สวัสดีครับ พ่อแม่ผมทั้งคู่เป็นอาจาร์ยในมหาลัยที่หนึ่งพวกเราคนเชียงใหม่ เข้าเรื่องละ!
เขาไม่เคยฟังอะไรผมเลยแต่ก่อนตอนม.ปลายผมเคยสูบบุหรี่กินเหล้า เขารู้เขาเสียใจมากผมก็เลิกไปทำตัวดีสอบมหาลัยในเมืองดังๆให้ติด ครับผมทำดีที่สุดแล้วเขายังคงคอยถามเสมอว่าแอบสูบมาหรอไปกินหมูทะกับเพื่อนก็ถามว่ากินไปกี่ขวดละ เข้าใจอารมณ์ไหมครับว่าเราทำดีแล้วเราทำทุกอย่างเพื่อเขาแต่ก็ไม่เคยได้รับการไว้วางใจผมพิสูทให้ดูหลายครั้งมาก แน่นอนผมทำตัวแย่ก่อนเองแต่ผมสัญญาจะทำดีแล้วเขายังคงพูดกัดเซาะจิตใจเสมอจนผมท้อมากๆ(นี้แค่เรื่องที่หนึ่งนะครับ).
อีกเรื่องผมเป็นคนไม่เข้าสังคมมากนักเขาคงมองว่าผมคือผช.เจี๋ยมๆมาเสมอเขามักจะมองว่าผมเด็กเกินเหตุผมไม่มีสิทธิ์พูดอะไรเลยก็ตัดสินให้ผมแล้วว่าในหัวผมคิดอะไร ส่วนใหญ่จะเป็นอะไรที่คิดแทนว่าผมจะต้องตอบแบบไม่ได้เรื่องไม่ดีตลอดๆ ซึ้งอันนี้ผมไม่เคยทำพฤติกรรมนี้นะครับที่ดูผมเจี๋ยมๆเพราะเวลาผมทำอะไรแต่เด็กมักมีคนทำให้เสมอจนเขาคิดว่าผมทำไรไม่เป็นเลย.
และเรื่องต่อมาเรื่องผู้หญิง ผมเป็นคนใส่เเว่นดูเนิร์ดๆนะแต่ว่าผมก็ไม่ได้ดูแย่(อิอิ) ตอนม.ปลายมีน้องม.ต้นมาจีบผมตามตื้อและขอคบ ผมเอาไปบอกเขาครับแต่เขากลับไม่เชื่อ5555555 เขาหาว่าผมหลงตัวเองผมไม่ได้หล่อขนาดนั้นนะผมมันเนิร์ดจะตายไป พูดอะไรก็ไม่เคยฟังเลยครับจนตอนนี้ผมคบกับแฟนได้สองปีแล้วเขายังไม่ทราบเลยเพราะบอกไปก็ไม่ฟัง (คนนี้เคยบอกแล้วครับแต่เขาก็ตอบแบบเดิมเลย) จริงๆอยากเปิดเผยนะครับไม่อยากให้ปิดบังความรักมันมีได้ทุกวัยจริงๆแค่ต้องถูกต้องและอยู่ในสายตา ฝ่ายป๊าม๊าผญ.ก็สนิทสนมกับผมดีครับ.
เรื่องต่อมา สมันผมม.ต้นเพื่อนๆมักได้เเตะบอลและเรียนเดี่ยวในตอนเย็น ผมไม่ได้ทำเลยครับตอนนี้แตะบอลไม่เป็น! พ่อแม่ชอบบอกว่าเดี๋ยวสอนให้เอง แต่ใครจะไปรู้ว่าเรียนกับแม่เนี้ยอึดอัดมากๆทำไม่ได้ก็ถามไม่ได้นะครับเขาก็จะบอกทำไมไม่รู้ ใครไม่โดนไม่เข้าใจหรอกว่าไม่มีความสุข พ่อก็บอกจะพาเเตะบอลเองๆอย่าไปเล่นกับเพื่อนเลยแต่ก็ไม่เคยพาไปผิดสัญญาตลอดครับ เวลาเพื่อนไปไหนมาไหนผมไม่เคยไปครับขนาดเป็นผช.จนเพื่อนไม่ค่อยยุ่งกับผมครับ ครูก็มักจะมองผมแปลกๆเพราะผมหยุดบ่อยเหลือเกิน วันไหนที่ใครทำอะไรผมมักแตกต่างเสมออายคนครับ อายมากๆ เพื่อนทำอะไรไม่เคยทำ
เรื่องสุดท้าย พ่อผมทำแต่งานครับเขาสอนด้วยทำพอตนั่งหาข้อมูลชอบให้แม่ช่วยอยู่บ่อยๆ น้องชายผมกับผมส่วนใหญ่อยู่กับแม่ผมเป็นอะไรถ้าบอกแม่จะตรงประเด้นกว่าพ่อครับ พ่อผมทำแต่งานไม่เคยมีเวลาให้ผมคิดเรื่องพวกนี้ตลอดเลยครับ
ผมรู้ว่าเขาเป็นห่วงผมมากๆแต่พ่อแม่ใครที่อ่านอยู่โปรดรู้นะครับว่าห่วงตัวลูกแต่ความรู้สึกลูกหละ ใครบอกว่าเลี้ยงเด็กๆให้เคร่งโตมาจะดี อาจมีแต่ผมว่าไม่!
