อยู่คนเดียวสบายใจกว่า?

คืองี้ครับ ทุกๆคนก็มีกลุ่มเพื่อนที่เรียนด้วยกัน ผมก็มี เวลาเรียนก็เรียน เล่นก็เล่นปกตินิสัยแต่ละคนแตกต่างกันไป แต่ทุกกลุ่มก็จะมีคนนึงสองคนให้อารมณ์คล้ายๆผู้นำกลุ่ม เวลาแกล้งเพื่อนคนอื่นหรือพูดแซะนิดหน่อยทำให้เพื่อนคนที่ถูกแกล้งนั้นรู้สึกไม่ดี แต่พอใช้เวลาคุยด้วยนิดหน่อยก็กลับมาเป็นปกติ แต่ทางกลับกันพอคนอื่นแกล้งบ้าง หยอกเล่นบ้าง กลับงอนยาวนานซะเหมือนจะตัดเพื่อนซะงั้น
มีเหตุการณ์นึงเกิดมานานมากละ ชวนกันไปกินข้าว คุยเรื่องเวลากันคร่าวๆ ประมาน 4 โมงเย็น ผมกับเพื่อนอีก3คนมาก่อนเวลาเกือบชม.เพราะจะมาเดินเล่นแอร์เย็นๆ พอประมาน บ่าย3กว่าๆเข้าร้านอาหารสั่งรอเพื่อนอีกคน ทักหาว่าอยู่ไหนแล้ว เค้าติดธุระนิดหน่อยอาจมาสาย ทางผมก็บอกไปว่าสั่งอาหารเรียบร้อยแล้วนะ เค้าแสดงออกได้ชัดเลยว่าโกรธผมที่ไม่ทักไปเช็คเวลาอีกที ตรงนี้ผมเข้าใจและขอโทษไปแล้ว เพราะปกติผมจะเช็คเวลาอีกทีให้แน่ใจ แต่ครั้งนี้ไม่ เพราะคิดว่าน่าจะรู้และเตรียมตัวแล้ว เพราะได้คุยเรื่องเวลานัดก่อนแล้วพอเค้ามาถึงก็แสดงท่าทางไม่พอใจชัดเจนเลย ผมเลยไม่ได้คุยกับเค้าจนเราทั้งกลุ่มทานอาหารและแยกย้ายกลับ

ถึงตอนนี้ผมคิดว่า ผมพยายามปรับตัวเข้าหาเค้าแล้วแต่รู้สึกอึดอัด รู้สึกไม่ใช่ที่ของเรา แต่ยังเป็นเพื่อนกันได้สนิทกันน้อยลง ถ้าผมออกห่างมาผมน่าจะรู้สึกสบายใจขึ้นบ้าง

ปล.อาจจะอ่านงงๆ นะครับ ขอโทษด้วยเล่าเรื่องไม่เก่งครับ 55555 ตั้งกระทู้ครั้งแรกด้วย