นี่เป็นครั้งแรกในการตั้งกระทู้ของผมนะครับ...
ผมจะมาเล่าประสบการณ์ของผมให้ฟังนะครับ ผมแอบรักเพื่อนสนิทของตัวเองที่เป็นผู้ชาย ใช่ครับคุณอ่านไม่ผิดหรอกผมแอบรักเพื่อนสนิทที่เป็นผู้ชาย โดยเรื่องมันมีอยู่ว่า...ผมชื่อเฟรม(นามสมมุติ)เป็นเด็กคนหนึ่งที่ไม่มีอะไรพิเศษผมเพิ่งจบประถมมาจากโรงเรียนภายในตำบลที่ห่างจากตัวเมืองราวๆ 30 กิโลเมตร ผมกำลังจะเข้ามัธยมต้นที่โรงเรียนแห่งหนึ่งในตัวเมืองครับ เป็นโรงเรียนในจังหวัดแห่งหนึ่งทางภาคเหนือ ผมสอบเข้าได้เรียนสายศิลป์-ภาษา ปิดเทอมผมก็เที่ยว กิน เล่น ตามประสาเด็กๆ จนเมื่อเปิดเทอมผมก็ต้องไปเรียนโดยมีรถตู้ซึ่งคอยรับส่งเด็กแถวๆบ้านไปเรียนครับ ผมต้องตื่นแต่เช้าเพื่ออาบน้ำแต่งตัวก่อนที่รถจะมารับ รถตู้มารับผมประมาณ หกโมงเช้า ซึ่งเช้ามากสำหรับผม ผมก็งัวเงียขึ้นรถรับส่งไป(ใช้คำว่ารถรับส่งแทนรถตู้นะครับ) (ผมเป็นคนเมารถครั้งแรกก็ทรมาณหน่อยแต่พอขึ้นมากๆก็ชินไปเอง) รถรับส่งมารับบ้านผมเป็นบ้านแรก แล้วคอยไปรับบ้านอื่นๆ ก็มีเด็กประถมในเมืองส่วนใหญ่ครับ เด็กรุ่นเดียวกันไม่มีขึ้นรถรับส่งครั้งแรกก็ไม่นู้จักใครเลย 555555 เลยนอนอย่างเดียวรอให้ถึงโรงเรียน รถรับส่งจะส่งผมเป็นโรงเรียนสุดท้าย ผมอยู่ห้อง ม. 1.3 ครับ ทั้งสายชั้นมีอยู่ 10 ห้องห้องละประมาณ 40 คน พอเข้าห้องครั้งแรกก็เป็นปกติที่จะต้องแนะนำตัว ว่าชื่ออะไร มาจากโรงเรียนอะไร ผมได้นั่งข้างๆเพื่อนคนหนึ่งชื่อเนม(ชื่อสมมุติ)มันเป็นคนขาว ตี๋นิดๆ สูงกว่าผม(ตอนนั้นผมสูงไม่เกิน 150 เซน) บ้านมันอยู่ในเมือง เจอกันครั้งแรกก็แนะนำตัวกันปกติ แรกๆก็พูดแทนตัวเองว่าเรา เรียนมันก็พูดว่านาย ตามประสาเด็กดี(หรอ) พอนานๆไปก็สนิทกันครับ โรงเรียนก็ต้องมีการบ้านและก็มีงานกลุ่มครับ เวลาทำงานกลุ่มเพื่อนๆก็จะนัดกันไปทำกันที่โรงเรียน ผมก็ต้องขึ้นรถสองแถวไปในเมืองเพือทำงานกลุ่ม เพราะตอนนั้นยังขี่รถมอไซไม่เป็น เวลาจะกลับบ้านต้องเดินไปขึ้นรถสองแถวที่ตลาดไกลจากโรงเรียนประมาณ 4-5 กิโลเมตรครับ ตอนนั้นก็เหนื่อยหน่อย จนมีครั้งหนึ่งเพื่อนๆชวนกันไปดูหนังในโรงหนัง ผมก็ไปครับเพราะยังไม่เคยดูหนังในโรงสักที ที่ชวนกันไปก็มีกลุ่มเพื่อนที่สนิทๆกันครับ ตอนนั้นมี เนม โจ อาท คิว(นามสมมุติทั้งหมด) แล้วก็ผม พวกเรานัดรวมตัวกันที่โรงเรียนวันเสาร์ ที่ไม่นัดกันไปเจอที่โรงหนังเลยเพราะผมเป็นคนไม่ค่อยรับโทรศัพท์ครับ และไม่ค่อยได้เล่นโซเชียล(ตอนเรียนวิชาคอมพิวเตอร์ คุณครูก็ให้สมัครไว้ส่งงาน