ผมเป็นหนึ่งในนั้น ตอนนี้เรียนต่อจิตแพทหลังจากที่ผมจบหมอมามาเคสเด็กแบบนี้เยอะมากจนผมต้องออกมาพูด พ่อแม่เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้ผมมีวันนี้ครับขอบคุณมากๆแต่ก็เป็นส่วนใหญ่ให้ความสุขผมมันหายไป ผมพยายามร่าเริงมากๆเวลาเศร้าก็เห็นได้ชัดเลยผมไม่โอเคเลยครับ มันแย่ต่อจิตใจลูกมากๆนะครับ
*บังคับลูกให้ไปในทางที่ดีแต่จิตใจลูกมันไม่ดีไปแล้ว
ตัดปีกนกตั้งแต่ยังเด็กก็ยังเห็นเป็นนก โตมาก็ยังเป็นนกแต่เป็นนกที่บินไม่ได้แบบคนอื่น*
ขอบคุณครับใครว่างอ่านก็อ่านเถอะครับ ส่งต่อให้คนที่คุณอยากให้เขาเห็น
ปล.อย่าลืมนะครับพ่อแม่รักเราเสมอ แต่ นึกถึงกันบ้างนะครับห้ามให้พอดีและดีต่อตั้วเขา ^ห้ามทุกเรื่องก็อย่ามีลูกเลยครับไปเอานักโทษมาเลี้ยงซะ^
อยากให้พ่อแม่ผมได้อ่านครับ
เขาไม่เคยฟังอะไรผมเลยแต่ก่อนตอนม.ปลายผมเคยสูบบุหรี่กินเหล้า เขารู้เขาเสียใจมากผมก็เลิกไปทำตัวดีสอบมหาลัยในเมืองดังๆให้ติด ครับผมทำดีที่สุดแล้วเขายังคงคอยถามเสมอว่าแอบสูบมาหรอไปกินหมูทะกับเพื่อนก็ถามว่ากินไปกี่ขวดละ เข้าใจอารมณ์ไหมครับว่าเราทำดีแล้วเราทำทุกอย่างเพื่อเขาแต่ก็ไม่เคยได้รับการไว้วางใจผมพิสูทให้ดูหลายครั้งมาก แน่นอนผมทำตัวแย่ก่อนเองแต่ผมสัญญาจะทำดีแล้วเขายังคงพูดกัดเซาะจิตใจเสมอจนผมท้อมากๆ(นี้แค่เรื่องที่หนึ่งนะครับ).
อีกเรื่องผมเป็นคนไม่เข้าสังคมมากนักเขาคงมองว่าผมคือผช.เจี๋ยมๆมาเสมอเขามักจะมองว่าผมเด็กเกินเหตุผมไม่มีสิทธิ์พูดอะไรเลยก็ตัดสินให้ผมแล้วว่าในหัวผมคิดอะไร ส่วนใหญ่จะเป็นอะไรที่คิดแทนว่าผมจะต้องตอบแบบไม่ได้เรื่องไม่ดีตลอดๆ ซึ้งอันนี้ผมไม่เคยทำพฤติกรรมนี้นะครับที่ดูผมเจี๋ยมๆเพราะเวลาผมทำอะไรแต่เด็กมักมีคนทำให้เสมอจนเขาคิดว่าผมทำไรไม่เป็นเลย.
