คือต้องบอกว่าในวัยเด็กเร่ร่อนเล็กๆค่ะ
ตอนพ่อกะแม่หย่ากัน บ้านสองหลังถูดยึดเพราะพ่อเอาไแจำนอง
มีกนี้พ่อ1ล้าน ของแม่เราไม่แน่ใจว่าอีด8แสนหรือเปล่ายืมมาจ่าย
มียืมเพื่อนอีกคน3แสน
อะไรนี่แหละเกี่ยวกะพ่อ
ตอนเด็กๆนี่ แม่ก้อทยอยใช้8แสนก่อนจนหมด จนปี44
ขายของ เป้าหมายคือเราจะช่วยแม่ใช้หนี้1ล้านจนมาปี
58กนี้ก้อหมดค่ะ ผ่านความยากลำบากที่สุด เพราะพี่ชายคนโตก็ไม่ช่วย
น้องสาวก่อผลาญ ส่วนเราเรียนราม555 เรียนแรกไตั้งใจ ตอนนี้จะเลิกแล้ว
ไม่รู้คิดน้อยไปไหม เราคิดว่าเรียนจบจะไปหางานไหนทำอายุก้อเยอะกว่าจบ30ใครจะเอา
ประสบการณ์ก็ไม่มี จริงอยากเป็นพนังงานหนังสือ พนังงานชงกาแฟ
ลูกจ้างเค้าละ มันเหมาะกัเราและก้อรอรับช่วงต่อร้านแม่แผงลอย
แต่ประเด็นสมองเราทำงานผิดปกติTT )ก้อโรคจิตเวชละไบโพล่าห์กะOCD)
เราต้องกินยาให้ทำงานช้าลงเพิ่มอะไรของสมอง แต่ตอนนี้นิ่งหมดแต่ยา12เม็ดยังคง
โบกมือหย่อยๆราวกับชวนไปเลี้ยงข้าว
บ้างทีก็มีอาการปวดตามร่างกาย นึกว่าจะตายหมอบอกเส้นประสามอับเสบจ๊ะเจริญพร
ที่นี้หนี้8แสนกะ1ล้านหมด มีอีก3แสนแต่อันนี้แม่จะใช้คนเดียว
เราเลยเคว้งสิคะ งานร้านขนมไม่ต้องช่วยเยอะแล้วจากที่ทำห่ามรุ่งห่ามค่ำ อดมื้อกินมื้อ
เวลานอนแสนน้อย แถมยาก้อทำเอาเมาหัวทิ่ม ทุกคนที่มาเจอเราปั้นแป้งต้องคำนับเป็นศิษย์
เพราะทำไปหลับไปค่ะ5555555
ตอนนี้คือว่างนอนและนอน อ่านนิยาย ฟังเพลง กบดานอยู่ในบ้าน ติดบ้านมาก
จนพี่ชายเอื่อมระอาลากไปทุกที่ แต่คือเราหลังๆง่วงตลอดค่ะ แต่แฟนพี่ค่องข้างดูถูก
หาว่าไม่ทำอะไรเกาะพี่ชายกิน ซึ่งโอเครมันคือความจริง รู้สึกระอายใจมากค่ะ
แต่ก้อมิรู้จะทำอะไร คิดแล้วคิดอีกก้อไม่รู้ พี่ชายบอกเลิกเรียนไปเหอะ
ไร้ความหมายนอนรอรับเงินที่เฮียให้ดีฟ่าพอกัน คือพี่ชายกลับมาปี58หนี้หมอพอดี
พี่ชายตั้งสติได้พอสมควรเงินเดือนมา นางเลยเลี้ยงเรา แต่เราเริ่มไม่มันใจเมื่อพี่มีมนุษย์เมียไง
เราก้อพยายามคิด แตคิดม่ายออกฮืออออออ ในระหว่าคิดก้อทำสติสเกอร์ไลขายเอาฮา
ตอนนี้มี6-7ชุดมั้งแต่ไม่ได้ทำต่ออะ แต่อยากแต่นิยายแต่คิดพล็อตแจ่มๆไม่ได้5555
สรุปกุทำไรดีเห้ออออออ
เป้าหม่ยมีไว้พุ่งชน ไม่มีอะๆ
กราบผู้มาเม้น โปรดกรุณาอย่าด่าทอหรือต่อว่าเลยนะคะ
ช่วยไม่ดราม่าได้ไหมคะ รับยากค่ะ คือตั้งถามเสียงสันหลังกัวถูกด่าตลอดเลยค่ะ
แค่อยากทราบพอมีใครมีความคิดดีๆบ้างไหมข้อดีของเรา
1มีจิตนาการเลิศ
2ศิลปะพอได้
3เขียนนิยายก้อได้แต่ไม่มีการวางพล็อต
4พูดญี่ปุ่นได้นิดๆ แต่พอดีเคยไปต่างประเทศหลายที่
สาบานว่าชาตินี้จะตายยุในไทยไม่ไปอีกแล้วค่ะ ไทยคือสวรรค์ที่สุด
5ชอบอ่านประสัติศาสตร์ค่ะ ตอนนี้อ่านของไทยของยุโรปหมดแล้ว
ข้อดีน่าจะมีเท่านี้ละค่ะ
กะว่าหรือจะทำงานเก็บจานที่หาดฟุ้ดคอสดี
หรือพนังงานร้านข้าวตามห้าง
แคชเชียร์นี่กัวทอนตังผิด
อยากทำงานร้านหนังสืออยู่ค่ะ
ทำไมอยากเป็นพนังงาน (หน้าไร้การรับแขกคุยไม่เก่ง)
