สวัสดีครับ นี่เป็นกะทู้แรกที่ผมเขียน อาจจะยาวหน่อยนะครับ แต่ผมอยากถามความเห็นทุกคนที่อ่าน
ขอเล่าย้อนความไปหน่อยนะครับ ผมกับแฟนคนปัจจุบัน เราเป็นเพื่อนกันตั้งแต่สมัยประถมศึกษา เค้าเข้ามาปีสุดท้าย ของป.6 ผมจำความรู้สึกนั้นได้ว่า ผมแอบชอบผู้หญิงคนนี้ แต่ว่าตอนนั้นเราคงยังเด็กเกินไป มันก็เลยเป็นเหมือนสิ่งที่เก็บไว้ในความทรงจำมากกว่า จนผ่านมานานหลายปี เราต่างจบมัธยมศึกษา เราไม่เคยเจอกันเลย กว่า 7-8 ปี เจอกันอีกทีตอนมหาลัยด้วยความบังเอิญที่ป้ายรถเมล์หน้าบ้านแฟนเก่าผม ตอนนั้น ต่างคนต่างเรียนช่วงมหาวิทยาลัย ต่างคนต่างมีแฟน แต่ผมจำความรู้สึก จำหน้าเค้าได้ตั้งแต่แรกว่า เค้าคือ ผู้หญิงคนนั้นที่ผม ชอบตั้งแต่ ป.6.
หลังจากนั้นก็ผ่านไปอีกหลายปี เราได้มีโอกาสกลับมาคุยกัน ก่อนหน้าที่เราจะเริ่มคุย ผมก็มีแฟนอยู่ เพียงแต่ว่าเค้าไปเรียนต่อต่างประเทศ แล้วเราเลิกกันแล้ว เพียงแต่ผมก็ไม่ได้มีใคร ก็เลยเหมือนคาราคาซัง เพราะเค้าก็มีคนอื่นที่นั้น หลังจากที่ผมกับเค้าได้กลับมาคุยกัน ผมก็ดีใจมาก ความสัมพันธ์ของเราสองคนพัฒนาเรื่อยๆ จนดีมากๆ เราไปเที่ยวด้วยกัน กินด้วยกัน ทุกข์ด้วยกัน สุขด้วยกัน ทุกอย่างลงเอย ผมกับเข้ากับครอบครัวเค้าได้ดีครับ ผมพิสูจน์อะไรหลายๆอย่าง และเป็นเค้าเองที่ยืนเคียงข้างผมตลอด ไม่ว่าจะเจออะไร เราเคยทะเลาะกันบ้าง เค้าโกรธ งอลผมบ้าง เค้าบอกเลิกเพราะความไม่เข้าใจบ้าง แต่สุดท้ายผมก็สามารถพิสูจน์ให้เค้าเห็นว่า เค้าเป็นคนเดียวที่ผมรัก และ รักมาก ผมก้ยอมเค้าทุกอย่างนะ สุดท้ายไม่ว่าเค้าจะผิดหรือถูก เพราะว่า ถ้าคนเราร้อนด้วยกันทั้งคู่มันก็ไปกันไม่รอดหรอก แล้วส่วนตัวผมเอง ผมก็ไม่ค่อยชอบการทะเลาะกันหรือโกรธกัน ผมชอบความเรียบง่าย ชอบให้เล่นกัน คุยกันสนุกๆมากกว่า แต่มีเพียงข้อเดียวที่เค้าขอผมว่า ถ้ามีเรื่องผู้หญิงเข้ามา เค้าขอเลิกทันที ผมจำคำนี้ได้แม่น ตลอดเวลาเกือบสามปี ผมก็ไม่เคยไปยุ่งกับผู้หญิงคนไหน อาจจะมีเฮฮา สนุกสนาน แบบเพื่อนบ้าง แต่ผมไม่เคยมาแอบคุย หรือ เก็บเป็นความลับ เพราะผมรู้ว่า ผมมีความสุขดีอยู่แล้วไม่ต้องหาจากที่อื่น. แต่บางครั้งผมเองก็เป็นห่วงกลัวแฟนจะคิดมาก