สวัสดีคับเพื่อนๆชาวพันทิปทุกคน โพสต์นี้เป็นโพสต์แรกของผมผิดพลาดประการใดก็ขออภัยด้วยนะครับ
เรื่องรักต้องห้ามของผมมีอยู่ว่า....ผมเป็นชาวเขาเผ่าม้ง ซึงประเพณีของทางชนเผ่าม้งก็คือ...เราจะไม่สามารถแต่งงานกับคนที่มีนามสกุลเหมือนกันได้ คนที่มีนามสกุลเหมือนกันให้ถือเป็นพี่น้องกันทั้งหมด...กรณีนี้ให้ถือนามสกุลของฝ่ายพ่อเป็นหลัก(คนม้งจะใช้แซ่กันนะครับ) ยกตัวอย่างเช่น ปู่แซ่มี(ม้งมี) แต่ตอนหลังพ่อเปลี่ยนนามสกุลเป็นรุงโรจน์ ผมก็จะใช่นามสกุลพ่อคือรุ่งโรจน์ แต่ก็จะยังเป็นม้งมี ลูกผมก้อจะเป็นม้งมีเหมือนกัน (อาจจะงงนิดนึ่งนะครับ)คือถึงแม้คุณจเปลี่ยนนามสกุลยังไงคุณก็ยังได้ชื่อว่าเป็นม้งมีอยู่... คือทางเราจะถือว่าถ้าม้งเดียวกันแต่งงานกันก็จะเกิดความชิหายอะไรประมาณนั้น
แล้วเรื่องรักต้องห้ามฉบับของผมก็เกิดขึ้น....
ความรักของผมเกิดขึ้นกับผู้หญิงที่เป็นม้งแซ่เหมือนกัน เรารู้จักกันตอนที่ผมย้ายจากโรงเรียนหนึ่งมายังอีกโรงหนึ่ง(เอาตรงเลยนะครับผมโดนไล่ออก)
เธอเป็นน้องสาวกับคู่อริผมเองและครับ เธอเป็นผู้หญิงออกห้าวๆ เพราะบ้านเธอมีแต่เด็กผู้ชาย มีแต่พี่ผู้ชาย แล้วอริผมก็คือพี่ชายเธอ ครอบครัวของเธอค่อนข้างมีฐานะ ส่วนตระกูลเธอก็เป็นคนที่มีอิทธิพลในหมู่บ้าน เราสองคนเป็นม้งแซ่เดียวกัน (แต่ทางสายเลือดแล้วเราสองคนแถบจะไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันเลย)เธอเป็นผู้หญิงที่น่าแกล้ง(สำหรับผมนะ) แต่ไม่ค่อยมีคนกล้าแกล้งเธอหรอก...มีชายดุซะ 555+
เธอเป็นผู้หญิงที่ใครๆก็ไม่อาจเอื้อมเลยก็ว่าได้ เพราะชาตกุลเธอดี เรียนนค่อนข้างเก่ง มีพี่ชายเป็นนักเลงโต (พี่ชายทุกคนแม้จะเป็นนักเลงในหมู่บ้านแต่ก็ไม่ทิ้งการศึกษา เรียนจบสูงกันทุกคนการงานดีทุกคน) ถ้าคนอื่นรู้จักแค่ผิวเผินอาจจะดูเธอเป็นคนหยิ่งๆ แต่ความจริงแล้วเธอเป็นที่ตลก เฮฮา พูดเก่ง ติ้งต๊อง ...เราสองคนรู้จักกันเพราะเราเรียนห้องเดียวกัน เวลาผมไม่ค่อยมีตังผมมักจะไปขอตังเธอบ่อยๆ เธอก็ให้นะคับ
ผมเป็นเด็กเกเร ชอบหนีเรียน ไม่ชอบเรียน แต่เธอจะเป็นคนที่ลากคอผมให้มาเรียน ด่าให้ตั้งใจเรียน ไม่ให้สูบบุหรี่(เวลาผมสูบบุหรี่นะเห็นเธอเดินมาผมนี่กลัวยิ่งกว่าเห็นสารวัตรนักเรียนหรือตำรวจอีก555...เพราะเธอจะกระชากบุหรี่ออกจากปากผมทันทีพร้อมโยนบุหรีลงพื้นใช้เท้าขยี้แถบดึงหูแล้วบอกว่าสอนไม่เคยจำ..."น่ารักซะ") เวลามีงานกลุ่มเพื่อนคนอื่นจะไม่ยอมให้ผมอยู่กลุ่มด้วย แต่เธอตรงกันข้ามเธอจะดึงผมให้อยู่กลุ่มกับเธอตลอด..ทั้งๆที่มีเพื่อนคนอื่นอยากยุกลุ่มเดียวกับเธอตั้งมากมาย
