ระหว่างคนแปลกหน้า กับคนสนิท

อยากปรึกษา อยากระบายความรู้สึกที่มีในใจตอนนี้มากครับ คือผมรู้สึกหวั่นไหวกับเพื่อนที่ทำงาน รู้จักกันมาปีนึงแล้ว ตอนแรกก็ไม่ได้คิดอะไร แต่หลังๆมานี้รู้สึก เรากับเขามันไกล้ขึ้นเรื่อยๆ เราสนิทกันขึ้นเรื่อ

สวัสดีค่ะ วันนี้เราอยากจะมาระบายและขอคำปรึกษาจากในมุมของทุกคนในเรื่องนี้ค่ั คือเราคิดแล้วมันก็เครียดแบบว่านึกไม่ออกค่ะ คือครอบคร◌ัวเราทางบ้านแยกทางกันค่ะ แล้วเราอยู่กับฝั่งแม่มาโดยตลอด มีปิดเทอมที่เรา

ล่าสุดจูเน่ ดูแปลกๆไปทั้งที่สถาณะในวงน้องก็ถือว่าดีนะ อาจติดที่ ป่วยซ้อมไม่ทันแต่ของแบบนี้พักกันได้นะน้องไม่มีที่ปรึกษาเรื่องนี้รึ แถมข่าวลือที่ว่า โดน DM เรื่องทรงผมนั้นด้วยน้องอาจคิดมากและมันไม่ใช่เ

เรื่องมันเริ่มจากมีปัญหากับเพื่อนที่สนิทใจที่สุดในกลุ่มค่ะ ในกลุ่มเรามีกัน5คน ซึ่งอีก3คนนั้นเราไม่ได้สบายใจเท่าเพื่อนคนนี้ เวลาเรามีอะไรไม่สบายใจกับ3คนนั้น เรามักจะไปเล่า รึระบายให้เพื่อนคนที่เราไว้

รู้สึกว่าตัวเองเป็นคนแปลกๆ ไม่ค่อยกล้าคุยกับใคร กับเพื่อนในกลุ่มที่สนิท บางทีไม่ได้เจอกันไม่กี่เดือนกัลบมาคุยกันก็รู้สึกอึดอัด ไม่มีใครปรึกษาอะไรได้จริงๆ ไม่กล้าเล่าอะไรเกี่ยวกับตัวเองให้คนอื่นฟัง แม้

คือ หนูไม่มีพ่อแม่ พ่อหนูกับแม่แยกทางกันตั้งแต่จำความได้ และพ่อก็มาเสีย หนูอยู่กับย่าและปู่ หนูยอมรับค่ะว่าท่านมีบุญคุณกับหนูมากๆๆ จนตอบแทนไม่หมด แต่เรื่องที่หนูฝังใจ และจำ เพราะทำอะไรก็ผิดไปหมด ทำอัน

 เป็นความรู้สึกหลายๆอย่างมาลวมกันในร่างเดียวอะ เหมือนเราเป็นคนคิดมากแล้วมันก็อึดอัดใจ เราแอบนอยด์นะที่เราเป็นที่ปรึกษาของผู้อื่นเยอะแยะคอยรับฟังเรื่องราวต่างๆคอยให้คำแนะนำคนอื่นมากมาย แต่พอเหมือน

อยากทราบค่ะ ว่าผู้ชายจะเป็นเหมือนผู้หญิงหรือเปล่า ถ้าไม่มีแล้วไม่อึดอัดเวลามีปัญหาหรือคะ และถ้ามี ปรึกษาหรือเล่าให้ฟังมากกว่าคะ

เราแค่อยากลองเปิดประเด็นอยากมีความคิดเห็น มันแปลกมั้ยเราแค่ไม่อยากเล่าให้คนรอบข้างฟัง เพราะกลัวเขาอึดอัด เราเลยอยากมาระบายในนี้แทน