เวลามีคนทักมาหรือคุย ถ้าผมรู้สึกไม่สบายใจ ผมเลือกที่จะไม่คุยและบล๊อคมากกว่า มันง่ายกว่าการมานั่งอธิบาย เพราะเราไม่คุยก็จบ ผมกับเค้าเราเจอกันทุกวัน บ้านเราอยู่ไม่ไกลกันเท่าไร วันจัน-ศุกร์ ผมไปทำงานต่างจังหวัด ไปเช้าเย็นกลับ ผมเลิกงานก็ขับมารับแฟนไปกินข้าวทุกวัน ทุกวันนะครับ ยกเว้นติดงานจริงๆ เสาร์อาทิตย์ ก็เจอกันทุกวัน ผมทำแบบนี้มาเสมอตลอดระยะเวลาเกือบๆ สามปีแล้วที่คบกัน ผมไม่เคยเปลี่ยน มีคนถามว่าผมเหนื่อยมั้ย ผมก็เหนื่อยนะ แต่ผมรักเค้ามากกว่าจะให้เค้าเหนื่อยกลับเอง เพราะรถมันติด แต่แล้ว เรื่องที่ไม่อยากให้เกิดก็เกิด
ก่อนหน้านี้สองสามเดือน ผมได้รู้จักกับลุกเพื่อนแม่คนนึง เค้าก็โอเคระดับนึง เค้ามีธุรกิจของตัวเอง ธุรกิจครอบครัว ผมก็เพิ่งรู้ทีหลังว่า แม่ผมกับแม่เค้าเป็นเพื่อนกัน ผมกับเค้าก็มีเฟสกัน เค้าก็เป็นเพื่อนของแฟนเก่าๆ ผม แล้วเค้าก็มีแฟนอยู่แล้ว ผมก็มีแฟนอยู่แล้ว ผมไปทานข้าวที่ร้านเค้าบ้างเป็นบางครั้งกับเพื่อน กับครอบครัว ช่วงหลังๆ เค้าสั่งของที่บ้านผม ผมก็ต้องนำไปส่งให้เค้า ทำให้ผมกับเค้ามีโอกาสได้คุยกันมากขึ้น เค้าก็ถามถึงเรื่องแฟนผม เค้าก้เล่าให้ผมฟังเรื่องแฟนเค้า เหมือนปรึกษากันมากกว่า จนหลังๆมาไม่นานนี้เค้าเลิกกับแฟนเค้า เพราะแฟนเค้าดูแลเค้าไม่ได้ หลังจากเลิกกันเค้าก็ดูเหงา แต่เค้ามีคนคุยเยอะ มีคนจีบเยอะ ไปนั่นมานี่กับ คนนั้นคนนี่ ไปกินข้าว แล้วผมก็ยังต้องไปส่งของให้เค้าอาทิย์ละครั้งอยู่ดี จนไม่นานมานี้ เค้าดันมาชอบผม แต่ผมไม่เคยบอกว่าผมชอบเค้า หรือ อะไร เพราะผมมีแฟนอยู่แล้ว ผมแค่อยากรักษาความเป็นเพื่อน หรือ ความสัมพันธ์ของลุกเพื่อนแม่ กับแม่ผมไว้ ผมไม่ได้แคร์ ไม่ได้อะไร จนล่าสุดวันหยุดยาวที่ผ่านมา ผมก้ไปเที่ยวกับแฟนผม กับเพื่อนๆ ที่ต่างจังหวัด แล้วเหมือนเค้าจะเห็น แล้วมาโกรธผม เลยลบไลน์ บล๊อคเฟส ผม ผมไม่รู้หรอก เพราะผมไมไ่ด้ไลน์หา ไม่ได้โทรหา ไม่ได้คุย หลัวจากนั้น ผมก็กลับมาทำงาน จนได้เจอเค้าอีก เค้าก็มาขอให้ผม รับแอดไลน์ เฟส ผมก็รับ(ปล.