เราสนิทกันมากจนผมไม่อยากเป็นอริกับพวกพี่เธอ...เพราะเธอรักพี่ชายเธอมากแล้วพี่ชายเธอก็รักเธอมากเหมือนกัน จนวันที่ผมโดนไล่ออกก็มาถึง...ผมโดนไล่ออกเพราะเรื่องชกต่อยกัน...เวลานั้นเธอไปอยู่เชียงใหม่(ช่วงปิดเทอมพ่อกับแม่เธอมักส่งตัวเธอไปอยู่กับญาติที่เชียงใหม่)เธอจึงไม่รู้เรื่องอะไรเลย..พอเธอกลับมาเธอก็รีบมาหาผม ถามหาสาเหตุพร้อมบอกกับผมว่าให้ไปเรียนต่อ เดียวเธอจะให้พ่อเธอช่วยเอง..เพราะเธออยากเรียนจบพร้อมกับเพื่อนทุกคน ผมเลยบอกว่าไม่เอา เพราะผมก็ไม่อยากเรียนด้วย...เราสองคนก็เลยห่างๆกันด้วยกันที่เราไม่เจอกันบ่อยเหมือนเมื่อก่อน จนเธอเรียนจบแล้วก็ไปเรียนต่อที่อื่น (ระหว่างนี้เราก็เจอกันบ้างตอนที่เธอปิดเทอมกลับมาบ้าน)
มีอยู่ปีหนึ่งเป็นช่วงปีใหม่ เธอก็กลับบ้านเราก็ทักทายกันตามปกติ...แต่ที่แปลกคือสายตาเธอมองมาที่ผม มันหวานๆอะครับ...จนเธอกลับไปเรียนแล้วโทรก็โทรกลับมาอ้ำๆอึ่งๆ...ผมเลยถามว่ามีอะไรรึเปล่า...เธอก๊ยังอ้ำๆอึ่งๆเหมือนเดิม...แล้วเธอก็พูกขึ้นว่า.."ถ้าฉันพูดไปแกต้องสัญญานะว่าแกจะเหมือนเดิม ไม่โกรธ"...ผมเลยตอบว่าได้ไม่มีทางโกรธหรอก...จากนั้นเธอก็พูด..."เอ่อฉันว่าฉัน เอ่อ"...ผมเลยพูดตัดบทเธอเลยว่า "แกชอบชั้นใช่มั้ย"...แต่ผมก็อดขำไม่ได้กับกับคำตอบหลังจากนั้นของเธอแหละว่า.."เห้ย!!!แกรู้ไงว่ะ"ร้องไห้555+)..ผมเลยบอกเธอไปว่า."ตาแกอะแสดงชัดซะขนาดนั้น ไม่รู้ก็ควายล่ะ" ผมดีใจมากเลยนะตอนที่เธอมาบอกชอบ... แต่ด้วยครอบครัวเธอสอนเธอในแบบที่คนม้งไม่ได้สอน เธอเลยไม่รู้ธรรมเนียมม้งมากเท่าใหร่นัก...ผมเลยบอกเธอว่า ผมดีใจนะที่เธอชอบผม แต่าเรารักันไม่ได้ เธอก็งงๆถามเหตุผม เลยอธิบายว่าตามที่ผมรู้ คือ***เพราะเราเป็นม้งเดียวกัน เราไม่สามารถรักกันมากว่าเพื่อนหรือพี่ได้***จากนั้นเธอก็เงียบไป(ผมคิดว่าเธอคงไปหาคำตอบจากพ่อแม่เธออะมั้ง)
