เรื่องมีอยู่ว่า มีอยู่วันเมียผมกับเพื่อนรุ่นน้องผมได้ไปกินเหล้าบ้านญาติ ญาติห่างๆ ในความไว้ใจของเมียผมว่าเป็นญาติกัน คงไม่คิดอะไรหรอก แต่ความเป็นจริงมันไม่ใช่น่ะสิ ญาติตัวนั้นมันเห็นว่าเมียผมเริ่มเมาแล้ว ในตอนนั้นมันกับเมียผม 2-2 มันก้อเลย ขื่นใจเมียผม เมียผมในความเมาเลยไม่มีเเรงสู้ แล้วมันยังบอกอีกว่าถ้าบอกเรื่องนี้กับใครมันจะบอกเหมือนกัน ปล.ผมอยู่ต่างประเทศ แล้วผมกลับจากต่างประเทศ เมียผมบอกว่าอยากมีลูก เอ๊ะ ผมสงสัย แต่ไม่คิดอะไร ผมบอกว่ามีก้อมี แต่ก่อนหน้านี้เราพูดกันแล้วว่าไม่พร้อมจะไม่เอา ต่อจากนั้นเราได้ไปสมัครงานเเล้วเขาให้ตรวจเยี่ยวปรากฏว่าเมียผมท้อง ในตอนนั้นผมรู้สึกตกใจ ดีใจ งง เออทำไมมันติดเร็วจังแต่ก้อไม่ได้ถามไรมาก แต่ผมพึ่งกลับมาได้ 2 อาทิตย์ ญาติพี่น้องผมก้อบอกว่ามันเป็นไปไม่ได้ ที่จะเร็วเกินไป แต่ผมก้อไม่เชื่อ แล้วเราก้อกลับบ้าน ตจว. ผมก้อหางานทำ แล้ว 7 อาทิตย์ต่อเมียผมก้อไปฝากท้องได้2ครั้ง ครั้งแรกไม่รู้เรื่อง พอนัดครั้งต่อมา ท้องได้10กว่าอาทิตย์ คือผมงงมากว่าท้องได้ไง ผมถามเธอว่าใช่ลูกผมไหม เธอก้อบอกว่าไม่ลูกพี่แล้วจะลูกใคร ผมนิบอกกับตัวเองว่าเราอาจพลาดก่อนเราไปต่างประเทศก้อได้ ให้กำลังใจตัวเอง จนอยู่ด้วยกันมา 7 เดือนในการตั้งท้อง ในช่วงเวลานั้นเราอยู่ด้วยกับแบบธรรมดาและมีความสุข แต่ในตลอดเวลา 7 เดือนนั้น มันก้อมีคนมาพูดให้ฟังเยอะมาก และผมก้อประติดประต่อเรื่องทั้งหมดว่ามันคือความจริง แต่เรื่องที่คนอื่นพูด มันเหมือนว่าเมียผมแอบเล่นชู้ตอนผมไม่อยู่ แต่ใน7เดือนนั้นผมก้อพอรู้บ้างและว่าไม่ใช่ลูกผมแต่ทำไงได้ล่ะผมรักเธอมากเธอก้อรักผมมากเหมือนกัน จนวันหนึ่งผมไม่ไหวละต้องรู้จากปากเธอให้ได้ ผมเลยถามว่ามันใช่ไหม เธอได้แต่อ่ำอึ่ง ผมจี้ประเด็นไปอีก จนเธอร้องไห้ ผมรุ้เลยว่ามันคือความจริง เธอกอดผมไว้เเน่นมากผมพยายามดึงมือเธอออก เธอร้องไห้หนักมาก เธอโทรมาขอโทษผมบอกเธอผิดไปแล้ว เธอยอมทำทุกอย่างเพื่อให้ผมอยู่กับเธอ แต่ผมเสียความรู้สึกมาก จนร้องไห้ไม่ออก แน่นไปหมด ไม่คิดเลยว่าเธอจะทำกับผมได้ ผมเลยแยกกันอยู่ ตลอดเวลาที่โทรมาหรือติดต่อทาง เฟส เธอเอาแต่ร้องไห้ ขอให้ผมกลับมา เริ่มต้นใหม่ เธอรักผมมาก แต่ผมในตอนนั้นบอกอาการไม่ถูกเลย ทำงานไม่ได้ กินไม่ได้นอนไม่หลับ ในหัวผมตอนนั้นผมจะเลิกกับเธอก้อยังได้ แต่ผมลังเล่ ไม่รู้เป็นอะไร ความรู้สึกในตอนนั้น ผมคิดว่าถ้าทิ้งเธอไปตอนนี้ เธอจะอยู่อย่างไร ใครจะดูแลเธอ ก้อตลอดเวลาที่ผ่านมาไอ้เหี้..ตัวนั้นไม่ติดต่ออะไรเลย ไม่รู้จะคำด่ามันยังไง ผมอยากฆ่ามันทิ้งมาก แต่ผมไม่อยากเสียอนาคต ผมไม่เข้าใจความรู้สึกผมจริงๆว่ามันคือ รัก สงสาร หรือเป็นความผูกพัน กันแน่ แต่เรื่องของเมียผมยอมบอกก้ออยู่ในตอนแรกล่ะครับ ผมต้องทำไงดี จะเชื่อจากปากใคร เมียหรือคนอื่น แต่ผมรักเธออยู่รักมาก เมียผมก้อรักผมมากเหมือนกัน ช่วยผมที
ช่วยผมที