คือแฟนผมเป็นคนชอบเที่ยวครับ ส่วนตัวผมไม่เห็นด้วยครับ เพราะเขาเป็นผู้หญิงแล้วไปเที่ยวกลางคืน มันอันตราย (ผมเลิกเที่ยวนานแล้วนะครับ) จุดที่ทำให้ผมเสียความรู้สึกมันมีหลายเรื่องครับ อย่างล่าสุดเขาจะทำการบ้านเพราะใกล้จะสอบเลย เขาบ่นว่าปวดหัวงานยาก (แฟนผมเรียนมหาลัยนะครับ) ผมก็เลยให้กำลังใจเขาครับ แบบช่วยเขาหาข้อมูลช่วยเขาไรงี้ครับ แล้วพอสักพักเขาก้บอกว่าเพื่อนจะมาหอ (แฟนผมอยู่หอหญิงนะครับ) แฟนผมบอกเพื่อนจะมานอนด้วย เขาบอกว่าจะเมากับเพื่อน เขาขอผมว่าจะกินกับเพื่อนที่ห้อง ผมก็ไม่ค่อยเห็นด้วยครับ เพราะเห็นว่ามีการบ้านบ่นไม่อยากทำ แต่พอเพื่อนมาอยากกินเหล้า โอเคผมก็อณุญาติครับ ตอบกลับไปแบบนอย ๆ

เขาบอกว่าถ้ากินเสร้จจะให้ผมไปรับ (แฟนผมอยู่บ้านผมน้ะครับ พ่อกับแม่รู้ครับ ผมพาเข้าบ้านผมตั้งแต่ครบกันแรก ๆ ) ผมก็เลยตอบตกลงไป ผ่านไปสักพักผมไม่เห็นเขาทักมา ผมเลยรู้สึกง่วงครับ ตื่นเช้ามาเขาบอกฝันดีผมไว้เมื่อคืน แค่นี้ครับ แล้วเช็ร์คอินร้านอาหารที่ใกล้กลับผับที่เขาเที่ยว ตัวเขาเช็ร์คอินร้านอาหาร แต่ผมลองถามแม่ แม่บอกว่าร้านอาหารนั้นจะปิดประมาณ 4 ทุ่ม แต่แฟนผมเช็ร์คอินตอนตี 2 ผมก็เลยลองเข้าไปดูเฟสเพื่อนเขาที่มาหา เขาเช็ร์คอินผับที่อยู่ข้างร้านอาหารนั้นครับ ผมเลยเสียความรุ้สึกหน่อย ๆ ไม่รู้จะทำยังไง ตอนนี้ก็ทำงานอยู่ใจคิดแต่เรื่องเขาครับ แต่ไม่กล้าทักไปถามแน่นอนครับ ถ้าเวลาเขาทำผิดเขาจะเงียบไปเลยครับ ถ้าเรายิ่งถามยิ่งอธิบาย ผมจะกลายเป็นคนผิดทันทีครับ แล้วเขาก็จะพูดแต่เรื่องเลิก ผมไม่อยากเลิกกับเขาน้ะครับ ผมเคยบอกเลิกเขาตอบคบกันแรก ๆ ผมเห็นเขาเสียใจ ผมเลยไม่อยากทิ้งเขาครับ เพราะคำพูดที่บอกว่าจะรักเขา จะไม่ทิ้งเขาไปไหนครับ เพื่อน ๆ เคยมีความรู้สึกแบบนี้กันบ้างหรือเปล่าครับ
รักคนที่เขาทำให้เราเสียความรู้สึกบ่อย ๆ