เราก็คุยกันเหมือนเดิม จนผมลงไปทำงานกรุงเทพ ทำให้เราเจอกันบ่อยขึ้น จนเธอเรียนจบทำงาน (การงานที่เธอทำเป็นงานที่ดีเหมาะสมกับเธอ)เราเจอกันมากขึ้น..เธอก็เล่าเรื่องผู้ชายคนโน่น คนนี้ให้ผมฟังบ้าง แต่เธอเหมือนจะอาภัพรักก็เล่นอกหักตลอดเลย555+(ไม่ให้อกหักได้งัยก็เล่นเอาแต่ใจซะขนาดนั้น 555+มีแต่ผมเท่านั้นแหละที่ทนเธอได้)
ผมและเธอเจอกันบ่อยขึ้นเกือบทุกเดือน เราก็จะนั่งดื่มด้วยกัน บอกเลยเธอยังมีนิสัยน่ารักเหมือนเดิม เพื่อนของผมต่างก็ชอบเธอ อยากจีบเธอ..แต่เธอแทบจะไม่มองเพื่อนผมเลย55+...ยิ่งเวลาเธอเมานะยิ่งน่ารัก เวลาเธอเริ่มเมามักจะบอกผมว่าห้ามให้ใครแตะต้องตัวเธอนะ...เธอเป็นคนที่เมาแล้วหลับลึกเลยแหละ ครั้งแรกที่ผมดื่มกับเธอ เราดื่มกันที่ห้องเธอ สักพักเธอเริ่มเมาเธอก็บอว่า "ฉันเชื่อใจนายได้ใช่มั้ย" ผมตอบเธอว่า "เชื่อได้ซิ"...เรานั่งดื่มต่อ จนเธอหลับไป ผมก็อุ้มเธอไปนอนบนเตียง...บอกเลยนาทีนั้นผมพึ่งรู้ว่าตัวเองชอบเธอมาตั้งนานแล้ว..ชอบเธอตั้งแต่สมัยเรียน ที่แกล้งเธอบ่อย..ไม่ทำในสิ่งที่เธอไม่ชอบ(ไม่ใช่เพราะกลัวเธอหรอกแต่เพราะผมชอบเธอ) เวลาเห็นผู้ชายคนอื่นมานั่งไกล้เธอผมหงุดหงิดผมมักชอบไปนั่งเป็นก้าง...ผมพึ่งรู้ว่าผมชอบเธอมากขนาดใหน
หลังจากที่ผมอุ้มเธอไปนอนที่เตียงแล้ว ผมก็นอนลงข้างๆเธอ โอบกอดเธอจากด้านหลัง (ถ้าใครว่าผมฉวยโอกาศผมก็ไม่เถียงนะครับ)...เธอเป็นคนนอนไม่ค่อยดิ้นคือนอนท่าใหนก็ท่านั้นเลย...ผมโอบกอดเธอนอนจนถึงเช้าเลย...เธอตื่นเข้าห้องน้ำแล้วก็กลับมานอนที่เดิม ตอนแรกผมคิดว่าเธอจะด่าผมซะอีก..แต่เธอก็ไม่ด่าอะไร เธอกลับมานอนที่เดิมพร้อมกับห่มผ้าซะพักเธอก็หลับ ผมก็กอดเธออีก (ในใจผมตอนนั้นคืออยากให้เธอเมากับผมแบบนี้ทุกคืนจริงๆเลย 555+)...เราดื่มกันบ่อยๆจนเธอใว้ใจผม..แต่ผมเริ่มไม่ใว้ใจตัวเอง
ตอนหลังมีครั้งหนึ่งเธอเมามาจากที่อื่นมาหาผม...แต่ครั้งนี้ต่างจากครั้งอื่น ปกติเธอจะใส่แค่เสื้อยืดกางเกงขาสั้น น่าสด แต่ครั้งนี้เธอมาในสภาพแต่งหน้าอ่อนๆ เสื้อโชว์ใหล่ขาวๆ ใส่กระโปร่งโชว์ขาขาว ใส่ร้องเท้าส้นสูง คือถ้าเดินคนเดียวมีหวังโดนฉุดแน่ๆอะ...ผมเลยถามว่าไปใหนมา เธอก็ตอบว่าไปเที่ยวกับเพื่อนอีกลุ่มมา ผมเลยถามว่ากลุ่มเพื่อนผูชายหรืผู้หญิง เธอก็ตอบว่า "แกฉันมีเพื่อนผู้หญิงด้วยหรอ" (ผมลืมบอกไปว่าเธอไม่ค่อยมีเพื่อนผญ. ส่วนมากจะเป็นกลุ่มเพื่อนผช.) บอกเลยตอนนั้นผมโกรธเธอมากเลย เป็นสาวเป็นแซ่แต่งตัวโชว์โน่นโชว์นี่...