แชทก่อนหน้านี้ ผมลบและบล๊อคเพราะผมรู้สึกรำคานเวลาเค้ามาชอบทักมาพร่ำเพ้อ ผมเลยเลือกไม่คุยและบล๊อคดีกว่า)ผมคิดว่าทางออกที่ดีสุดคือพยายามทำตัวห่างๆ เพราะผมไม่ได้คิดอะไร แต่เค้าคงคิดมากไป ก่อนหน้านี้เวลาคุยกัน เค้าก็ชอบพูดแซวๆบ้าง แต่ผมก็เฉยๆนะ ไม่ได้โต้ตอบอะไร ผมเลยไม่รู้ว่า ทำไมการที่เค้าจะมาชอบผม เค้าถึงหวังว่าผมจะเลิกกับแฟน ผมยังคงย้ำนะครับ ตลอดเวลาทุกวัน ผมไปรับแฟน เจอแฟน กินข้าวกับแฟนทุกวัน ผมแฮปปี้ดีอยู่แล้ว ถึงบางครั้งแฟนจะงอล ผมก็โอเค ไม่ได้เบื่อหรืออะไร จนล่าสุดเค้าไปบอกแฟนผมว่า ให้ผมเลิกยุ่งกับเค้า คือ เดี๋ยวนะ ผมอะ อยุ่เฉยๆไม่ได้ติดต่อ ไม่ได้คุย เป็นเค้าเองที่โทรมาแล้วผมไม่รับ แต่เค้ามาบอกแฟนผมให้ผมเลิกยุ่งกับเค้าคืออะไร หลังจากนี้ทุกคนคงเดาได้นะครับว่าแฟนผมเป็นไง ครับเค้าขอเลิก ในการแชทการคุยกันระหว่างแฟนผมกับเค้านั้น ผมก็ไม่เข้าใจนะว่าทำไมเค้าต้องใส่ไฟ นั่นนี่ ผมถามเค้าว่าต้องการอะไร ต้องการให้ผมเลิกกันแค่นั้นหรอ เค้าบอกว่า ถ้าแฟนผมรักผม ก็ต้องเชื่อผม แต่ แฟนผมเค้าเคยเจอเรื่องแบบนี้มา แล้วผมพยายามไม่ทำให้เกิดขึ้นอีก แต่ มันเกิดขึ้นเพราะคนอื่นมาบอกแฟนผม ไม่ใช่เกิดจากการที่ผมทำ แล้วผมควรจะง้อเค้ายังไงดีหรอ? ผมรักเค้านะ รักตลอด และรักมาก ผมก็แค่อยากให้เค้าเชื่อผม เพราะตลอดทุกวันผมกับเค้าก็ไปมาหาสู่กันเสมอ มันไม่มีเหตผลอะไรที่ผมต้องเอาคนอื่นมาแทนที่ ไม่มีเหตผลอะไรที่อยู่ๆผมต้องเลิกกับแฟนคนนี้.
แฟนผมค่อนข้างที่จะตัดสินใจเร็ว แต่ผมอยากให้เค้าฟังผมบ้าง เชื่อผมบ้าง เพราะตลอดสามปี ผมไม่เคยทำให้เค้ารู้สึกเรื่องผมแอบคุย หรือมีคนอื่น นี่อาจจะเป็นครั้งแรกที่เค้าเจอ แล้วเจอแบบไม่ใช่ผมไปให้ความหวังเค้า แต่เค้าหวังมากไป จนผมพยายามรักษาระยะคำว่าเพื่อนไว้ แต่เค้ากลับมาทำร้ายความรู้สึกคนที่ผมรัก ผมยอมไม่ได้หรอกครับ ผมไม่ใช่ผู้ชายที่ดีที่สุดนะ แต่ตลอดเกือบสามปี ทุกๆอย่าง ผมทำมันดีที่สุดเสมอ เรามีความทรงจำมากมายกับหลากหลายที่ ทุกครั้งที่ผมดูรูป ผมก็มีความสุขเสมอ หลายๆคนอิจฉาผมกับแฟนที่ถ้ามีเวลาว่าง เราจะไปเที่ยวกันเสมอ ผมอยากได้คนๆนี้กลับมายืนข้างผม ผมรักเค้า.
