ผมขอยืมไอดีของเพื่อนมาเล่าเรื่องของผมตามชื่อหัวข้อ
หลังจากที่ผมเลือกดำเนินชีวิตโดยไม่อยู่ภายใต้ศีลธรรมหรือความเชื่อใดๆ ผมเลือกที่จะมองชีวิตมนุษย์มีค่าไม่ต่างกับสัตว์ประเภทอื่น ผมตัดความสัมพันธ์ปรุงแต่งของมนุษย์ออกจากชีวิต ไม่ว่าจะเป็นครอบครัวหริอความรักของคู่รักเพราะ สัตว์หลายประเภทร่วมรักเพียงแค่ดำรงเผ่าพันธ์ รวมไปถึงสิบพันธ์กับผู้ให้กำเนิดตัวเอง เพราะฉะนั้นความรักความผูกพันมันจึงเป็นแค่เรื่องปรุงแต่งไม่ใช่สิ่งที่เกิดตามธรรมชาติ
ผมรู้สึกโดดเดี่ยวใช้เวลาใคร่ครวญไปกับความรู้สึกหม่องหม่นกับคำถามกวนใจว่าเราเกิดมาเพื่ออะไร ทุกสิ่งทุกอย่างทำไมถึงต้องดำรงอยู่แบบนี้
และในที่สุดผมก็ตระหนักได้ว่าผมไม่ได้โดดเดียว ความบังเอิญของจักรวาลทำให้ผมเกิดขึ้นมาในช่วงเวลานี้ และทุกอย่างมันก็จะสูญสลายไปเมื่อผมตาย เพราะฉะนั้นทุกสิ่งทุกอย่างบนโลกนี้และจักรวาลนี้มันเป็นของผม !
เมื่อผมตระหนักถึงความเป็นจริงแบบนี้ได้ สิ่งที่ผมต้องการจะทำคือ ทำตามหัวใจของผมเอง ผมอยากทำลายโลกนี้ให้พินาศพร้อมไปกับผม เหมือนความรู้สึกของคนเราบางครั้งที่รู้สึกดี ที่ได้เห็นใครสักคนสูญเสียของมีค่าหรืออะไรก็ตามที่เราไม่มี มันคือความอิจฉาริษยานั้นเอง ผมไม่อยากให้ใครดำรงอยู่ต่อไปอย่างมีความสุขในขณะที่ผมสูญสลาย
แต่เนื่องด้วยเงื่อนไขหลายประการ ที่ผมโชคร้ายเกิดมาไม่มีพลังอำนาจมากมายอะไรแถมยังมีกฎหมายที่สามารถลงโทษผมได้ ผมจึงได้แค่คิดในใจลึกๆและใช้ชีวิตตามปกติ
ความคิดนี้ถึงแม้มันอาจจะไม่มีทางเกิดขึ้นแต่มันส่งผลต่อการดำเนินชีวิตของผมอย่างมหาศาล ลักษณะงานของผมนั้นมันเป็นการทำงานที่ต้องมีการกระทบกระทั้งทางความรู้สึก บางครั้งผมต้องเห็นน้ำตาของคนที่หมดหนทางในชีวิตหรือน้ำตาของคนที่เรียกตัวเองว่าพ่อคนก้มกราบเท้าผม ซึ่งมันมาจากส่วนหนึ่งของลักษณะงานผม ในสมัยที่ผมยังนับถือศาสนา ภาพเล่านี้ทำให้ผมรู้สึกผิดถึงกับนอนไม่หลับเพราะหวาดกลัวสิ่งปลอมๆที่เรียกว่าบาปกรรม
แต่หลังจากที่ผมบรรลุหลักการดังกล่าวแล้ว ผมไม่รู้สึกอะไรกับการกระทำเหล่านั้น ผมมองพวกเขาเป็นแค้สัตว์ที่อ่อนแอและตกเป็นเหยื่อ
ทุกครั้งที่ผมมีโอกาสผมจะเอาเปรียบหรือทำร้ายคนอื่นโดยไม่ผิดกฎหมาย เพื่อให้ชีวิตของผมดีขึ้น โดยที่คนรอบข้างไม่รู้ว่าผมคิดยังไง
ทั้งหมดทั้งมวลที่ผมมาบอกนี้ อาจจะมีคนมองผมว่าเลวหรือเพ้อเจ้ออะไรก็แล้วแต่ ผมคงไม่แคร์อยู่แล้ว เพราะในชีวิตจริงพวกคุณก็อาจเป็นเหยื่อของคนอย่างผมก็ได้
แต่สิ่งที่ผมอยากจะสื่อก็คือ ผมอยากถ่ายทอดความคิดไปสู่ คนที่เชื่อในตัวเอง จงทำในสิ่งที่ตัวเองคิดว่าถูกที่สุด ความดีความเลวอะไรถูกอะไรผิดมันคือสิ่งที่มนุษย์สร้างขึ้นมาเท่านั้น คุณก็คือมนุษย์ตนหนึ่ง และโลกนี้ก็เกิดขึ้นและสูญสลายไปพร้อมกับคุณ จงใช้ชวิตตามสิ่งที่ตัวเองต้องการมันไม้มีถูกผิด ขอแค่ไม่ผิดกฎหมายที่มันถูกสร้างขึ้นมาจากผู้ที่มีอำนาจมากกว่าเรา เร่าคือสูญกลางของทุกสิ่งอย่าฟังใครนอกจากใจตัวเอง