ผมโกรธที่เธอแต่งตัวโป๊เกินไป (ปกติผมชอบผู้หญิงแต่งตัวเซ็กซี่นะแต่กลับเธอผมไม่ชอบ...) ผมเลยพาเธอไปที่เตียงแล้วให้เธอนอน ผมก็นอนข้างเธอแหละ แต่ครั้งนี้เหมือนเธอจะไม่คุ้นกับที่นอนผม ผมเลยให้แขนผมให้เธอหนุนนอน คือเข้าใจมั้ยครับผู้หญิงนอนหนุนแขนแค่ผมหันหน้าไปหาเธอผมก็แทบจะจูบกับเธอ ใหนจะใหล่ที่ขาวเย้ายวน กับเสียงหายใจที่รดต้นคอผม...ก็ทำให้ผมแทบจะควบคุมตัวเองไม่อยู่...มีวุบหนึ่งผมขึ้นครอบเธอด้วยสภาพที่แขนข้างหนึ่งยังให้เธอนหนุนนอนอยู่ ผมจูบที่ต้นคอเธอ จากนั้นก็จูบที่ปากเธอ...แต่ก็ไม่มีการตอบสนองอะไรจากเธอทั้งนั้น ผมเลยถอนปากออกจากปากเธอพร้อมกับมองหน้าเธอที่นอนอยู่ในแขนผม...ตอนนั้นผมโกรธตัวเองมาเลยครับ เกือบทำร้ายคนที่เชื่อใจผมที่สุด... เพราะเธอไม่เชื่อใจกลุ่มเพื่อนกลุ่มนั้นของเธอ...เธอเลยไม่อย่าให้ไปส่งที่ห้องแต่เพราะว่าเป็นผม ผมคนที่เธอไว้ใจที่สุดแต่กำลังจะทำให้เธอเสียใจที่สุด....
(แล้วจะมาเล่าต่อนะคับ)
รักต้องห้าม #ชนเผ่าม้ง
เรื่องรักต้องห้ามของผมมีอยู่ว่า....ผมเป็นชาวเขาเผ่าม้ง ซึงประเพณีของทางชนเผ่าม้งก็คือ...เราจะไม่สามารถแต่งงานกับคนที่มีนามสกุลเหมือนกันได้ คนที่มีนามสกุลเหมือนกันให้ถือเป็นพี่น้องกันทั้งหมด...กรณีนี้ให้ถือนามสกุลของฝ่ายพ่อเป็นหลัก(คนม้งจะใช้แซ่กันนะครับ) ยกตัวอย่างเช่น ปู่แซ่มี(ม้งมี) แต่ตอนหลังพ่อเปลี่ยนนามสกุลเป็นรุงโรจน์ ผมก็จะใช่นามสกุลพ่อคือรุ่งโรจน์ แต่ก็จะยังเป็นม้งมี ลูกผมก้อจะเป็นม้งมีเหมือนกัน (อาจจะงงนิดนึ่งนะครับ)คือถึงแม้คุณจเปลี่ยนนามสกุลยังไงคุณก็ยังได้ชื่อว่าเป็นม้งมีอยู่... คือทางเราจะถือว่าถ้าม้งเดียวกันแต่งงานกันก็จะเกิดความชิหายอะไรประมาณนั้น
แล้วเรื่องรักต้องห้ามฉบับของผมก็เกิดขึ้น....