ถ้ามีคน พยายามทำลายความรักของคุณ เพราะเค้าชอบคุณ คุณจะทำยังไงครับ
ขอเล่าย้อนความไปหน่อยนะครับ ผมกับแฟนคนปัจจุบัน เราเป็นเพื่อนกันตั้งแต่สมัยประถมศึกษา เค้าเข้ามาปีสุดท้าย ของป.6 ผมจำความรู้สึกนั้นได้ว่า ผมแอบชอบผู้หญิงคนนี้ แต่ว่าตอนนั้นเราคงยังเด็กเกินไป มันก็เลยเป็นเหมือนสิ่งที่เก็บไว้ในความทรงจำมากกว่า จนผ่านมานานหลายปี เราต่างจบมัธยมศึกษา เราไม่เคยเจอกันเลย กว่า 7-8 ปี เจอกันอีกทีตอนมหาลัยด้วยความบังเอิญที่ป้ายรถเมล์หน้าบ้านแฟนเก่าผม ตอนนั้น ต่างคนต่างเรียนช่วงมหาวิทยาลัย ต่างคนต่างมีแฟน แต่ผมจำความรู้สึก จำหน้าเค้าได้ตั้งแต่แรกว่า เค้าคือ ผู้หญิงคนนั้นที่ผม ชอบตั้งแต่ ป.6.
หลังจากนั้นก็ผ่านไปอีกหลายปี เราได้มีโอกาสกลับมาคุยกัน ก่อนหน้าที่เราจะเริ่มคุย ผมก็มีแฟนอยู่ เพียงแต่ว่าเค้าไปเรียนต่อต่างประเทศ แล้วเราเลิกกันแล้ว เพียงแต่ผมก็ไม่ได้มีใคร ก็เลยเหมือนคาราคาซัง เพราะเค้าก็มีคนอื่นที่นั้น หลังจากที่ผมกับเค้าได้กลับมาคุยกัน ผมก็ดีใจมาก ความสัมพันธ์ของเราสองคนพัฒนาเรื่อยๆ จนดีมากๆ เราไปเที่ยวด้วยกัน กินด้วยกัน ทุกข์ด้วยกัน สุขด้วยกัน ทุกอย่างลงเอย ผมกับเข้ากับครอบครัวเค้าได้ดีครับ ผมพิสูจน์อะไรหลายๆอย่าง และเป็นเค้าเองที่ยืนเคียงข้างผมตลอด ไม่ว่าจะเจออะไร เราเคยทะเลาะกันบ้าง เค้าโกรธ งอลผมบ้าง เค้าบอกเลิกเพราะความไม่เข้าใจบ้าง แต่สุดท้ายผมก็สามารถพิสูจน์ให้เค้าเห็นว่า เค้าเป็นคนเดียวที่ผมรัก และ รักมาก ผมก้ยอมเค้าทุกอย่างนะ สุดท้ายไม่ว่าเค้าจะผิดหรือถูก เพราะว่า ถ้าคนเราร้อนด้วยกันทั้งคู่มันก็ไปกันไม่รอดหรอก แล้วส่วนตัวผมเอง ผมก็ไม่ค่อยชอบการทะเลาะกันหรือโกรธกัน ผมชอบความเรียบง่าย ชอบให้เล่นกัน คุยกันสนุกๆมากกว่า แต่มีเพียงข้อเดียวที่เค้าขอผมว่า ถ้ามีเรื่องผู้หญิงเข้ามา เค้าขอเลิกทันที ผมจำคำนี้ได้แม่น ตลอดเวลาเกือบสามปี ผมก็ไม่เคยไปยุ่งกับผู้หญิงคนไหน อาจจะมีเฮฮา สนุกสนาน แบบเพื่อนบ้าง แต่ผมไม่เคยมาแอบคุย หรือ เก็บเป็นความลับ เพราะผมรู้ว่า ผมมีความสุขดีอยู่แล้วไม่ต้องหาจากที่อื่น. แต่บางครั้งผมเองก็เป็นห่วงกลัวแฟนจะคิดมาก