บทลงโทษของคนขี้ประชด .

เรื่องที่หนูจะเล่ามานี้อาจจะยาวไปนิด แต่อ่านกันหน่อยนะคะ คือว่า เมื่อคืนนี้หนูกับแฟนไปเที่ยวงานวัดกันมาค่ะ แล้วช่วงดึกๆก็มีปากเสียงกันเล็กน้อย แล้วหนูก็เดินหนีออกมาคนเดียว เค้าไม่ได้ตามมาค่ะ หนูก็เดินมานั่งแถวๆทางคนเดินกลับไปที่รถ รอเขาเดินผ่านมา เค้าก็เดินผ่านมา แต่หนูไม่ได้เดินตามไปเพราะคิดว่าเขาแค่เอาของไปเก็บ จนเวลา 5 ทุ่มครึ่ง แฟนโทรมา ถามว่าอยู่ไหน หนูเลยบอกไปว่าอยู่แถวนี้อะ แล้วแฟนก็บอกว่า เค้ากลับบ้านมาแล้วนี่ แล้วเองไปอยู่ตรงไหนทำไมไม่รอที่รถ หนูได้ยินแบบนี้เลยตัดสายเลยค่ะ ในหัวก็คิดว่า เฮ้ย โดนทิ้งเฉยเลย ทั้งๆที่เค้าก็รู้ว่าหนูไม่อยู่รถ แต่กล้ากลับไปบ้าน? แล้วบ้านกับวัดที่อยู่ก็ไม่ใช่ใกล้ๆ เพื่อนก็ไม่มี นั่งคิดไปร้องไห้ไปจนเค้ามารับกลับบ้าน เค้าโกรธหนูมากเลย เค้าบอกว่าให้หนูกลับไปเก็บเสื้อผ้า จะไปส่ง ตอนนั้นร้องไห้หนักไปอีก พอกลับไปหนูก็เก็บเสื้อผ้าค่ะ แต่ไม่ไป หนูรู้หนูผิด หนูขาดเค้าไม่ได้ เค้าก็บอกว่า ทำไมต้องทำให้คนอื่นเป็นห่วง ตัวเองเคยห่วงบ้างมั้ย เค้าไล่หนูให้กลับ เค้าบอกว่า อยู่ด้วยกันไม่ได้หรอกแบบนี้ ถ้ายังนิสัยแบบนี้ กลับไปอยู่กับเพื่อนสักพักก่อน ถ้าปรับนิสัยได้จะไปรับ หนูพูดไรไม่ออกแค่ร้องไห้อย่างเดียว ได้แต่บอกว่าไม่ไปแล้วไปกอด เค้าก็ไม่ให้กอด บอกว่าเค้าเกลียดเองว่ะ ตอนนั้นเจ็บมากค่ะ เลยบอกเค้าไปว่า เองเกลียดเค้าง่ายขนาดนั้นเลยหรอ เค้าก็บอกแค่ว่า ก็เองทำนิสัยแบบนี้อะ ชอบทำให้เป็นห่วง ก็รู้ว่าพูดเล่น ประชดแรงไปมั้ย ตอนนั้นคือรู้ตัวว่าผิดค่ะ ก็ได้แต่บอกว่าจะไม่ทำแบบนี้แล้ว เค้าก็บอกว่า จะงี่เง่าอีกมั้ย ก็บอกว่าไม่แล้ว เค้าก็บอกอีกว่า จะเสียงดังอีกมั้ย จะเอาแต่ใจอีกมั้ย เลยบอกไปว่าไม่แล้ว และเค้าก็หันมากอดหนู หนูเลยบอกว่า เองไม่รักเค้า เค้าก็บอกอีกว่า รัก เลยถามไปอีกว่า ทำไมเองบอกเกลียดเค้า เค้าก็บอกว่า ก็เองกวนตีน ตอนนั้นยิ้มทั้งน้ำตาเลย ต่อไปคงไม่กล้าประชดอะไรเค้าอีกแล้วล่ะค่ะ หนูไม่เคยคิดเปลี่ยนแปลงตัวเอง ไม่ว่าจะอยู่กับใคร คิดว่าเค้ารักเราต้องรับในสิ่งที่เราเป็นได้ แต่มีเค้าเปลี่ยน หนูไม่เปลี่ยน ก็เกือบจะเสียเค้าไป เพราะชอบประชด ต่างคนต่างเปลี่ยนเข้าหากัน จะได้อยู่ด้วยกันนานๆ ขอบคุณนะคะที่อ่านจนจบ ไม่รู้ว่าแท็กห้องผิดมั้ย พอดีกระทู้แรกค่ะ 😃😃😊