ความรักหรือแก้เหงา

สวัสดีเราชื่อ ปอ(นามสมมุติ) อายุ 17 ปี
เข้าเรื่องเลย มีผู้ชายคนหนึ่งชื่อ บอ(นามสมมุติ) เขาทำธุรกิจเกี่ยวกับรถ เขาจะมาทำงานที่บ้านเราปีล่ะครั้ง แล้วก็มาพักที่บ้านเรา(แต่คนล่ะห้องนะ)

ย้อนกลับไปตอนเราอายุ14 ปี ตอนนั้นเขามาทำงานที่บ้านเราครั้งแรกยุประมาณเดือนหนึ่ง ก่อนเขาจะกลับเขาก็โทรมาหาเรา เราก็งง ว่าได้เบอร์มายังไง ก็เลยรู้ที่หลังว่าเขาขอเบอร์เราป้าเราเลยเอาให้ ก็คุยอยู่ประมาณหนึ่งอาทิตย์ ก็เลิกคุย (ก็ยังไม่ได้คิดอะไรเพราะยังเด็กยุ)

หนึ่งปีต่อมา
เขาก็มาอีก ตอนนั้นอายุ15 ปี เขาก็มาขอไลน์จากป้าอีกตามเคย ก็คุยกันแต่ไม่บ่อย พอถึงวันลอยกระทง เขาก็มาลอยกับครัวครองเรากับเพื่อนเขาที่มาทำงานด้วยกัน พองานหมดเขากลับไปบ้านเค้า เราก็ไม่ได้คุยกันอีก (เราก็ไม่ได้รู้สึกอะไรไม่มาก)

หนึ่งปีต่อมา
เขาก็มาอีก ก็เริ่มคุยกันในเฟส โทรคุยกันบางแต่ไม่บ่อย ก็เหมือนเดิมทุกอย่าง ลอยกระทงบ้างล่ะ ปล่อยโคมบ้าง จนเขากลับบ้าน ก็คุยกันประมาณไม่ถึงหนึ่งอาทิตย์(แต่เวลาเขายุบ้านเรา จะคุยกันทุกคืน)

ลืมบอกไปบ้านเขาอยู่ภาคกลาง บ้านเราอยู่ภาคอีสาน

ความรู้สึกตอนเขากลับบ้านมันเหมือนเราอกหักทุกครั้งเลย รอเขาโทรหา รอเค้าตอบเฟส เหงาทุกครั้ง
เป็นอย่างมาตลอด3ปี ทุกครั้งที่เขามา เราก็จะบอกตัวเองตลอดว่าไม่คุย ไม่คุย แต่ก็ห้ามตัวเองไม่ได้


มีต่อนะ......
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่