เวลามีคนทักมาหรือคุย ถ้าผมรู้สึกไม่สบายใจ ผมเลือกที่จะไม่คุยและบล๊อคมากกว่า มันง่ายกว่าการมานั่งอธิบาย เพราะเราไม่คุยก็จบ ผมกับเค้าเราเจอกันทุกวัน บ้านเราอยู่ไม่ไกลกันเท่าไร วันจัน-ศุกร์ ผมไปทำงานต่างจังหวัด ไปเช้าเย็นกลับ ผมเลิกงานก็ขับมารับแฟนไปกินข้าวทุกวัน ทุกวันนะครับ ยกเว้นติดงานจริงๆ เสาร์อาทิตย์ ก็เจอกันทุกวัน ผมทำแบบนี้มาเสมอตลอดระยะเวลาเกือบๆ สามปีแล้วที่คบกัน ผมไม่เคยเปลี่ยน มีคนถามว่าผมเหนื่อยมั้ย ผมก็เหนื่อยนะ แต่ผมรักเค้ามากกว่าจะให้เค้าเหนื่อยกลับเอง เพราะรถมันติด แต่แล้ว เรื่องที่ไม่อยากให้เกิดก็เกิด
ก่อนหน้านี้สองสามเดือน ผมได้รู้จักกับลุกเพื่อนแม่คนนึง เค้าก็โอเคระดับนึง เค้ามีธุรกิจของตัวเอง ธุรกิจครอบครัว ผมก็เพิ่งรู้ทีหลังว่า แม่ผมกับแม่เค้าเป็นเพื่อนกัน ผมกับเค้าก็มีเฟสกัน เค้าก็เป็นเพื่อนของแฟนเก่าๆ ผม แล้วเค้าก็มีแฟนอยู่แล้ว ผมก็มีแฟนอยู่แล้ว ผมไปทานข้าวที่ร้านเค้าบ้างเป็นบางครั้งกับเพื่อน กับครอบครัว ช่วงหลังๆ เค้าสั่งของที่บ้านผม ผมก็ต้องนำไปส่งให้เค้า ทำให้ผมกับเค้ามีโอกาสได้คุยกันมากขึ้น เค้าก็ถามถึงเรื่องแฟนผม เค้าก้เล่าให้ผมฟังเรื่องแฟนเค้า เหมือนปรึกษากันมากกว่า จนหลังๆมาไม่นานนี้เค้าเลิกกับแฟนเค้า เพราะแฟนเค้าดูแลเค้าไม่ได้ หลังจากเลิกกันเค้าก็ดูเหงา แต่เค้ามีคนคุยเยอะ มีคนจีบเยอะ ไปนั่นมานี่กับ คนนั้นคนนี่ ไปกินข้าว แล้วผมก็ยังต้องไปส่งของให้เค้าอาทิย์ละครั้งอยู่ดี จนไม่นานมานี้ เค้าดันมาชอบผม แต่ผมไม่เคยบอกว่าผมชอบเค้า หรือ อะไร เพราะผมมีแฟนอยู่แล้ว ผมแค่อยากรักษาความเป็นเพื่อน หรือ ความสัมพันธ์ของลุกเพื่อนแม่ กับแม่ผมไว้ ผมไม่ได้แคร์ ไม่ได้อะไร จนล่าสุดวันหยุดยาวที่ผ่านมา ผมก้ไปเที่ยวกับแฟนผม กับเพื่อนๆ ที่ต่างจังหวัด แล้วเหมือนเค้าจะเห็น แล้วมาโกรธผม เลยลบไลน์ บล๊อคเฟส ผม ผมไม่รู้หรอก เพราะผมไมไ่ด้ไลน์หา ไม่ได้โทรหา ไม่ได้คุย หลัวจากนั้น ผมก็กลับมาทำงาน จนได้เจอเค้าอีก เค้าก็มาขอให้ผม รับแอดไลน์ เฟส ผมก็รับ(ปล.