แนวทางการใช้ชีวิตแบบไม่มีศาสนาของผม
หลังจากที่ผมเลือกดำเนินชีวิตโดยไม่อยู่ภายใต้ศีลธรรมหรือความเชื่อใดๆ ผมเลือกที่จะมองชีวิตมนุษย์มีค่าไม่ต่างกับสัตว์ประเภทอื่น ผมตัดความสัมพันธ์ปรุงแต่งของมนุษย์ออกจากชีวิต ไม่ว่าจะเป็นครอบครัวหริอความรักของคู่รักเพราะ สัตว์หลายประเภทร่วมรักเพียงแค่ดำรงเผ่าพันธ์ รวมไปถึงสิบพันธ์กับผู้ให้กำเนิดตัวเอง เพราะฉะนั้นความรักความผูกพันมันจึงเป็นแค่เรื่องปรุงแต่งไม่ใช่สิ่งที่เกิดตามธรรมชาติ
ผมรู้สึกโดดเดี่ยวใช้เวลาใคร่ครวญไปกับความรู้สึกหม่องหม่นกับคำถามกวนใจว่าเราเกิดมาเพื่ออะไร ทุกสิ่งทุกอย่างทำไมถึงต้องดำรงอยู่แบบนี้
และในที่สุดผมก็ตระหนักได้ว่าผมไม่ได้โดดเดียว ความบังเอิญของจักรวาลทำให้ผมเกิดขึ้นมาในช่วงเวลานี้ และทุกอย่างมันก็จะสูญสลายไปเมื่อผมตาย เพราะฉะนั้นทุกสิ่งทุกอย่างบนโลกนี้และจักรวาลนี้มันเป็นของผม !
เมื่อผมตระหนักถึงความเป็นจริงแบบนี้ได้ สิ่งที่ผมต้องการจะทำคือ ทำตามหัวใจของผมเอง ผมอยากทำลายโลกนี้ให้พินาศพร้อมไปกับผม เหมือนความรู้สึกของคนเราบางครั้งที่รู้สึกดี ที่ได้เห็นใครสักคนสูญเสียของมีค่าหรืออะไรก็ตามที่เราไม่มี มันคือความอิจฉาริษยานั้นเอง ผมไม่อยากให้ใครดำรงอยู่ต่อไปอย่างมีความสุขในขณะที่ผมสูญสลาย
แต่เนื่องด้วยเงื่อนไขหลายประการ ที่ผมโชคร้ายเกิดมาไม่มีพลังอำนาจมากมายอะไรแถมยังมีกฎหมายที่สามารถลงโทษผมได้ ผมจึงได้แค่คิดในใจลึกๆและใช้ชีวิตตามปกติ
ความคิดนี้ถึงแม้มันอาจจะไม่มีทางเกิดขึ้นแต่มันส่งผลต่อการดำเนินชีวิตของผมอย่างมหาศาล ลักษณะงานของผมนั้นมันเป็นการทำงานที่ต้องมีการกระทบกระทั้งทางความรู้สึก บางครั้งผมต้องเห็นน้ำตาของคนที่หมดหนทางในชีวิตหรือน้ำตาของคนที่เรียกตัวเองว่าพ่อคนก้มกราบเท้าผม ซึ่งมันมาจากส่วนหนึ่งของลักษณะงานผม ในสมัยที่ผมยังนับถือศาสนา ภาพเล่านี้ทำให้ผมรู้สึกผิดถึงกับนอนไม่หลับเพราะหวาดกลัวสิ่งปลอมๆที่เรียกว่าบาปกรรม
แต่หลังจากที่ผมบรรลุหลักการดังกล่าวแล้ว ผมไม่รู้สึกอะไรกับการกระทำเหล่านั้น ผมมองพวกเขาเป็นแค้สัตว์ที่อ่อนแอและตกเป็นเหยื่อ
ทุกครั้งที่ผมมีโอกาสผมจะเอาเปรียบหรือทำร้ายคนอื่นโดยไม่ผิดกฎหมาย เพื่อให้ชีวิตของผมดีขึ้น โดยที่คนรอบข้างไม่รู้ว่าผมคิดยังไง
ทั้งหมดทั้งมวลที่ผมมาบอกนี้ อาจจะมีคนมองผมว่าเลวหรือเพ้อเจ้ออะไรก็แล้วแต่ ผมคงไม่แคร์อยู่แล้ว เพราะในชีวิตจริงพวกคุณก็อาจเป็นเหยื่อของคนอย่างผมก็ได้
แต่สิ่งที่ผมอยากจะสื่อก็คือ ผมอยากถ่ายทอดความคิดไปสู่ คนที่เชื่อในตัวเอง จงทำในสิ่งที่ตัวเองคิดว่าถูกที่สุด ความดีความเลวอะไรถูกอะไรผิดมันคือสิ่งที่มนุษย์สร้างขึ้นมาเท่านั้น คุณก็คือมนุษย์ตนหนึ่ง และโลกนี้ก็เกิดขึ้นและสูญสลายไปพร้อมกับคุณ จงใช้ชวิตตามสิ่งที่ตัวเองต้องการมันไม้มีถูกผิด ขอแค่ไม่ผิดกฎหมายที่มันถูกสร้างขึ้นมาจากผู้ที่มีอำนาจมากกว่าเรา เร่าคือสูญกลางของทุกสิ่งอย่าฟังใครนอกจากใจตัวเอง