เราไม่เข้าใจอะไรที่เกิดขึ้นตอนนี้เลย

คือเราเป็นคนที่มีอะไรไม่ค่อยพูดไม่ค่อยปรึกษา แค่คิดเอาไว้เงียบๆ ตอนนี้เราจะพูดแค่ปัญหาที่เกิดขึ้นวันนี้นะคะ ไม่รวมวันอื่น คือ เราเป็นสายออดิชั่นค่ะ แต่ไม่ได้มุ่งขนาดหนักนะคะ มีงานออดิชั่นเปิดที่ไหนเราไปหมด แต่เราไปไม่บ่อยนะคะ เพราะเพิ่งเริ่ม ไป4ครั้งเองค่ะ แต่มันก็ต้องใช้เงินในการเดินทางใช่มั้ยคะ เราแค่คิดตลอดค่ะ ว่าเราจะพยายามทำให้ได้ เพื่ออนาคตเราจะมีเงินมาสร้างบ้านให้พ่อกับแม่ อยากพาไปที่ที่เค้าอยากไป อยากซื้ออะไรที่เค้าอยากได้ แต่ว่า เวลาพ่อโมโหทีไร ชอบบอกว่าเราเป็นตัวทำให้บ้านล่มจม ไม่เคยทำอะไรเลย ใช้แต่เงิน ผลาญเงินพ่อแม่ไปวันๆ  แม่เราก็พูดแบบนี้แหละค่ะ แล้วก็บอกว่า นึกถึงแค่ตัวเอง เห็นแก่ตัว แต่ทุกวันนี้เราก็ขายของออนไลน์ไปด้วยเรียนไปด้วย เราแค่คิดเพื่อพวกเค้าตลอด แต่เราแค่ไม่เคยพูด เพราะเราเป็นคนปากแข็งมากๆ มีอะไรที่ดูเข้าขั้นสวีทมีความสุขเราจะไม่พูดเลยค่ะเราเขิน ละเราแค่ลงมือทำ แต่เค้าก็ไม่ได้มาเห็นความคิดเราใช่มั้ยล่ะคะ แล้วคือวันนี้ แล้วพ่อก็บ่นว่าเราไม่ซ้อมดนตรีบ้าง ส่งให้เรียนแล้วก็ทำให้ดีหน่อย (คำหยาบหนักมากค่ะ ด่าเราไอ สัx ไอเxี้ย)แต่คือเราก็มีเวลาซ้อมของเราคือตอน5โมงเย็นถึง3ทุ่ม  แต่ถามว่าเราเถียงมั้ย เราก็ไม่ได้เถียง เราพยายามหาที่เงียบๆ แล้วดูอะไรขำๆค่ะ แต่พอพ่อกับแม่พูดว่า เราเห็นแก่ตัว ทำอะไรนึกถึงแต่ตัวเอง พูดแต่เรื่องแย่ๆอะค่ะ แต่เราก็พยายามขำ แบบ เล่นกับสัตว์เลี้ยงก็พยายามขำ ดูอะไรพยายามทำให้ตลก แต่เค้าพูดออกมาแบบนั้นมันทำให้เราร้องไห้ว่าที่เราทำมันไร้ค่าขนาดนั้นเลยหรอ แต่เราก็ทำเนียนๆ เหมือนไม่ได้ร้อง ทำเป็นจัดผ้าในตู้ไปเรื่อยๆ ให้หน้าเราแอบไม่ให้เค้าเห็น แล้ววันนี้คือเราทำโจ๊กไว้ให้แม่ค่ะ แต่พ่อบอก กินก็ไม่เก็บ แล้วก็ใช้คำหยาบด่าแรงมาก แต่เราไม่ได้พูดอะไร ก็แค่พยักหน้าไป แต่คือเราบอกตรงๆว่ามันอาจดูไร้สาระ แต่สำหรับเรามันหนักมากนะคะ ละถ้าเราเล่าอะไรงงไปต้องขอโทษด้วยนะคะ เราเล่าไม่เก่ง เราเหนื่อย ไม่มีกำลังใจ แต่เราก็ทำได้แค่พยายาม เราไม่ได้ต้องการความสงสารหรืออะไร แค่ต้องการคนให้กำลังใจหรือคำปรึกษายังไงก็ช่วยเราหน่อยนะคะ ขอบคุณที่รับฟังค่ะ