เมื่อเป้าหมายหมดอาการเคว้งคว้างก็มาเยือน
ตอนพ่อกะแม่หย่ากัน บ้านสองหลังถูดยึดเพราะพ่อเอาไแจำนอง
มีกนี้พ่อ1ล้าน ของแม่เราไม่แน่ใจว่าอีด8แสนหรือเปล่ายืมมาจ่าย
มียืมเพื่อนอีกคน3แสน
อะไรนี่แหละเกี่ยวกะพ่อ
ตอนเด็กๆนี่ แม่ก้อทยอยใช้8แสนก่อนจนหมด จนปี44
ขายของ เป้าหมายคือเราจะช่วยแม่ใช้หนี้1ล้านจนมาปี
58กนี้ก้อหมดค่ะ ผ่านความยากลำบากที่สุด เพราะพี่ชายคนโตก็ไม่ช่วย
น้องสาวก่อผลาญ ส่วนเราเรียนราม555 เรียนแรกไตั้งใจ ตอนนี้จะเลิกแล้ว
ไม่รู้คิดน้อยไปไหม เราคิดว่าเรียนจบจะไปหางานไหนทำอายุก้อเยอะกว่าจบ30ใครจะเอา
ประสบการณ์ก็ไม่มี จริงอยากเป็นพนังงานหนังสือ พนังงานชงกาแฟ
ลูกจ้างเค้าละ มันเหมาะกัเราและก้อรอรับช่วงต่อร้านแม่แผงลอย
แต่ประเด็นสมองเราทำงานผิดปกติTT )ก้อโรคจิตเวชละไบโพล่าห์กะOCD)
เราต้องกินยาให้ทำงานช้าลงเพิ่มอะไรของสมอง แต่ตอนนี้นิ่งหมดแต่ยา12เม็ดยังคง
โบกมือหย่อยๆราวกับชวนไปเลี้ยงข้าว
บ้างทีก็มีอาการปวดตามร่างกาย นึกว่าจะตายหมอบอกเส้นประสามอับเสบจ๊ะเจริญพร
ที่นี้หนี้8แสนกะ1ล้านหมด มีอีก3แสนแต่อันนี้แม่จะใช้คนเดียว
เราเลยเคว้งสิคะ งานร้านขนมไม่ต้องช่วยเยอะแล้วจากที่ทำห่ามรุ่งห่ามค่ำ อดมื้อกินมื้อ
เวลานอนแสนน้อย แถมยาก้อทำเอาเมาหัวทิ่ม ทุกคนที่มาเจอเราปั้นแป้งต้องคำนับเป็นศิษย์
เพราะทำไปหลับไปค่ะ5555555
ตอนนี้คือว่างนอนและนอน อ่านนิยาย ฟังเพลง กบดานอยู่ในบ้าน ติดบ้านมาก
จนพี่ชายเอื่อมระอาลากไปทุกที่ แต่คือเราหลังๆง่วงตลอดค่ะ แต่แฟนพี่ค่องข้างดูถูก
หาว่าไม่ทำอะไรเกาะพี่ชายกิน ซึ่งโอเครมันคือความจริง รู้สึกระอายใจมากค่ะ
แต่ก้อมิรู้จะทำอะไร คิดแล้วคิดอีกก้อไม่รู้ พี่ชายบอกเลิกเรียนไปเหอะ
ไร้ความหมายนอนรอรับเงินที่เฮียให้ดีฟ่าพอกัน คือพี่ชายกลับมาปี58หนี้หมอพอดี
พี่ชายตั้งสติได้พอสมควรเงินเดือนมา นางเลยเลี้ยงเรา แต่เราเริ่มไม่มันใจเมื่อพี่มีมนุษย์เมียไง
เราก้อพยายามคิด แตคิดม่ายออกฮืออออออ ในระหว่าคิดก้อทำสติสเกอร์ไลขายเอาฮา
ตอนนี้มี6-7ชุดมั้งแต่ไม่ได้ทำต่ออะ แต่อยากแต่นิยายแต่คิดพล็อตแจ่มๆไม่ได้5555
สรุปกุทำไรดีเห้ออออออ
เป้าหม่ยมีไว้พุ่งชน ไม่มีอะๆ
กราบผู้มาเม้น โปรดกรุณาอย่าด่าทอหรือต่อว่าเลยนะคะ
ช่วยไม่ดราม่าได้ไหมคะ รับยากค่ะ คือตั้งถามเสียงสันหลังกัวถูกด่าตลอดเลยค่ะ
แค่อยากทราบพอมีใครมีความคิดดีๆบ้างไหมข้อดีของเรา
1มีจิตนาการเลิศ
2ศิลปะพอได้
3เขียนนิยายก้อได้แต่ไม่มีการวางพล็อต
4พูดญี่ปุ่นได้นิดๆ แต่พอดีเคยไปต่างประเทศหลายที่
สาบานว่าชาตินี้จะตายยุในไทยไม่ไปอีกแล้วค่ะ ไทยคือสวรรค์ที่สุด
5ชอบอ่านประสัติศาสตร์ค่ะ ตอนนี้อ่านของไทยของยุโรปหมดแล้ว
ข้อดีน่าจะมีเท่านี้ละค่ะ
กะว่าหรือจะทำงานเก็บจานที่หาดฟุ้ดคอสดี
หรือพนังงานร้านข้าวตามห้าง
แคชเชียร์นี่กัวทอนตังผิด
อยากทำงานร้านหนังสืออยู่ค่ะ
ทำไมอยากเป็นพนังงาน (หน้าไร้การรับแขกคุยไม่เก่ง)