ความรักของผมเกิดขึ้นกับผู้หญิงที่เป็นม้งแซ่เหมือนกัน เรารู้จักกันตอนที่ผมย้ายจากโรงเรียนหนึ่งมายังอีกโรงหนึ่ง(เอาตรงเลยนะครับผมโดนไล่ออก)
เธอเป็นน้องสาวกับคู่อริผมเองและครับ เธอเป็นผู้หญิงออกห้าวๆ เพราะบ้านเธอมีแต่เด็กผู้ชาย มีแต่พี่ผู้ชาย แล้วอริผมก็คือพี่ชายเธอ ครอบครัวของเธอค่อนข้างมีฐานะ ส่วนตระกูลเธอก็เป็นคนที่มีอิทธิพลในหมู่บ้าน เราสองคนเป็นม้งแซ่เดียวกัน (แต่ทางสายเลือดแล้วเราสองคนแถบจะไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันเลย)เธอเป็นผู้หญิงที่น่าแกล้ง(สำหรับผมนะ) แต่ไม่ค่อยมีคนกล้าแกล้งเธอหรอก...มีชายดุซะ 555+
เธอเป็นผู้หญิงที่ใครๆก็ไม่อาจเอื้อมเลยก็ว่าได้ เพราะชาตกุลเธอดี เรียนนค่อนข้างเก่ง มีพี่ชายเป็นนักเลงโต (พี่ชายทุกคนแม้จะเป็นนักเลงในหมู่บ้านแต่ก็ไม่ทิ้งการศึกษา เรียนจบสูงกันทุกคนการงานดีทุกคน) ถ้าคนอื่นรู้จักแค่ผิวเผินอาจจะดูเธอเป็นคนหยิ่งๆ แต่ความจริงแล้วเธอเป็นที่ตลก เฮฮา พูดเก่ง ติ้งต๊อง ...เราสองคนรู้จักกันเพราะเราเรียนห้องเดียวกัน เวลาผมไม่ค่อยมีตังผมมักจะไปขอตังเธอบ่อยๆ เธอก็ให้นะคับ
ผมเป็นเด็กเกเร ชอบหนีเรียน ไม่ชอบเรียน แต่เธอจะเป็นคนที่ลากคอผมให้มาเรียน ด่าให้ตั้งใจเรียน ไม่ให้สูบบุหรี่(เวลาผมสูบบุหรี่นะเห็นเธอเดินมาผมนี่กลัวยิ่งกว่าเห็นสารวัตรนักเรียนหรือตำรวจอีก555...เพราะเธอจะกระชากบุหรี่ออกจากปากผมทันทีพร้อมโยนบุหรีลงพื้นใช้เท้าขยี้แถบดึงหูแล้วบอกว่าสอนไม่เคยจำ..."น่ารักซะ") เวลามีงานกลุ่มเพื่อนคนอื่นจะไม่ยอมให้ผมอยู่กลุ่มด้วย แต่เธอตรงกันข้ามเธอจะดึงผมให้อยู่กลุ่มกับเธอตลอด..ทั้งๆที่มีเพื่อนคนอื่นอยากยุกลุ่มเดียวกับเธอตั้งมากมาย
เราสนิทกันมากจนผมไม่อยากเป็นอริกับพวกพี่เธอ...เพราะเธอรักพี่ชายเธอมากแล้วพี่ชายเธอก็รักเธอมากเหมือนกัน จนวันที่ผมโดนไล่ออกก็มาถึง...ผมโดนไล่ออกเพราะเรื่องชกต่อยกัน...เวลานั้นเธอไปอยู่เชียงใหม่(ช่วงปิดเทอมพ่อกับแม่เธอมักส่งตัวเธอไปอยู่กับญาติที่เชียงใหม่)เธอจึงไม่รู้เรื่องอะไรเลย..พอเธอกลับมาเธอก็รีบมาหาผม ถามหาสาเหตุพร้อมบอกกับผมว่าให้ไปเรียนต่อ เดียวเธอจะให้พ่อเธอช่วยเอง..เพราะเธออยากเรียนจบพร้อมกับเพื่อนทุกคน ผมเลยบอกว่าไม่เอา เพราะผมก็ไม่อยากเรียนด้วย...เราสองคนก็เลยห่างๆกันด้วยกันที่เราไม่เจอกันบ่อยเหมือนเมื่อก่อน จนเธอเรียนจบแล้วก็ไปเรียนต่อที่อื่น (ระหว่างนี้เราก็เจอกันบ้างตอนที่เธอปิดเทอมกลับมาบ้าน)