ผมก็สมัครไว้แค่ส่งงานไม่ได้เล่นเลย แถมโปรไฟล์ยังใช้รูปการ์ตูน 555555) พอมาเจอกันที่โรงเรียนแล้วก็ขี่รถกันไปครับ รถมี 3 คันผมได้ซ้อนรถเนมไป เราไปดูหนังกันที่โลตัสครับ ห่างจากโรงเรียนประมาณ 6-7 กิโล พอไปถึงโรงหนังผมตื่นเต้นมาก เป็นครั้งแรกที่จะได้ดูหนังแบบนี้(ผมจำไม่ได้แล้วว่าไปดูเรื่องอะไรกัน) หลังจากดูหนังเสร็จพวกเราก็ไปหาอะไรกินกัน เราก็ขี่นถกันไปเรื่อยๆครับ พอกินเสร็จก็ขี่รถเที่ยวรอบเมือง จำได้ว่าวันนั้นเป็นวันที่เที่ยวในเมืองครั้งแรก มีความสุขดีครับ จนเย็นๆก็ได้เวลากลับบ้าน โจ อาท คิว ก็ขี่กลับบ้านไปครับ ส่วนเนมมาส่งผมที่ท่ารถที่จะต้องขึ้นกลับบ้าน แล้วก็ขึ้นรถกลับบ้านครับ ชีวิตตอน ม.1 ผมก็วนเวียนอยู่แค่นี้ครับ มีทำการบ้าน เที่ยว(บางครั้ง ที่ไม่เที่ยวมากเพราะติดปัญหาการเดินทาง)เรียน ชีวิตก็วนเวียนอยู่ในโรงเรียนกับบ้านซ่ะส่วนมาก กลุ่มเพื่อนที่สนิทก็ทีพวกเดินแหละครับ โจ คิว อาท เนม และพวกผมเป็นคนติดเกมครับ หลังจากทำการบ้านเสร็จก็จะนัดกันเล่นเกมด้วยกันตลอดเลยทำให้สนิท กันมาก แต่ผมจะสนิทกับเนมมากกว่าคนอื่นเพราะนั่งไกล้กันในห้อง เวลามีการบ้านหรืองานพวกเราก็จะมานั่งช่วยกัน เดี๋ยวมาต่อนะครับผมขอตัวไปทำงานก่อน......
คุณเคยหลงรักเพื่อนสนิท(ที่เป็นผู้ชาย)ไหมครับ
ผมจะมาเล่าประสบการณ์ของผมให้ฟังนะครับ ผมแอบรักเพื่อนสนิทของตัวเองที่เป็นผู้ชาย ใช่ครับคุณอ่านไม่ผิดหรอกผมแอบรักเพื่อนสนิทที่เป็นผู้ชาย โดยเรื่องมันมีอยู่ว่า...ผมชื่อเฟรม(นามสมมุติ)เป็นเด็กคนหนึ่งที่ไม่มีอะไรพิเศษผมเพิ่งจบประถมมาจากโรงเรียนภายในตำบลที่ห่างจากตัวเมืองราวๆ 30 กิโลเมตร ผมกำลังจะเข้ามัธยมต้นที่โรงเรียนแห่งหนึ่งในตัวเมืองครับ เป็นโรงเรียนในจังหวัดแห่งหนึ่งทางภาคเหนือ ผมสอบเข้าได้เรียนสายศิลป์-ภาษา ปิดเทอมผมก็เที่ยว กิน เล่น ตามประสาเด็กๆ จนเมื่อเปิดเทอมผมก็ต้องไปเรียนโดยมีรถตู้ซึ่งคอยรับส่งเด็กแถวๆบ้านไปเรียนครับ ผมต้องตื่นแต่เช้าเพื่ออาบน้ำแต่งตัวก่อนที่รถจะมารับ รถตู้มารับผมประมาณ หกโมงเช้า ซึ่งเช้ามากสำหรับผม ผมก็งัวเงียขึ้นรถรับส่งไป(ใช้คำว่ารถรับส่งแทนรถตู้นะครับ) (ผมเป็นคนเมารถครั้งแรกก็ทรมาณหน่อยแต่พอขึ้นมากๆก็ชินไปเอง) รถรับส่งมารับบ้านผมเป็นบ้านแรก แล้วคอยไปรับบ้านอื่นๆ ก็มีเด็กประถมในเมืองส่วนใหญ่ครับ เด็กรุ่นเดียวกันไม่มีขึ้นรถรับส่งครั้งแรกก็ไม่นู้จักใครเลย 555555 เลยนอนอย่างเดียวรอให้ถึงโรงเรียน รถรับส่งจะส่งผมเป็นโรงเรียนสุดท้าย