เนื่องจากวันนี้เป็นวันออมแห่งชาติ
ดิฉันตั้งใจไปธนาคารเพื่อฝากเงินและเอากระปุกออมสินที่ทางธนาคารแจก
ดิฉันจึงเอาเหรียญที่เก็บสะสมไว้หลายปีไปด้วยจำนวนเงินทั้งหมดห้าพันบาท
มีเหรียญบาทประมาณหนึ่งพัน นอกนั้นเป็นเหรียญสิบและเหรียญห้า

ทว่าเมื่อดิฉันก้าวขาเข้าธนาคาร  ดิฉันหอบถุงผ้าไปใหญ่จนเจ้าหน้าที่สังเกตได้ว่าดิฉันหอบเหรียญมาแน่ ๆ
เจ้าหน้าที่ธนาคารพูดขึ้นมาเสียงดัง และแฝงน้ำเสียงเบื่อหน่ายว่า วันนี้ไม่รับฝากเหรียญถ้าจะฝากให้มาฝากหลังสิ้นเดือน
ดิฉันรู้ว่าการนับเหรียญมันน่าเบื่อ และหากทางธนาคารจะคิดค่านับดิฉันก็ยินดี
แต่มีวิธีการพูดตั้งหลายวิธี พูดจากับลูกค้าดี ๆ ไม่ได้หรือคะ
น้ำเสียงที่แสดงออกมา มันทำให้รู้สึกว่า ธนาคารแห่งนี้ไม่น่าเข้า ทั้ง ๆ ที่ธนาคารแห่งนี้เป็นพระราชปณิธานของรัชกาลที่ ๖

เราเป็นคนไทยด้วยกัน พูดจาด้วยมิตรไมตรีไม่ได้หรือไรนะ

เช่นนี้แล้ว เราจะสอนลูกหลานให้รู้จักเก็บออมได้อย่างไรล่ะ
ในเมื่อธนาคารที่มีชื่อตั้งว่า "ออมสิน" ไม่รับเงินออมซะอย่างนี้

แล้วต่อไปเราจะสอนลูกหลานเราได้อย่างไรว่า เงินเหรียญก็คือเงิน ใช้ได้เช่นกัน


วันนี้เดินออกจากธนาคารด้วยความรู้สึกว่า ฉันจะกลับมาปิดบัญชี และถอนสลากออมสินออกให้หมด