มีอยู่ปีหนึ่งเป็นช่วงปีใหม่ เธอก็กลับบ้านเราก็ทักทายกันตามปกติ...แต่ที่แปลกคือสายตาเธอมองมาที่ผม มันหวานๆอะครับ...จนเธอกลับไปเรียนแล้วโทรก็โทรกลับมาอ้ำๆอึ่งๆ...ผมเลยถามว่ามีอะไรรึเปล่า...เธอก๊ยังอ้ำๆอึ่งๆเหมือนเดิม...แล้วเธอก็พูกขึ้นว่า.."ถ้าฉันพูดไปแกต้องสัญญานะว่าแกจะเหมือนเดิม ไม่โกรธ"...ผมเลยตอบว่าได้ไม่มีทางโกรธหรอก...จากนั้นเธอก็พูด..."เอ่อฉันว่าฉัน เอ่อ"...ผมเลยพูดตัดบทเธอเลยว่า "แกชอบชั้นใช่มั้ย"...แต่ผมก็อดขำไม่ได้กับกับคำตอบหลังจากนั้นของเธอแหละว่า.."เห้ย!!!แกรู้ไงว่ะ"ร้องไห้555+)..ผมเลยบอกเธอไปว่า."ตาแกอะแสดงชัดซะขนาดนั้น ไม่รู้ก็ควายล่ะ" ผมดีใจมากเลยนะตอนที่เธอมาบอกชอบ... แต่ด้วยครอบครัวเธอสอนเธอในแบบที่คนม้งไม่ได้สอน เธอเลยไม่รู้ธรรมเนียมม้งมากเท่าใหร่นัก...ผมเลยบอกเธอว่า ผมดีใจนะที่เธอชอบผม แต่าเรารักันไม่ได้ เธอก็งงๆถามเหตุผม เลยอธิบายว่าตามที่ผมรู้ คือ***เพราะเราเป็นม้งเดียวกัน เราไม่สามารถรักกันมากว่าเพื่อนหรือพี่ได้***จากนั้นเธอก็เงียบไป(ผมคิดว่าเธอคงไปหาคำตอบจากพ่อแม่เธออะมั้ง)
เราก็คุยกันเหมือนเดิม จนผมลงไปทำงานกรุงเทพ ทำให้เราเจอกันบ่อยขึ้น จนเธอเรียนจบทำงาน (การงานที่เธอทำเป็นงานที่ดีเหมาะสมกับเธอ)เราเจอกันมากขึ้น..เธอก็เล่าเรื่องผู้ชายคนโน่น คนนี้ให้ผมฟังบ้าง แต่เธอเหมือนจะอาภัพรักก็เล่นอกหักตลอดเลย555+(ไม่ให้อกหักได้งัยก็เล่นเอาแต่ใจซะขนาดนั้น 555+มีแต่ผมเท่านั้นแหละที่ทนเธอได้)
ผมและเธอเจอกันบ่อยขึ้นเกือบทุกเดือน เราก็จะนั่งดื่มด้วยกัน บอกเลยเธอยังมีนิสัยน่ารักเหมือนเดิม เพื่อนของผมต่างก็ชอบเธอ อยากจีบเธอ..แต่เธอแทบจะไม่มองเพื่อนผมเลย55+...ยิ่งเวลาเธอเมานะยิ่งน่ารัก เวลาเธอเริ่มเมามักจะบอกผมว่าห้ามให้ใครแตะต้องตัวเธอนะ...เธอเป็นคนที่เมาแล้วหลับลึกเลยแหละ ครั้งแรกที่ผมดื่มกับเธอ เราดื่มกันที่ห้องเธอ สักพักเธอเริ่มเมาเธอก็บอว่า "ฉันเชื่อใจนายได้ใช่มั้ย" ผมตอบเธอว่า "เชื่อได้ซิ"...เรานั่งดื่มต่อ จนเธอหลับไป ผมก็อุ้มเธอไปนอนบนเตียง...บอกเลยนาทีนั้นผมพึ่งรู้ว่าตัวเองชอบเธอมาตั้งนานแล้ว..ชอบเธอตั้งแต่สมัยเรียน ที่แกล้งเธอบ่อย..ไม่ทำในสิ่งที่เธอไม่ชอบ(ไม่ใช่เพราะกลัวเธอหรอกแต่เพราะผมชอบเธอ) เวลาเห็นผู้ชายคนอื่นมานั่งไกล้เธอผมหงุดหงิดผมมักชอบไปนั่งเป็นก้าง...ผมพึ่งรู้ว่าผมชอบเธอมากขนาดใหน