แชทก่อนหน้านี้ ผมลบและบล๊อคเพราะผมรู้สึกรำคานเวลาเค้ามาชอบทักมาพร่ำเพ้อ ผมเลยเลือกไม่คุยและบล๊อคดีกว่า)ผมคิดว่าทางออกที่ดีสุดคือพยายามทำตัวห่างๆ เพราะผมไม่ได้คิดอะไร แต่เค้าคงคิดมากไป ก่อนหน้านี้เวลาคุยกัน เค้าก็ชอบพูดแซวๆบ้าง แต่ผมก็เฉยๆนะ ไม่ได้โต้ตอบอะไร ผมเลยไม่รู้ว่า ทำไมการที่เค้าจะมาชอบผม เค้าถึงหวังว่าผมจะเลิกกับแฟน ผมยังคงย้ำนะครับ ตลอดเวลาทุกวัน ผมไปรับแฟน เจอแฟน กินข้าวกับแฟนทุกวัน ผมแฮปปี้ดีอยู่แล้ว ถึงบางครั้งแฟนจะงอล ผมก็โอเค ไม่ได้เบื่อหรืออะไร จนล่าสุดเค้าไปบอกแฟนผมว่า ให้ผมเลิกยุ่งกับเค้า คือ เดี๋ยวนะ ผมอะ อยุ่เฉยๆไม่ได้ติดต่อ ไม่ได้คุย เป็นเค้าเองที่โทรมาแล้วผมไม่รับ แต่เค้ามาบอกแฟนผมให้ผมเลิกยุ่งกับเค้าคืออะไร หลังจากนี้ทุกคนคงเดาได้นะครับว่าแฟนผมเป็นไง ครับเค้าขอเลิก ในการแชทการคุยกันระหว่างแฟนผมกับเค้านั้น ผมก็ไม่เข้าใจนะว่าทำไมเค้าต้องใส่ไฟ นั่นนี่ ผมถามเค้าว่าต้องการอะไร ต้องการให้ผมเลิกกันแค่นั้นหรอ เค้าบอกว่า ถ้าแฟนผมรักผม ก็ต้องเชื่อผม แต่ แฟนผมเค้าเคยเจอเรื่องแบบนี้มา แล้วผมพยายามไม่ทำให้เกิดขึ้นอีก แต่ มันเกิดขึ้นเพราะคนอื่นมาบอกแฟนผม ไม่ใช่เกิดจากการที่ผมทำ แล้วผมควรจะง้อเค้ายังไงดีหรอ? ผมรักเค้านะ รักตลอด และรักมาก ผมก็แค่อยากให้เค้าเชื่อผม เพราะตลอดทุกวันผมกับเค้าก็ไปมาหาสู่กันเสมอ มันไม่มีเหตผลอะไรที่ผมต้องเอาคนอื่นมาแทนที่ ไม่มีเหตผลอะไรที่อยู่ๆผมต้องเลิกกับแฟนคนนี้.
แฟนผมค่อนข้างที่จะตัดสินใจเร็ว แต่ผมอยากให้เค้าฟังผมบ้าง เชื่อผมบ้าง เพราะตลอดสามปี ผมไม่เคยทำให้เค้ารู้สึกเรื่องผมแอบคุย หรือมีคนอื่น นี่อาจจะเป็นครั้งแรกที่เค้าเจอ แล้วเจอแบบไม่ใช่ผมไปให้ความหวังเค้า แต่เค้าหวังมากไป จนผมพยายามรักษาระยะคำว่าเพื่อนไว้ แต่เค้ากลับมาทำร้ายความรู้สึกคนที่ผมรัก ผมยอมไม่ได้หรอกครับ ผมไม่ใช่ผู้ชายที่ดีที่สุดนะ แต่ตลอดเกือบสามปี ทุกๆอย่าง ผมทำมันดีที่สุดเสมอ เรามีความทรงจำมากมายกับหลากหลายที่ ทุกครั้งที่ผมดูรูป ผมก็มีความสุขเสมอ หลายๆคนอิจฉาผมกับแฟนที่ถ้ามีเวลาว่าง เราจะไปเที่ยวกันเสมอ ผมอยากได้คนๆนี้กลับมายืนข้างผม ผมรักเค้า.