คิดถึงมากนะ

ตามหัวข้อเลยครับ คือเรากับแฟนเลิกกันได้ประมาณ 3 เดือนแล้ว แต่ถึงจะเลิกกันไป เราก็ยังคุยกันทุกวัน เกือบจะเหมือนเดิม เพียงแต่เธอเริ่มวางตัวเหมือนเราเป็นคนนอกไปแล้ว เหลือเพียงคำพูดและการคุยบางอย่างที่ยัง

ทั้งๆที่มันเป็นความสัมพันธ์ที่ดูอึดอัดและไม่มีชื่อเรียก เวลาใครถามก็พูดได้ไม่เต็มปาก แต่ทำไมถึงยังยอมอยู่ในสถานะนั้นโดยไม่ถามถึงสถานะและพอใจที่จะให้มันเป็นแบบนั้น ทั้งๆที่อีกคนก็มีสิทธิ์ทำกับคนอื่นๆได

เป็นเรื่องราวความรักในวัยเด็กที่ยังฝังใจ แบบลบไม่ออก แม้ว่าเวลาจะผ่านไปนานถึง 30 ปีแล้วก็ตาม แต่ยังมีความคิดถึงอยู่เสมอ ความรู้สึกมันฝังอยู่ลึกมาก และยังสะท้อนออกมาเป็นระยะ เป็นเรื่องของเด็กวัยรุ่นชาย

หลายคนคงตกอยู่ในสถานะแบบนี้ แต่ไม่เข้าใจว่าทำไมถึงเลือกที่จะเป็นแบบนี้ ทั้งที่เป็นสถานะที่ไม่ชัดเจน และในที่สุดก็ต้องทางใครทางมันอยู่แล้ว

ผมมีโอกาสได้เจอกับน้องคนหนึ่ง สถานะตอนนั้นคือน้องเขาโสด(เขาบอกผมอย่างนั้น) เราก็เริ่มพัฒนาความสัมพันธ์ไปด้วยกัน อยู่มาวันหนึ่งผมรู้ความจริงว่าน้องเขามีแฟนอยู่แล้ว น้องเขาบอกว่าตอนนี้ความรู้สึกของเขา

ตอนนี้คิดถึงเค้า แทบบ้าเลยค่ะ

ขอกำลังใจเติมพลังหน่อยครับ.❤️ ตอนนี้พึ่งตัดใจ ออกจากชีวิตคนที่เรารักมากที่สุดมา เพราะไม่สามารถอยู่กับ สถานะพี่น้องได้ แต่การกระทำหลายอย่างคือ ไม่ใช่พี่น้อง พยายามออกมาหลายครั้งแล้ว แต่ใจไม่แข็ง ไม่