเขียนบรรยายออกมาได้ดีขึ้นเยอะ
เป็นเทคนิคที่น่าสนใจน่าศึกษาสำหรับวงการนิยายไทย ทั้ง Ln หรือไม่ใช่ Ln

สรุป 4 ดาว ครึ่งครับ หักครึ่งดาวเพราะไม่กล้าฉีกพิมพ์นิยมตามแนวตลาด
ผมแนะนำครับ

ปล.ผมได้พบเครื่องจักรสงครามที่ขับยากที่สุดเท่าที่เคยอ่านที่เรื่องครับ