ผมอยู่ห้อง ม. 1.3 ครับ ทั้งสายชั้นมีอยู่ 10 ห้องห้องละประมาณ 40 คน พอเข้าห้องครั้งแรกก็เป็นปกติที่จะต้องแนะนำตัว ว่าชื่ออะไร มาจากโรงเรียนอะไร ผมได้นั่งข้างๆเพื่อนคนหนึ่งชื่อเนม(ชื่อสมมุติ)มันเป็นคนขาว ตี๋นิดๆ สูงกว่าผม(ตอนนั้นผมสูงไม่เกิน 150 เซน) บ้านมันอยู่ในเมือง เจอกันครั้งแรกก็แนะนำตัวกันปกติ แรกๆก็พูดแทนตัวเองว่าเรา เรียนมันก็พูดว่านาย ตามประสาเด็กดี(หรอ) พอนานๆไปก็สนิทกันครับ โรงเรียนก็ต้องมีการบ้านและก็มีงานกลุ่มครับ เวลาทำงานกลุ่มเพื่อนๆก็จะนัดกันไปทำกันที่โรงเรียน ผมก็ต้องขึ้นรถสองแถวไปในเมืองเพือทำงานกลุ่ม เพราะตอนนั้นยังขี่รถมอไซไม่เป็น เวลาจะกลับบ้านต้องเดินไปขึ้นรถสองแถวที่ตลาดไกลจากโรงเรียนประมาณ 4-5 กิโลเมตรครับ ตอนนั้นก็เหนื่อยหน่อย จนมีครั้งหนึ่งเพื่อนๆชวนกันไปดูหนังในโรงหนัง ผมก็ไปครับเพราะยังไม่เคยดูหนังในโรงสักที ที่ชวนกันไปก็มีกลุ่มเพื่อนที่สนิทๆกันครับ ตอนนั้นมี เนม โจ อาท คิว(นามสมมุติทั้งหมด) แล้วก็ผม พวกเรานัดรวมตัวกันที่โรงเรียนวันเสาร์ ที่ไม่นัดกันไปเจอที่โรงหนังเลยเพราะผมเป็นคนไม่ค่อยรับโทรศัพท์ครับ และไม่ค่อยได้เล่นโซเชียล(ตอนเรียนวิชาคอมพิวเตอร์ คุณครูก็ให้สมัครไว้ส่งงาน ผมก็สมัครไว้แค่ส่งงานไม่ได้เล่นเลย แถมโปรไฟล์ยังใช้รูปการ์ตูน 555555) พอมาเจอกันที่โรงเรียนแล้วก็ขี่รถกันไปครับ รถมี 3 คันผมได้ซ้อนรถเนมไป เราไปดูหนังกันที่โลตัสครับ ห่างจากโรงเรียนประมาณ 6-7 กิโล พอไปถึงโรงหนังผมตื่นเต้นมาก เป็นครั้งแรกที่จะได้ดูหนังแบบนี้(ผมจำไม่ได้แล้วว่าไปดูเรื่องอะไรกัน) หลังจากดูหนังเสร็จพวกเราก็ไปหาอะไรกินกัน เราก็ขี่นถกันไปเรื่อยๆครับ พอกินเสร็จก็ขี่รถเที่ยวรอบเมือง จำได้ว่าวันนั้นเป็นวันที่เที่ยวในเมืองครั้งแรก มีความสุขดีครับ จนเย็นๆก็ได้เวลากลับบ้าน โจ อาท คิว ก็ขี่กลับบ้านไปครับ ส่วนเนมมาส่งผมที่ท่ารถที่จะต้องขึ้นกลับบ้าน แล้วก็ขึ้นรถกลับบ้านครับ ชีวิตตอน ม.1 ผมก็วนเวียนอยู่แค่นี้ครับ มีทำการบ้าน เที่ยว(บางครั้ง ที่ไม่เที่ยวมากเพราะติดปัญหาการเดินทาง)เรียน ชีวิตก็วนเวียนอยู่ในโรงเรียนกับบ้านซ่ะส่วนมาก กลุ่มเพื่อนที่สนิทก็ทีพวกเดินแหละครับ โจ คิว อาท เนม และพวกผมเป็นคนติดเกมครับ หลังจากทำการบ้านเสร็จก็จะนัดกันเล่นเกมด้วยกันตลอดเลยทำให้สนิท กันมาก แต่ผมจะสนิทกับเนมมากกว่าคนอื่นเพราะนั่งไกล้กันในห้อง เวลามีการบ้านหรืองานพวกเราก็จะมานั่งช่วยกัน เดี๋ยวมาต่อนะครับผมขอตัวไปทำงานก่อน......