และเรื่องต่อมาเรื่องผู้หญิง ผมเป็นคนใส่เเว่นดูเนิร์ดๆนะแต่ว่าผมก็ไม่ได้ดูแย่(อิอิ) ตอนม.ปลายมีน้องม.ต้นมาจีบผมตามตื้อและขอคบ ผมเอาไปบอกเขาครับแต่เขากลับไม่เชื่อ5555555 เขาหาว่าผมหลงตัวเองผมไม่ได้หล่อขนาดนั้นนะผมมันเนิร์ดจะตายไป พูดอะไรก็ไม่เคยฟังเลยครับจนตอนนี้ผมคบกับแฟนได้สองปีแล้วเขายังไม่ทราบเลยเพราะบอกไปก็ไม่ฟัง (คนนี้เคยบอกแล้วครับแต่เขาก็ตอบแบบเดิมเลย) จริงๆอยากเปิดเผยนะครับไม่อยากให้ปิดบังความรักมันมีได้ทุกวัยจริงๆแค่ต้องถูกต้องและอยู่ในสายตา ฝ่ายป๊าม๊าผญ.ก็สนิทสนมกับผมดีครับ.
เรื่องต่อมา สมันผมม.ต้นเพื่อนๆมักได้เเตะบอลและเรียนเดี่ยวในตอนเย็น ผมไม่ได้ทำเลยครับตอนนี้แตะบอลไม่เป็น! พ่อแม่ชอบบอกว่าเดี๋ยวสอนให้เอง แต่ใครจะไปรู้ว่าเรียนกับแม่เนี้ยอึดอัดมากๆทำไม่ได้ก็ถามไม่ได้นะครับเขาก็จะบอกทำไมไม่รู้ ใครไม่โดนไม่เข้าใจหรอกว่าไม่มีความสุข พ่อก็บอกจะพาเเตะบอลเองๆอย่าไปเล่นกับเพื่อนเลยแต่ก็ไม่เคยพาไปผิดสัญญาตลอดครับ เวลาเพื่อนไปไหนมาไหนผมไม่เคยไปครับขนาดเป็นผช.จนเพื่อนไม่ค่อยยุ่งกับผมครับ ครูก็มักจะมองผมแปลกๆเพราะผมหยุดบ่อยเหลือเกิน วันไหนที่ใครทำอะไรผมมักแตกต่างเสมออายคนครับ อายมากๆ เพื่อนทำอะไรไม่เคยทำ
เรื่องสุดท้าย พ่อผมทำแต่งานครับเขาสอนด้วยทำพอตนั่งหาข้อมูลชอบให้แม่ช่วยอยู่บ่อยๆ น้องชายผมกับผมส่วนใหญ่อยู่กับแม่ผมเป็นอะไรถ้าบอกแม่จะตรงประเด้นกว่าพ่อครับ พ่อผมทำแต่งานไม่เคยมีเวลาให้ผมคิดเรื่องพวกนี้ตลอดเลยครับ
ผมรู้ว่าเขาเป็นห่วงผมมากๆแต่พ่อแม่ใครที่อ่านอยู่โปรดรู้นะครับว่าห่วงตัวลูกแต่ความรู้สึกลูกหละ ใครบอกว่าเลี้ยงเด็กๆให้เคร่งโตมาจะดี อาจมีแต่ผมว่าไม่!
ผมเป็นหนึ่งในนั้น ตอนนี้เรียนต่อจิตแพทหลังจากที่ผมจบหมอมามาเคสเด็กแบบนี้เยอะมากจนผมต้องออกมาพูด พ่อแม่เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้ผมมีวันนี้ครับขอบคุณมากๆแต่ก็เป็นส่วนใหญ่ให้ความสุขผมมันหายไป ผมพยายามร่าเริงมากๆเวลาเศร้าก็เห็นได้ชัดเลยผมไม่โอเคเลยครับ มันแย่ต่อจิตใจลูกมากๆนะครับ
*บังคับลูกให้ไปในทางที่ดีแต่จิตใจลูกมันไม่ดีไปแล้ว
ตัดปีกนกตั้งแต่ยังเด็กก็ยังเห็นเป็นนก โตมาก็ยังเป็นนกแต่เป็นนกที่บินไม่ได้แบบคนอื่น*
ขอบคุณครับใครว่างอ่านก็อ่านเถอะครับ ส่งต่อให้คนที่คุณอยากให้เขาเห็น
ปล.อย่าลืมนะครับพ่อแม่รักเราเสมอ แต่ นึกถึงกันบ้างนะครับห้ามให้พอดีและดีต่อตั้วเขา ^ห้ามทุกเรื่องก็อย่ามีลูกเลยครับไปเอานักโทษมาเลี้ยงซะ^