หลังจากที่ผมอุ้มเธอไปนอนที่เตียงแล้ว ผมก็นอนลงข้างๆเธอ โอบกอดเธอจากด้านหลัง (ถ้าใครว่าผมฉวยโอกาศผมก็ไม่เถียงนะครับ)...เธอเป็นคนนอนไม่ค่อยดิ้นคือนอนท่าใหนก็ท่านั้นเลย...ผมโอบกอดเธอนอนจนถึงเช้าเลย...เธอตื่นเข้าห้องน้ำแล้วก็กลับมานอนที่เดิม ตอนแรกผมคิดว่าเธอจะด่าผมซะอีก..แต่เธอก็ไม่ด่าอะไร เธอกลับมานอนที่เดิมพร้อมกับห่มผ้าซะพักเธอก็หลับ ผมก็กอดเธออีก (ในใจผมตอนนั้นคืออยากให้เธอเมากับผมแบบนี้ทุกคืนจริงๆเลย 555+)...เราดื่มกันบ่อยๆจนเธอใว้ใจผม..แต่ผมเริ่มไม่ใว้ใจตัวเอง
ตอนหลังมีครั้งหนึ่งเธอเมามาจากที่อื่นมาหาผม...แต่ครั้งนี้ต่างจากครั้งอื่น ปกติเธอจะใส่แค่เสื้อยืดกางเกงขาสั้น น่าสด แต่ครั้งนี้เธอมาในสภาพแต่งหน้าอ่อนๆ เสื้อโชว์ใหล่ขาวๆ ใส่กระโปร่งโชว์ขาขาว ใส่ร้องเท้าส้นสูง คือถ้าเดินคนเดียวมีหวังโดนฉุดแน่ๆอะ...ผมเลยถามว่าไปใหนมา เธอก็ตอบว่าไปเที่ยวกับเพื่อนอีกลุ่มมา ผมเลยถามว่ากลุ่มเพื่อนผูชายหรืผู้หญิง เธอก็ตอบว่า "แกฉันมีเพื่อนผู้หญิงด้วยหรอ" (ผมลืมบอกไปว่าเธอไม่ค่อยมีเพื่อนผญ. ส่วนมากจะเป็นกลุ่มเพื่อนผช.) บอกเลยตอนนั้นผมโกรธเธอมากเลย เป็นสาวเป็นแซ่แต่งตัวโชว์โน่นโชว์นี่...
ผมโกรธที่เธอแต่งตัวโป๊เกินไป (ปกติผมชอบผู้หญิงแต่งตัวเซ็กซี่นะแต่กลับเธอผมไม่ชอบ...) ผมเลยพาเธอไปที่เตียงแล้วให้เธอนอน ผมก็นอนข้างเธอแหละ แต่ครั้งนี้เหมือนเธอจะไม่คุ้นกับที่นอนผม ผมเลยให้แขนผมให้เธอหนุนนอน คือเข้าใจมั้ยครับผู้หญิงนอนหนุนแขนแค่ผมหันหน้าไปหาเธอผมก็แทบจะจูบกับเธอ ใหนจะใหล่ที่ขาวเย้ายวน กับเสียงหายใจที่รดต้นคอผม...ก็ทำให้ผมแทบจะควบคุมตัวเองไม่อยู่...มีวุบหนึ่งผมขึ้นครอบเธอด้วยสภาพที่แขนข้างหนึ่งยังให้เธอนหนุนนอนอยู่ ผมจูบที่ต้นคอเธอ จากนั้นก็จูบที่ปากเธอ...แต่ก็ไม่มีการตอบสนองอะไรจากเธอทั้งนั้น ผมเลยถอนปากออกจากปากเธอพร้อมกับมองหน้าเธอที่นอนอยู่ในแขนผม...ตอนนั้นผมโกรธตัวเองมาเลยครับ เกือบทำร้ายคนที่เชื่อใจผมที่สุด... เพราะเธอไม่เชื่อใจกลุ่มเพื่อนกลุ่มนั้นของเธอ...เธอเลยไม่อย่าให้ไปส่งที่ห้องแต่เพราะว่าเป็นผม ผมคนที่เธอไว้ใจที่สุดแต่กำลังจะทำให้เธอเสียใจที่สุด....
(แล้วจะมาเล่าต่อนะคับ)