สวัสดีครับ ผมมีเรื่องคาใจอะไรนิดหน่อยมาให้ช่วยน่ะครับ
วันนี้อ่ะครับ ผมเดินกลับบ้านแบบปกติ ปกติก็จะผ่านตลาดอยู่แล้วครับ เดินไปได้ยินป้า2คนยืนคุยกันลูกฉันน่ะโตไปจะให้เป็นหมอ ป้าอีกคนก็พูดว่า ลูกฉันมันมาขอไปเรียนร้องเพลงแต่ไม่ให้ไป เพราะมันไม่สําคัญ
หลังจากนั้นครับผมก็นึกเรื่องเก่าๆขึ้นมาครับ
ตอนนั้นม.3 ได้ไปเป็นตัวแทนห้องประกวดร้องเพลงเกี่ยวกับแม่ครับ แล้วคือลงเวทีมาเสร็จแล้ว ก็มีน้องที่รู้จักอ่ะครับมาบอกว่า พี่ๆครูคนนั้นเค้าบอกว่า ม.3ไม่ได้เรื่องซักคนให้เด็กมาร้องยังดีกว่า ผมคือแบบน้ำตาซึมเลย ตัวผมก็คิดว่าผมก็ร้องพอได้น่ะ เพราะว่าตอนม.2ผมรวบรวมความกล้า แล้วไปสมัครร้องเพลงอังกฤษในวันคริสมาสของโรงเรียน คุณครูที่นั้นก็บอกว่า ร้องเพราะมาเลย ตอนนี้นได้ที่3ครับ จาก8คน
ครูคนนั้นเป็นครูนักศึกษาฝึกสอนครับ จนตอนนี้ผมยังเจ็บใจจนไม่มีความกล้าที่จะร้องเพลงแล้วครับ
เป็นคนคิดมากทําไงดีครับ?
วันนี้อ่ะครับ ผมเดินกลับบ้านแบบปกติ ปกติก็จะผ่านตลาดอยู่แล้วครับ เดินไปได้ยินป้า2คนยืนคุยกันลูกฉันน่ะโตไปจะให้เป็นหมอ ป้าอีกคนก็พูดว่า ลูกฉันมันมาขอไปเรียนร้องเพลงแต่ไม่ให้ไป เพราะมันไม่สําคัญ
หลังจากนั้นครับผมก็นึกเรื่องเก่าๆขึ้นมาครับ
ตอนนั้นม.3 ได้ไปเป็นตัวแทนห้องประกวดร้องเพลงเกี่ยวกับแม่ครับ แล้วคือลงเวทีมาเสร็จแล้ว ก็มีน้องที่รู้จักอ่ะครับมาบอกว่า พี่ๆครูคนนั้นเค้าบอกว่า ม.3ไม่ได้เรื่องซักคนให้เด็กมาร้องยังดีกว่า ผมคือแบบน้ำตาซึมเลย ตัวผมก็คิดว่าผมก็ร้องพอได้น่ะ เพราะว่าตอนม.2ผมรวบรวมความกล้า แล้วไปสมัครร้องเพลงอังกฤษในวันคริสมาสของโรงเรียน คุณครูที่นั้นก็บอกว่า ร้องเพราะมาเลย ตอนนี้นได้ที่3ครับ จาก8คน
ครูคนนั้นเป็นครูนักศึกษาฝึกสอนครับ จนตอนนี้ผมยังเจ็บใจจนไม่มีความกล้าที่จะร้องเพลงแล้วครับ