ถ้าเราเป็นชาวจีนหรือเกาหลีในสงครามโลกครั้งที่2 เราจะสะใจไหมกับการทิ้งบอมบ์์ใส่นางาซากิและฮิโรชิม่า

ดูหนังจีนกับเกาหลีมาหลายเรื่องที่เกี่ยวกับการถูกญี่ปุ่นรุกราน

เมื่อสงครามสิ้นสุด ญี่ปุ่นแพ้ หนังที่ทำโดยชาติเหล่านั้น ต่างนำเสนอภาพผลพวงหลังสงคราม ผู้หญิงโดนข่มขืนฆ่าอย่างทารุณ สายลับปลดแอกที่ถูกพวกคนขายชาติสั่งฆ่า หรือแม้กระทั่งความยินดีสาแก่ใจปนสมน้ำหน้าเวลาญี่ปุ่นประกาศแพ้สงครามในมุมผู้ถูกกระทำมาทั้งเรื่อง

เรารับรู้จากด้านนึงว่า การทิ้งบอมบ์ใส่สองเมืองนั้นเป็นความโหดร้ายเลวทรามที่อเมริกาทำต่อมวลมนุษย์ในหน้านึงของปวศ.โลก แต่ถ้าเราเป็นคนจีน เกาหลี (แม้แต่ไทย) ที่เกิดยุคนั้น ถูกข่มเหงจากญี่ปุ่น

เราสะใจก็คงไม่ผิดน่ะสิ เพราะในภาวะแบบนั้น ในจุดที่เราสู้ญี่ปุ่นไม่ได้ การได้เห็นญี่ปุ่นย่อยยับเพราะน้ำมืออเมริกา(ในเวลานั้น) มันก็ยากที่จะเลี่ยงที่ไม่ให้มีอารมณ์ร่วม (หรือเปล่า?)

หรือจริงๆ สงครามมันไม่มีขอบเขตแห่งมโนธรรมที่แท้จริง เราต่างฆ่ากันมาตั้งแต่ยุคหินและจะฆ่ากันตลอดไป
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่